The Neal Morse Band - The Grand Experiment (2015)
mijn stem
81 stemmen
Verenigde Staten
Rock
Label: Radiant
-
The Call (10:15)
-
The Grand Experiment (5:30)
-
Waterfall (6:32)
-
Agenda (3:45)
-
Alive Again (26:42)
-
New Jerusalem (Freedom Is Coming) * (6:50)
-
Doomsday Destiny * (5:27)
-
MacArthur Park * (10:50)
-
The Creation [Recorded Live at Morsefest] * (18:15)
-
Reunion [Recorded Live at Morsefest] * (9:23)
toon 5 bonustracks
totale tijdsduur:
52:44
(1:43:29)
0
geplaatst: 9 januari 2015, 13:41 uur
Eergisteren was de release van de titeltrack!
THE NEAL MORSE BAND - The Grand Experiment (OFFICIAL VIDEO) - YouTube
Vind ik best goed klinken. Neal Morse zoals we hem kennen, maar dit is dan ook de 'verplichte hitsingle' nietwaar
Wachten op de langere tracks! Veel Styx vergelijkingen bij de comments op Youtube.
THE NEAL MORSE BAND - The Grand Experiment (OFFICIAL VIDEO) - YouTube
Vind ik best goed klinken. Neal Morse zoals we hem kennen, maar dit is dan ook de 'verplichte hitsingle' nietwaar
Wachten op de langere tracks! Veel Styx vergelijkingen bij de comments op Youtube.
0
geplaatst: 23 januari 2015, 22:40 uur
Ben benieuwd wat deze cd gaat brengen. Verwachtingen zijn hoog.
0
geplaatst: 23 januari 2015, 22:54 uur
In ieder geval veel songs die over THE Lord gaan 
Kan het hebben van Neal.
Kan het hebben van Neal.
0
geplaatst: 24 januari 2015, 10:04 uur
Nou ja, het scheelt dan weer dat er maar 5 nummers op het album staan, dus zo veel zijn het niet
Ik kan het vele christelijke 'gepreek ook wel hebben, maar dat komt ook doordat de standaard kwaliteit van de muziek zo hoog ligt. Als de rest van hetzelfde niveau is als het titelnummer, word ik er wel enthousiast van.
0
geplaatst: 24 januari 2015, 10:21 uur
Bonk schreef:
Als de rest van hetzelfde niveau is als het titelnummer, word ik er wel enthousiast van.
Als de rest van hetzelfde niveau is als het titelnummer, word ik er wel enthousiast van.
Goddelijke Muziek dus !
Doet onze Goddelijke Droom Theater Drummer ook mee ? Edit: ik opende het bovengenoemde YT filmpje en wie is de eerste muzikant in beeld... Juist. Altijd TOP !
0
geplaatst: 24 januari 2015, 11:36 uur
Ben zeer benieuwd. Heb zin in concert in Zoetermeer. Neal zal wel zijn best moeten doen om ook echt voor mij de hoofdact te worden. Want ik ben zo enthousiast over de nieuwe Beardfish, dat ik me op dit moment meer op het voorprogramma verheug, dan op de hoofdact.
0
geplaatst: 10 februari 2015, 18:06 uur
Klinkt weer lekker ouderwets Neal Morse, nette cover van MacArthur's Park op de bonus.
IO pages heeft al een bemoedigende review (Freek Wolf).
IO pages heeft al een bemoedigende review (Freek Wolf).
0
geplaatst: 11 februari 2015, 23:19 uur
Groot fan van Neal, maar moet eerlijk toegeven dat herhaling op de loer ligt. Mooi om te horen dat de andere aanpak voor dit album duidelijk laat horen dat dit een ander album is. 1e luisterbeurt beloofd veel, al gaat het nummer Agenda het duidelijk niet worden.
0
geplaatst: 16 februari 2015, 20:31 uur
Daar waar ik Lifeline een dieptepunt vond (hoewel de eerlijkheid gebied te zeggen dat een dieptepunt van Neal, voor de meeste andere artiesten een niet te halen hoogtepunt is) en ik van Momentum delen wel weer fris vond maar het geheel toch niet goed genoeg om regelmatig in mijn playlists te komen, daar denk ik dat we nu weer een echte Morse te pakken hebben. Na twee luisterbeurten, dus nog te weinig voor een gefundeerd oordeel, kan ik niet anders zeggen dan dat dit erg fris en geïnspireerd klinkt. Het lastige met de vorige twee albums was volgens mij, dat het 'gewone' albums waren. Daar waar zijn solo hoogtepunten altijd tot grote hoogten stegen, als het een concept was. En al helemaal als hij zijn persoonlijke verhaal kon vertellen. De oprechte emotie die in tekst en muziek lag, deed albums als Testimony 1 en 2, maar ook One, ? en Sola Scriptura boven de middelmaat uitstijgen. Dat hadden Lifeline en Momentum niet. Dit album heeft dat ook niet, maar toch gebeuren er erg mooie dingen in de liedjes. Misschien doordat meer een band effort is? Ik had in elk geval regelmatig het gevoel naar een Spock's Beard album te luisteren. Ik had regelmatig hetzelfde goede gevoel als met V. Nog wat meer luisteren deze week. Lekker vakantie. Dan een beter oordeel.
0
geplaatst: 17 februari 2015, 19:15 uur
meesterdch schreef:
Daar waar ik Lifeline een dieptepunt vond (hoewel de eerlijkheid gebied te zeggen dat een dieptepunt van Neal, voor de meeste andere artiesten een niet te halen hoogtepunt is) en ik van Momentum delen wel weer fris vond maar het geheel toch niet goed genoeg om regelmatig in mijn playlists te komen, daar denk ik dat we nu weer een echte Morse te pakken hebben. Na twee luisterbeurten, dus nog te weinig voor een gefundeerd oordeel, kan ik niet anders zeggen dan dat dit erg fris en geïnspireerd klinkt. Het lastige met de vorige twee albums was volgens mij, dat het 'gewone' albums waren. Daar waar zijn solo hoogtepunten altijd tot grote hoogten stegen, als het een concept was. En al helemaal als hij zijn persoonlijke verhaal kon vertellen. De oprechte emotie die in tekst en muziek lag, deed albums als Testimony 1 en 2, maar ook One, ? en Sola Scriptura boven de middelmaat uitstijgen. Dat hadden Lifeline en Momentum niet. Dit album heeft dat ook niet, maar toch gebeuren er erg mooie dingen in de liedjes. Misschien doordat meer een band effort is? Ik had in elk geval regelmatig het gevoel naar een Spock's Beard album te luisteren. Ik had regelmatig hetzelfde goede gevoel als met V. Nog wat meer luisteren deze week. Lekker vakantie. Dan een beter oordeel.
Daar waar ik Lifeline een dieptepunt vond (hoewel de eerlijkheid gebied te zeggen dat een dieptepunt van Neal, voor de meeste andere artiesten een niet te halen hoogtepunt is) en ik van Momentum delen wel weer fris vond maar het geheel toch niet goed genoeg om regelmatig in mijn playlists te komen, daar denk ik dat we nu weer een echte Morse te pakken hebben. Na twee luisterbeurten, dus nog te weinig voor een gefundeerd oordeel, kan ik niet anders zeggen dan dat dit erg fris en geïnspireerd klinkt. Het lastige met de vorige twee albums was volgens mij, dat het 'gewone' albums waren. Daar waar zijn solo hoogtepunten altijd tot grote hoogten stegen, als het een concept was. En al helemaal als hij zijn persoonlijke verhaal kon vertellen. De oprechte emotie die in tekst en muziek lag, deed albums als Testimony 1 en 2, maar ook One, ? en Sola Scriptura boven de middelmaat uitstijgen. Dat hadden Lifeline en Momentum niet. Dit album heeft dat ook niet, maar toch gebeuren er erg mooie dingen in de liedjes. Misschien doordat meer een band effort is? Ik had in elk geval regelmatig het gevoel naar een Spock's Beard album te luisteren. Ik had regelmatig hetzelfde goede gevoel als met V. Nog wat meer luisteren deze week. Lekker vakantie. Dan een beter oordeel.
Mooi verwoord, kan me hier helemaal in vinden.
0
geplaatst: 19 februari 2015, 19:24 uur
Wat een heerlijke plaat zeg, heb deze nu ruimschoots geluisterd de afgelopen week en ik ben echt blij met dit album.
The Call is een geweldige opener met zijn mooie openingsharmonieën. Het nummer bouwt heerlijk af en dan vervolgens weer op met een heerlijke gitaarsolo die uitmondt in een synthesizer solo om vervolgens terug te keren naar de bombastische harmonieën en wat klinkt dat toch super episch. Er is geen andere benaming voor.
The Grand Experiment is een simpeler nummer, maar rockt wel heerlijk. Vooral met een heerlijke solo van Gillette. Ook vind ik het stuk heel vet klinken na de solo, waar alleen even de vocalen over de luidsprekers heen zweven.
Waterfall is even het heerlijke rustpunt op de plaat waar uit blijkt hoe prachtig de vocalen op dit album zijn. Geweldige harmonieën met die akoestische gitaar en bass eronder (en zo nu en dan wat percussie). Lekker nummer.
Agenda vind ik eigenlijk het minste nummer van de plaat en is mij toch net wat te zoet en te poppy. Zit wel een goeie solo in. Het refrein kan ik gewoon niet zo goed tegen.
Een episch slotstuk mag natuurlijk niet ontbreken bij een plaat van Neal Morse en dat is hier niet anders. Alive Again is een bijna 27 minuten durend monster en is het hoogtepunt van deze plaat in mijn ogen. Een geweldige opbouw met een heerlijke gitaarriff. Gaat ook al snel weer lekker de prog-kant op, waar Neal en consorten toch het beste in zijn. Gedurende de rest van dit nummer horen we weer die geweldige vocalen, heerlijke gitaarsolo's en basslijnen, sfeervolle synths en het heerlijke drumwerk van vriend Portnoy. Het varieert geweldig doorheen het nummer, ook het stuk rond de veertiende minuut is geweldig en daarna dendert het weer heerlijk verder. Zo kan ik er wel alinea's lang over praten eigenlijk. Het einde vind ik overigens ook heerlijk, hoe het nog een keer even heerlijk opbouwt en uitmondt in een geweldig instrumentaal stuk die naar mijn mening te vroeg eindigt door de fade-out. Dat vind ik echt dood en doodzonde want dat klinkt zo heerlijk!!! Hopen dat het live nog even wat uitgerekt wordt.
4,5 ster.
The Call is een geweldige opener met zijn mooie openingsharmonieën. Het nummer bouwt heerlijk af en dan vervolgens weer op met een heerlijke gitaarsolo die uitmondt in een synthesizer solo om vervolgens terug te keren naar de bombastische harmonieën en wat klinkt dat toch super episch. Er is geen andere benaming voor.
The Grand Experiment is een simpeler nummer, maar rockt wel heerlijk. Vooral met een heerlijke solo van Gillette. Ook vind ik het stuk heel vet klinken na de solo, waar alleen even de vocalen over de luidsprekers heen zweven.
Waterfall is even het heerlijke rustpunt op de plaat waar uit blijkt hoe prachtig de vocalen op dit album zijn. Geweldige harmonieën met die akoestische gitaar en bass eronder (en zo nu en dan wat percussie). Lekker nummer.
Agenda vind ik eigenlijk het minste nummer van de plaat en is mij toch net wat te zoet en te poppy. Zit wel een goeie solo in. Het refrein kan ik gewoon niet zo goed tegen.
Een episch slotstuk mag natuurlijk niet ontbreken bij een plaat van Neal Morse en dat is hier niet anders. Alive Again is een bijna 27 minuten durend monster en is het hoogtepunt van deze plaat in mijn ogen. Een geweldige opbouw met een heerlijke gitaarriff. Gaat ook al snel weer lekker de prog-kant op, waar Neal en consorten toch het beste in zijn. Gedurende de rest van dit nummer horen we weer die geweldige vocalen, heerlijke gitaarsolo's en basslijnen, sfeervolle synths en het heerlijke drumwerk van vriend Portnoy. Het varieert geweldig doorheen het nummer, ook het stuk rond de veertiende minuut is geweldig en daarna dendert het weer heerlijk verder. Zo kan ik er wel alinea's lang over praten eigenlijk. Het einde vind ik overigens ook heerlijk, hoe het nog een keer even heerlijk opbouwt en uitmondt in een geweldig instrumentaal stuk die naar mijn mening te vroeg eindigt door de fade-out. Dat vind ik echt dood en doodzonde want dat klinkt zo heerlijk!!! Hopen dat het live nog even wat uitgerekt wordt.
4,5 ster.
0
geplaatst: 21 februari 2015, 17:16 uur
Ik zou dit zo maar de eerste Spock's Beard album na de come back van Neal Morse kunnen noemen.
Heerlijke cd, geen slechte nummers.
Zelfs Agenda past er perfect tussen.
Het was een 4.0, het wordt een 4.5.
Heerlijke cd, geen slechte nummers.
Zelfs Agenda past er perfect tussen.
Het was een 4.0, het wordt een 4.5.
0
geplaatst: 26 februari 2015, 12:16 uur
De beslissing om hier een echt band-album van te maken is het beste wat Neal Morse in mijn ogen kon doen. Ik vond zijn solo-albums de laatste jaren wat voorspelbaar worden. Alsof hij steeds hetzelfde kunstje opvoerde. Gelukkig is er nu The Grand Experiment: Een erg fijn album wat lekker fris klinkt. Het spelplezier spat ervan af. Die Eric Gillette is trouwens niet bepaald een matige gitarist...
0
geplaatst: 3 maart 2015, 20:45 uur
Ik vond The Grand Experiment als single niet even indrukwekkend op een paar stukken na. Maar hij pas echt heel veel beter in de plaat. Heel indrukwekkend dit!
0
geplaatst: 5 maart 2015, 00:17 uur
Net even een snel tochtje gemaakt door de vele neo-prog bands van tegenwoordig.. Enchant, IQ, Pendragon, Sylvan etc.
Die ouwe Neal Morse doet het zo verkeerd nog niet. Waar die andere bands soms behoorlijk amateuristisch uit de hoek komen (vooral qua zang) staat het hier gewoon als een huis.
Die ouwe Neal Morse doet het zo verkeerd nog niet. Waar die andere bands soms behoorlijk amateuristisch uit de hoek komen (vooral qua zang) staat het hier gewoon als een huis.
0
geplaatst: 5 maart 2015, 17:10 uur
De video van 'Agenda' was mijn eerste kennismaking met het nieuwe album...... Wat een teleurstelling! Toen vrijdag de LP binnenkwam heb ik die dan ook rustig in het folie gelaten om verdere teleurstelling te voorkomen (OK, de nieuwe Steven Wilson slokte ook veel tijd op).
Vandaag heeft The Grand Experiment eindelijk zijn rondjes gedraaid en gelukkig blijkt 'Agenda' niet representatief voor deze plaat. Natuurlijk kennen de meeste composities de bekende Neal Morse signatuur maar toch klinken ze op sommige momenten juist frisser dan de rest van zijn recentere werk.
Ach, en 'Agenda' is gelukkig geen epic van een half uur geworden.
Vandaag heeft The Grand Experiment eindelijk zijn rondjes gedraaid en gelukkig blijkt 'Agenda' niet representatief voor deze plaat. Natuurlijk kennen de meeste composities de bekende Neal Morse signatuur maar toch klinken ze op sommige momenten juist frisser dan de rest van zijn recentere werk.
Ach, en 'Agenda' is gelukkig geen epic van een half uur geworden
.
0
geplaatst: 6 maart 2015, 23:09 uur
Bonus cd is aan te bevelen. Bij het opzetten ga ik elke keer weer naar het bonus nummer New Jeruzalem
0
geplaatst: 7 maart 2015, 10:23 uur
Live was het gisteravond ook weer genieten. Wat een energie straalt Morse toch uit op het podium. En wat je ook van zijn 'preekmomenten' vindt, het is wel oprecht, oprechte emotie. En die raakt altijd. Ik vond het geluid soms wel wat modderig, te veel één brij. Hoogtepunten voor mij waren Waterfall, alive again en ook zeker het stukje oude Beard: harm's way en go the way you go. Ik zou er wat voor over hebben om hem nog een keer met de oude Beard bezetting te horen. Al was het maar dat ik vanavond af en toe erg verlangde naar het veel subtielere drumwerk van Nick d'Virgillio.
0
geplaatst: 7 maart 2015, 12:18 uur
meesterdch schreef:
Live was het gisteravond ook weer genieten. Wat een energie straalt Morse toch uit op het podium. En wat je ook van zijn 'preekmomenten' vindt, het is wel oprecht, oprechte emotie. En die raakt altijd. Ik vond het geluid soms wel wat modderig, te veel één brij. Hoogtepunten voor mij waren Waterfall, alive again en ook zeker het stukje oude Beard: harm's way en go the way you go. Ik zou er wat voor over hebben om hem nog een keer met de oude Beard bezetting te horen. Al was het maar dat ik vanavond af en toe erg verlangde naar het veel subtielere drumwerk van Nick d'Virgillio.
Live was het gisteravond ook weer genieten. Wat een energie straalt Morse toch uit op het podium. En wat je ook van zijn 'preekmomenten' vindt, het is wel oprecht, oprechte emotie. En die raakt altijd. Ik vond het geluid soms wel wat modderig, te veel één brij. Hoogtepunten voor mij waren Waterfall, alive again en ook zeker het stukje oude Beard: harm's way en go the way you go. Ik zou er wat voor over hebben om hem nog een keer met de oude Beard bezetting te horen. Al was het maar dat ik vanavond af en toe erg verlangde naar het veel subtielere drumwerk van Nick d'Virgillio.
Ik vond het ook echt heel mooi. Ik ken Spock's Beard eigenlijk niet maar dat nummer was inderdaad erg goed. Portnoy is wel een ongelofelijke showman en natuurlijk een geweldige drummer. Is ook mooi om er bij te hebben.
Vond het geluid juist wel erg goed om eerlijk te zijn, misschien lag het aan de positie waar ik stond in de zaal hoor.
0
geplaatst: 7 maart 2015, 20:39 uur
Niets mis met het geluid gisteren hoor! Althans niet waar ik stond. Alive Again kwam ontzettend goed uit de verf live. En wat een performance: uitgebreide jam, Neal de trap op naar boven, instrumenten die uitgewisseld wetden.. was enorm gezellig in de Boerderij.
0
geplaatst: 7 maart 2015, 21:28 uur
Apieknar schreef:
Niets mis met het geluid gisteren hoor! Althans niet waar ik stond. Alive Again kwam ontzettend goed uit de verf live. En wat een performance: uitgebreide jam, Neal de trap op naar boven, instrumenten die uitgewisseld wetden.. was enorm gezellig in de Boerderij.
Niets mis met het geluid gisteren hoor! Althans niet waar ik stond. Alive Again kwam ontzettend goed uit de verf live. En wat een performance: uitgebreide jam, Neal de trap op naar boven, instrumenten die uitgewisseld wetden.. was enorm gezellig in de Boerderij.
Tijdens Alive again vond ik het ook prima. Ik vond alleen bij de eerste twee nummers en in de toegift de drums zo overheersen. Ik miste daar een beetje de nuance. Maar kan aan mijn oren cq positie in de zaal gelegen hebben. Stond wel erg voor de linker boxen. De performance en sfeer waren inderdaad geweldig. Het viel me wel op dat Portnoy voor zijn doen zo rustig was. Maar lees net dat hij ziek is en naar ziekenhuis ging. Was gisteren misschien ook niet helemaal in orde.
0
geplaatst: 7 maart 2015, 21:49 uur
Mike was inderdaad gisteren al niet zo lekker, dus dat is helaas alleen maar erger geworden..
0
geplaatst: 8 maart 2015, 20:22 uur
Alsnog een beest van een showman. Vond hem inderdaad bij het concert van The Winery Dogs afgelopen jaar wat enthousiaster overkomen, maar logisch is het natuurlijk wel gezien wat hierboven gezegd wordt.
0
geplaatst: 9 maart 2015, 10:16 uur
Ik was erbij in Londen en heb hem in de ambulance zien gedragen (!) worden, een uurtje voor de show. Hij kon zijn armen nog nauwelijks opheffen. Er is een heuse rel ontstaan nadat hij op facebook aanklaagde dat geen enkele dokter hem op tijd wilde/kon behandelen in een Londens ziekenhuis (en de ambulance was dan ook nog eens zonder benzine gevallen, KOMAAN! Waardoor een random fan uit de wachtrij Neal en Mike naar dat ziekenhuis heeft gevoerd). Wat echter werd misbegrepen, is dat de man geen voorkeursbehandeling wilde, maar zijn fans niet in de steek wilde laten (maar haters gonna hate). Je vindt ongetwijfeld wel je weg naar zijn facebookpagina alsook persoonlijk forum, waar verschillende verklaringen en statements werden beschreven die de zaken duidelijker uitleggen en nuanceren. Echt ongelofelijk, de haat die op het internet wordt gespuid tegenover die man, ik kan er echt niet bij. Hij heeft de meest toegewijde maar waarschijnlijk ook de rotste fanbase aller tijden. En toen die ambulance arriveerde, zei ik nog al grappend tegen mijn gezelschap "Mike is zeker flauwgevallen hahaha!". Oh boy... Bovendien heeft Mike live dan nog eens alle registers opengetrokken. Hij was net op tijd terug in de zaal toen Beardfish al gedaan had met spelen en tegen zijn persoonlijke doktersadvies in en vele anderen, heeft hij een goede twee uur lang een ongelofelijke performance gegeven. Geen encore, maar dat vergeef je hem toch meteen in zijn toestand. Het zou me niet verbazen als hij na de show gewoon plat op de buik ingestort was. En gisteren in Verviers stond hij er dus wéér hé! Niets dan respect voor de man.
https://www.facebook.com/mikeportnoyofficial/posts/969897869694522
A Post from MP regarding yesterday's experience in a London hospital - mikeportnoy.com
Etc etc..
https://www.facebook.com/mikeportnoyofficial/posts/969897869694522
A Post from MP regarding yesterday's experience in a London hospital - mikeportnoy.com
Etc etc..
0
geplaatst: 3 mei 2015, 10:49 uur
Toen ik nummers van deze plaat tijdens het optreden in Zoetermeer voor het eerst hoorde viel het me allemaal niet mee. Inmiddels is dat gelukkig allemaal wel weer bijgetrokken en moet ik concluderen dat deze plaat toch in ieder geval op gelijk niveau met zijn voorganger staat. Verrassend is het al jaren niet meer wat Neal doet, slecht gelukkig ook niet. Toch zou ik het zeker waarderen als hij het (vwb zijn progwerk) eens over een hele andere boeg gooit.
0
geplaatst: 9 juni 2015, 15:43 uur
Alive Again is een machtig mooi nummer, maar van de rest word ik niet echt warm of koud. Nu heb ik ook een haat/liefde verhouding met Neal Morse, dat al begon toen hij in Spock's Beard zat. Ik kan er de vinger niet op leggen. Zit met mijn waardering dus iets lager dan de meeste mensen.
0
geplaatst: 24 juni 2015, 14:08 uur
Van The Call kan ik maar geen genoeg krijgen (en dan vooral dat einde!). Naast Agenda (tsja...), is de rest weer niets minder dan uitstekend, met de epische afsluiter als hoogtepunt. Neal Morse herhaalt zijn kunstjes hier natuurlijk wat opnieuw, maar door het gezamenlijk schrijven in de studio met de band, vind ik deze toch net iets frisser klinken dan zijn andere recente albums.
0
geplaatst: 23 oktober 2015, 11:14 uur
JelmerHolwerda schreef:
Wat een heerlijke plaat zeg, heb deze nu ruimschoots geluisterd de afgelopen week en ik ben echt blij met dit album.
The Call is een geweldige opener met zijn mooie openingsharmonieën. Het nummer bouwt heerlijk af en dan vervolgens weer op met een heerlijke gitaarsolo die uitmondt in een synthesizer solo om vervolgens terug te keren naar de bombastische harmonieën en wat klinkt dat toch super episch. Er is geen andere benaming voor.
The Grand Experiment is een simpeler nummer, maar rockt wel heerlijk. Vooral met een heerlijke solo van Gillette. Ook vind ik het stuk heel vet klinken na de solo, waar alleen even de vocalen over de luidsprekers heen zweven.
Waterfall is even het heerlijke rustpunt op de plaat waar uit blijkt hoe prachtig de vocalen op dit album zijn. Geweldige harmonieën met die akoestische gitaar en bass eronder (en zo nu en dan wat percussie). Lekker nummer.
Agenda vind ik eigenlijk het minste nummer van de plaat en is mij toch net wat te zoet en te poppy. Zit wel een goeie solo in. Het refrein kan ik gewoon niet zo goed tegen.
Een episch slotstuk mag natuurlijk niet ontbreken bij een plaat van Neal Morse en dat is hier niet anders. Alive Again is een bijna 27 minuten durend monster en is het hoogtepunt van deze plaat in mijn ogen. Een geweldige opbouw met een heerlijke gitaarriff. Gaat ook al snel weer lekker de prog-kant op, waar Neal en consorten toch het beste in zijn. Gedurende de rest van dit nummer horen we weer die geweldige vocalen, heerlijke gitaarsolo's en basslijnen, sfeervolle synths en het heerlijke drumwerk van vriend Portnoy. Het varieert geweldig doorheen het nummer, ook het stuk rond de veertiende minuut is geweldig en daarna dendert het weer heerlijk verder. Zo kan ik er wel alinea's lang over praten eigenlijk. Het einde vind ik overigens ook heerlijk, hoe het nog een keer even heerlijk opbouwt en uitmondt in een geweldig instrumentaal stuk die naar mijn mening te vroeg eindigt door de fade-out. Dat vind ik echt dood en doodzonde want dat klinkt zo heerlijk!!! Hopen dat het live nog even wat uitgerekt wordt.
4,5 ster.
Wat een heerlijke plaat zeg, heb deze nu ruimschoots geluisterd de afgelopen week en ik ben echt blij met dit album.
The Call is een geweldige opener met zijn mooie openingsharmonieën. Het nummer bouwt heerlijk af en dan vervolgens weer op met een heerlijke gitaarsolo die uitmondt in een synthesizer solo om vervolgens terug te keren naar de bombastische harmonieën en wat klinkt dat toch super episch. Er is geen andere benaming voor.
The Grand Experiment is een simpeler nummer, maar rockt wel heerlijk. Vooral met een heerlijke solo van Gillette. Ook vind ik het stuk heel vet klinken na de solo, waar alleen even de vocalen over de luidsprekers heen zweven.
Waterfall is even het heerlijke rustpunt op de plaat waar uit blijkt hoe prachtig de vocalen op dit album zijn. Geweldige harmonieën met die akoestische gitaar en bass eronder (en zo nu en dan wat percussie). Lekker nummer.
Agenda vind ik eigenlijk het minste nummer van de plaat en is mij toch net wat te zoet en te poppy. Zit wel een goeie solo in. Het refrein kan ik gewoon niet zo goed tegen.
Een episch slotstuk mag natuurlijk niet ontbreken bij een plaat van Neal Morse en dat is hier niet anders. Alive Again is een bijna 27 minuten durend monster en is het hoogtepunt van deze plaat in mijn ogen. Een geweldige opbouw met een heerlijke gitaarriff. Gaat ook al snel weer lekker de prog-kant op, waar Neal en consorten toch het beste in zijn. Gedurende de rest van dit nummer horen we weer die geweldige vocalen, heerlijke gitaarsolo's en basslijnen, sfeervolle synths en het heerlijke drumwerk van vriend Portnoy. Het varieert geweldig doorheen het nummer, ook het stuk rond de veertiende minuut is geweldig en daarna dendert het weer heerlijk verder. Zo kan ik er wel alinea's lang over praten eigenlijk. Het einde vind ik overigens ook heerlijk, hoe het nog een keer even heerlijk opbouwt en uitmondt in een geweldig instrumentaal stuk die naar mijn mening te vroeg eindigt door de fade-out. Dat vind ik echt dood en doodzonde want dat klinkt zo heerlijk!!! Hopen dat het live nog even wat uitgerekt wordt.
4,5 ster.
Hier tel ik toch even snel 13 keer het woord heerlijk
en dat is ook precies wat ik ervan vind! Neal Morse weet ons weer flink te verwennen met een muzikaliteit waar een puntje aan te zuigen is
0
geplaatst: 23 oktober 2015, 17:12 uur
El Stepperiño schreef:
Hier tel ik toch even snel 13 keer het woord heerlijk en dat is ook precies wat ik ervan vind! Neal Morse weet ons weer flink te verwennen met een muzikaliteit waar een puntje aan te zuigen is
Hier tel ik toch even snel 13 keer het woord heerlijk
en dat is ook precies wat ik ervan vind! Neal Morse weet ons weer flink te verwennen met een muzikaliteit waar een puntje aan te zuigen is Hahaha! Wat ziet dat er dan dom uit eigenlijk. Maar is wel precies wat voor gevoel ik er bij heb in ieder geval! Laatst weer even een keer opgezet en het blijft toch wel ongelofelijk HEERLIJK door je speakers blazen hoor. Mooi dat je ook geniet van deze plaat. Mocht je trouwens een keer bij een concert kunnen komen van hem (als je nog niet geweest bent), sowieso heengaan. Echt geweldige optredens geeft die man.
0
geplaatst: 28 april 2017, 15:32 uur
JelmerHolwerda schreef:
Hahaha! Wat ziet dat er dan dom uit eigenlijk. Maar is wel precies wat voor gevoel ik er bij heb in ieder geval! Laatst weer even een keer opgezet en het blijft toch wel ongelofelijk HEERLIJK door je speakers blazen hoor. Mooi dat je ook geniet van deze plaat. Mocht je trouwens een keer bij een concert kunnen komen van hem (als je nog niet geweest bent), sowieso heengaan. Echt geweldige optredens geeft die man.
(quote)
Hahaha! Wat ziet dat er dan dom uit eigenlijk. Maar is wel precies wat voor gevoel ik er bij heb in ieder geval! Laatst weer even een keer opgezet en het blijft toch wel ongelofelijk HEERLIJK door je speakers blazen hoor. Mooi dat je ook geniet van deze plaat. Mocht je trouwens een keer bij een concert kunnen komen van hem (als je nog niet geweest bent), sowieso heengaan. Echt geweldige optredens geeft die man.
Nou, daar ben ik dus laatst geweest en inderdaad, wat een geweldig optreden!
0
geplaatst: 28 april 2017, 22:52 uur
El Stepperiño schreef:
Nou, daar ben ik dus laatst geweest en inderdaad, wat een geweldig optreden!
(quote)
Nou, daar ben ik dus laatst geweest en inderdaad, wat een geweldig optreden!
Baal er nog steeds wel van dat ik daar niet bij was. Was me toch eigenlijk net wat te ver rijden vanuit Drachten. Jammer dat 'ie niet iets dichterbij kwam.
* denotes required fields.
* denotes required fields.