menu

Rod Stewart - Out of Order (1988)

mijn stem
3,04 (28)
28 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop / Rock
Label: Warner Bros.

  1. Lost in You (5:01)
  2. The Wild Horse (5:01)
  3. Lethal Dose of Love (4:38)
  4. Forever Young (4:07)
  5. My Heart Can't Tell Me No (5:13)
  6. Dynamite (4:20)
  7. Nobody Knows You When You're Down and Out (3:52)
  8. Crazy About Her (4:57)
  9. Try a Little Tenderness (4:30)
  10. When I Was Your Man (5:14)
  11. Almost Illegal (4:26)
  12. Days of Rage * (4:11)
  13. Crazy About Her [Kyle Wyld West Edit Instrumental] * (4:27)
  14. Crazy About Her [Al B. Sure Remix] * (4:10)
  15. Crazy About Her [B! Crazy Dub Mix] * (6:29)
  16. Forever Young [Live at Greek Theatre, Los Angeles, Ca, 10/20/1993] * (4:59)
  17. This Old Heart of Mine [Live at Greek Theatre, Los Angeles, Ca, 10/20/1993] * (3:25)
toon 6 bonustracks
totale tijdsduur: 51:19 (1:19:00)
zoeken in:
avatar van joris80sgek
Een van de betere platen van Rod uit de jaren '80. Lekker scherp en rock 'n roll. Hij klinkt fit en fris op dit album.
De gitaarsolo's zjn van Andy Taylor, de bas en drumpartijen deels door een vd beste ritmesecties van de laatste 30 jaar.
Bernard Edwards - Tony Thompson (Chic).
Sterkste nummers: Crazy About Her, Lethal Dose of Love, The Wild Horse.

EVANSHEWSON
Behoorlijke plaat, waarschijnlijk zijn laatste van die kwaliteit, daarna ging het vlug bergafwaarts.

Lost in You, Forever Young en Crazy about her toch de betere tracks op dit album!
4 stars vind ik fair!
****

Pieter Paal
Ik vind dit een van de betere Rod Stewart-albums van de jaren 80. Het rockt in ieder geval heerlijk. Doet mij ook weer terugdenken aan zijn prima jaren 70 werk en zijn werk met The Faces.
Heel veel fans schrokken natuurlijk dat op de hoes ook Andy Taylor genoemd werd, maar zijn composities met Ome Rod, gitaarspel en produktie vallen hartstikke mee. Bernard Edwards is voor mij ook geen onbekende.
Op dit album de zoveelste cover van 'Nobody knows you when you're down and out', maar die van Rod mag er best wezen.
Zijn versie klinkt alsof het hem op het lijf geschreven is.
Ik zie dat EVANSHEWSON precies die andere goede krenten uit de pap gehaald heeft, prima songs.
Op mijn LP-versie staat het nummer 'Almost illegal' niet maar ik denk dat ik dat nummer volgens mij op de b-kant van 'Crazy about her (remix)' of een andere single afkomstig van dit album heb staan.
Dit is Classic Ro(d)ck!!!

avatar van FunkStar
Crazy About Her is erg lekker, mag wat vaker op de radio komen vind ik..

avatar van kaztor
@FunkStar:

Liever niet.

Vind het een soort gepimpte kopie van Passion.
Dat gekrijs aan het einde is vreselijk.

avatar van deric raven
Rod Steward klinkt te vaak als Marge Simpson; de moeder bij The Simpsons.

avatar van FunkStar
kaztor schreef:
@FunkStar:

Liever niet.

Vind het een soort gepimpte kopie van Passion.
Dat gekrijs aan het einde is vreselijk.


HAHA! Je hebt een beetje gelijk! Maar ik kocht in 1989 de single was helemaal weg van dat nummer! Het heeft een heerlijke groove en inderdaad dat gekrijs slaat nergens op, haha! Maar toch is het een beetje een vergeten hit..

beaster1256
terug een stap achteruit , slecht album

avatar van musician
2,5
Ik ben het hier wel eens met Beaster, ook al is zijn beoordeling al weer bijna een jaar oud.

Er staat een aantal interessante nummers op, voor het overige lijkt het er op dat Rod Stewart de weg een beetje kwijt is. Stuurloos, magere composities en een beetje teveel electronica.

Al met al was Rod Stewart niet aan zijn sterkste decennium bezig.

De nummers die ik van deze cd gebruik voor nog een aardige compilatie zijn de singles Lost in you en Crazy' bout her. Daarmee houdt het op.

4,0
Crazy about her en Maggie May hebben 1 opvallend ding gemeen, beide zij in eerste instantie niet als A-kant op single verschenen. Pas na veelvuldig draaien van dj's en een vracht aan verzoekjes van luisteraars gebeurde dat pas. Met als gevolg twee vette hits, Maggie May stond zelfs 1 in Engeland en Amerika. Nogal wat mensen vinden het 'gekrijs'aan het eind van Crazy about her irritant, heb dat zelf niet, vindt het vooral een heerlijk stomend, vinnig en lekker catchy nummer, samen met Forever young en Try a little tenderness de hoogtepunten van dit verder matige album

4,0
Forever Young is een song die het live geweldig doet en veel varianten, andere invalshoeken kent, van heel uitbundig tot veel meer sober.

4,0
Sinds 2013 verschijnt steeds meer Ruby Stewart op het podium tijdens Forever Young... vaak geeft dat een extra dimensie.. zou zomaar kunnen opdoemen tijdens de komende Europese tour

4,0
Na een slechte en zielloze periode, met Camouflage als dieptepunt, mag dit album er in de herkansing steeds meer wezen. Wat heet; op een beroerd middenstuk ( 5,6 en 7) na is dit een album onder invloed en aangejaagd door een dampende en beroemde ritmesectie absoluut niet verkeerd. Dat levert prettig pittige, uitbundige en intiem doorleefde nummers op. Bij de afslag voorgoed/eeuwig blijven of definitief weg kies ik zeker voor Forever Young, Crazy About Her en Try a Little Tenderness voor het eerste. Nog een paar keer luisteren voor een definitieve beoordeling. Moeten we Almost Illegal trouwens beschouwen als een albumtrack of bonustrack, op de elpee versie ontbreekt dit nummer in elk geval.

4,0
De nummers 1 t/m 4 en 8 t/m 10 ( 11 beschouw ik als een vinnige bonustrack) zijn top en met een ritme-sectie om te smullen. De kritiek van een beetje teveel elektronica snap ik niet zo goed, er is een heel fijne mix van pittige, lekker stevige en opgewonden,' catchy' en gevoelige liedjes gevonden, die alleen in het middenstuk een flinke dip meekrijgt. Ik heb Camouflage ( en in mindere mate Body Wishes en Every beat of my heart ) in de ban gedaan, Out of Order valt in heel veel daar buiten; is veel steviger, totaal andere ritme-sectie/muzikanten en veel meer beleving, spelplezier en liedjes met een eigen smoel.

avatar van gaucho
3,0
Camouflage en Body wishes zijn dan ook wel dramatische dieptepunten in het oeuvre van Rod the Mod. Every beat of my heart vind ik best aardig, staat wat mij betreft zelfs een beetje op gelijke hoogte met deze.

In die zin was dit album een verbetering. En eigenlijk een heel behoorlijke - het songmateriaal is door de bank genomen vrij behoorlijk en er zit behoorlijk wat pit in deze plaat.

Destijds, in de jaren tachtig, vond ik bovendien dat Rod weer helemaal bij de tijd was dankzij de knallende productie van Chic-bassist Bernard Edwards. Maar bij herbeluistering - hij ligt nu op de draaitafel - vind ik dat die productie het album juist erg dateert. Heel erg vind ik dat niet; ik kan een knallende jaren-tachtigproductie doorgaans beter hebben dan veel van mijn muziekvrienden, en waarschijnlijk ook beter dan menig MuMe'er. Maar ik denk wel dat deze plaat van een iets tijdlozer kaliber was geweest als de jaren tachtig er niet zo nadrukkelijk in hadden doorgeklonken. Al is dit in de verste verte geen Every picture tells a story natuurlijk...

4,0
Forever Young is een nummer dat steeds beter bij mij is gaan passen en daar heeft de live-status ook aan bijgedragen. Erg geliefd bij Rod en het publiek. Het slotnummer When I Was Your Man is lang in de marge/ schaduw blijven hangen. Onterecht met terugwerkende kracht; het is een nummer met een heel apart spanningsveld, intense voordracht en climax. Nauwelijks ook een jaren 80 karakter, het is vooral een tijdloos liedje.

avatar van Twinpeaks
3,0
Deze weer eens onder het stof vandaan getrokken en dat viel nog best mee. De productie is natuurlijk in de geest van de tijd , maar er zitten toch wel wat aardige nummers bij . De opener bijvoorbeeld vind ik prima . Dan duurt het weer ff tot ik opveer , maar bij Nobody Knows You… heeft ie me weer te pakken en tot het eind weet hij te boeien. Ik had hem al jaren niet meer beluisterd ,maar gedoseerd is het best te behappen.
3 sterren

4,0
Om zijn single Lost in You te promoten gaf Rod Stewart, goed omringt, een optreden in het vermaarde muziekprogramma Toppop, welke al veel internationale artiesten naar Nederland had gelokt en ook aan de wieg stond van grote hits of nieuwe invalswegen. Deze song zou de top 40 echter niet bestormen, het door Rob Stenders gepushte Crazy about her des te meer. Mijn lievelingsversie van Lost in You staat echter niet op deze plaat, maar op het live-album 1976-1998, een totaal andere versie die de studio versie doet verbleken tot een lekker liedje.

Gast
geplaatst: vandaag om 11:29 uur

geplaatst: vandaag om 11:29 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.