menu

The Cardigans - Gran Turismo (1998)

mijn stem
3,59 (192)
192 stemmen

Zweden
Pop
Label: Mercury

  1. Paralyzed (4:56)
  2. Erase / Rewind (3:38)
  3. Explode (4:04)
  4. Starter (3:53)
  5. Hanging Around (3:44)
  6. Higher (4:32)
  7. Marvel Hill (4:15)
  8. My Favourite Game (3:40)
  9. Do You Believe (3:22)
  10. Junk of the Hearts (4:08)
  11. Nil (2:17)
totale tijdsduur: 42:29
zoeken in:
avatar van titan
4,5
titan (crew)
Beste plaat van The cardigans als je het mij vraagt. Op dit album is hun kitschpop volledig geperfectioneerd. De nummers klinken soms kil en ijskoud, maar dat maakt de muziek des te magischer. My favorite game (met die geinige videoclip) is zelfs 1 van de beste singles van de jaren '90. 4,5*

avatar van starbright boy
3,0
Niet mee eens. deze plaat mist het sprakelende en magische van de eerste drie Cardigans-platen en is wat mij betreft toch beduidend minder goed.

Vermakelijke , mooie poprock met enkele onvergetelijke songs

avatar van gemaster
Ik ken alleen 'Erase/Rewind' en 'My Favourite Game'. Vooral die laatste is echt heel erg lekker. Eén van de beste singles van de jaren '90? Dat is misschien wat teveel eer.

avatar van herman
Idd. Carnival is de beste Cardigans-singles. Die vroegere liedjes hadden ook een wat meer 60s-inslag die ik zeer kan waarderen.

4,5
Een heerlijke plaat! Hun beste album allertijden. Sindsdien helaas bergaf, maar dit meesterwerkje mag in de analen niet ontbreken. Bij de gratie van het ontbreken van de mogelijkheid een 4,25 uit te delen wordt het een magere 4,5.

4,5
Mijn favoriet van deze plaat is zeker Hanging Around, met heerlijke kitscherige clip!

3,0
starbright boy schreef:
Niet mee eens. deze plaat mist het sprakelende en magische van de eerste drie Cardigans-platen en is wat mij betreft toch beduidend minder goed.


Ben ik het helemaal mee eens. The Cardigans konden als geen ander een hartverwarmende zomeravond-vibe bij me oproepen. Van deze gave wordt na "First Band on the Moon" geen gebruik meer gemaakt. Vergeleken met "life"(1995) een matige plaat!

3,0
Wel een relekste plaat. lekker in de auto, met erease and rewind voorop. krijg wel een beetje een "duister" gevoel bij sommige nummers, maar dat kan ook aan het miserabele weer liggen. Zal hier van de zomer nog eens op terug komen

Echt een geweldige plaat, luisterde zo'n 7 jaar geleden voor het eerst GRAN TURISMO en zag 2 weken geleden voor het eerst THE CARDIGANS live in brussel, HET WAS GEWELDIG! ik ben direct terug geramt in mijn cardigans periode en ik hoop dat het nog lang aanhoudt! Dikke kus voor Nina en een knuffel voor Magnus 4,5*

4,0
Sikoefietall schreef:
Echt een geweldige plaat, luisterde zo'n 7 jaar geleden voor het eerst GRAN TURISMO en zag 2 weken geleden voor het eerst THE CARDIGANS live in brussel, HET WAS GEWELDIG! ik ben direct terug geramt in mijn cardigans periode en ik hoop dat het nog lang aanhoudt! Dikke kus voor Nina en een knuffel voor Magnus 4,5*


Da's ook toevallig...daar was ik ook bij! Het was inderaad geweldig. Ze speelde gelukkig veel nummers van dit album met als hoogtepunten Erase/rewind (mijn favoriet van dit album) en natuurlijk My Favorite Game. Erg leuk concert. Maarja, wat wil je met zo'n verschijning als Nina

avatar van timhardt
4,0
Minder goed dan de vorigen, hier proberen wat meer rock te klinken, met wisselend succes. De singles zijn wel dijken vind ik: zowel my fav. mistake als het magistrale hanging around, dat gepingel op die gitaar....Maar de nummers ertussen missen wel wat pit verder. Geen kwaad album hoor, maar ze hebben ze al beter afgeleverd.

tip_of.yourstar
Higher vind ik echt een zalig lied.

Ik hoor dit veel liever dan de (te) happy vorige albums zoals Life.

avatar van strandsmurf
3,5
De cover zegt genoeg over de sfeer van dit album. Heerlijk voor op de veranda op zonsondergang. Overigens vind ik de opvolger nog iets beter. Wellicht omdat daar het zomeravond gevoel nog meer aanwezig is. Hierin vind ik ze nl. beter dan de wat meer country-uptempo nummers.

avatar van Ramonr
4,5
Stiekem toch mijn favoriete Cardigan. Ik blijf deze nog regelmatig draaien. Heerlijk album met eigenlijk alleen maar goede nummers. Zoals titan 6 jaar eerder al zei; Op dit album is hun kitschpop volledig geperfectioneerd, hoewel dit album wel het meest van de poppysound van the Cardigans af staat, het is allemaal nét iets zwaarder... en beter.

avatar van .Fee.
4,0
Higher is mijn favoriet van dit album, samen met Paralyzed. Wat een prachtige nummers.

avatar van Nicolage Rico
Fijne herinneringen aan My Favorite Game en Erase / Rewind (nog steeds een errug lekkere plaat) en wat was Nina Persson destijds .

avatar van Lukas
4,5
Fijne herontdekking, want ik was deze plaat op My Favorite Game na alweer bijna vergeten. Toch had ik per ongeluk ineens Explode in mijn hoofd, wat een wereldnummer is dát. Als Nina Persson zingt, is dat trouwens bijna porno... Vooral de eerste drie nummers zijn trouwens briljant, daarna zakt het wel een klein beetje in. Niettemin verhoogd naar 4*.

avatar van Lukas
4,5
Om mijzelf wat meer tot recensies en dergelijk aan te zetten, ben ik maar eens een blogje gestart. Zo ook over deze plaat: zie http://herontdekmuziek.blogspot.com.

---------

Gran Turismo is typisch zo'n plaat die in menig cd-kast stof staat te vangen. The Cardigans waren immers redelijk bekend in de tweede helft van de jaren negentig. De Zweedse band timmerde in die tijd ook commercieel behoorlijk aan de weg. Singles als Lovefool, Carnival en My Favourite Game haalden zelfs de hitparade. Laatstgenoemd nummer was vooral befaamd om de spraakmakende joyrideclip met zangeres Nina Persson in de hoofdrol.

Gran Turismo verkocht mede vanwege deze hit behoorlijk goed, ook in Nederland. Toch lijkt het album inmiddels een beetje in de vergetelheid geraakt. Ook ikzelf ga niet vrijuit, want de cd stond ook hier ergens achterin de kast. Toen ik om volkomen onduidelijke redenen ineens met Explode (wat mij betreft het prijsnummer) in mijn hoofd rondliep, besloot ik de plaat weer eens te luisteren. Het bleek liefde op het tweede gezicht; een echte herontdekking.

Want The Cardigans is veel meer dan een bandje met een mooie zangeres. Nina Persson zingt namelijk nog beter dan ze eruit ziet, en dat wil wat zeggen. Als een soort poolcirkelversie van de befaamde Franse zuchtmeisjes slaat ze zich door deze plaat heen. De kille electropop van de band matcht perfect maar haar even sensuele als nonchalante zang. Een nummer als Explode klinkt tot op het bot cynisch, maar als zij het zingt is het bijna porno. Of wat te denken van Do You Believe?, waarin Nina ons even uit de droom helpt:

Do you really think
That love is gonna save the world
Well, I don't think so
I just don't think so


Niet echt een briljant staaltje dichtkunst verder, maar het laat aan duidelijkheid in elk geval niets te wensen over. Juist vanwege de achteloze presentatie van Persson komen ze met dat soort teksten natuurlijk ruimschoots weg. Gran Turismo klinkt heel direct, maar toch ook erg spannend. Je vraagt je voortdurend af: wat gaat er nog meer achter deze vrouw schuil? In elk geval genoeg om deze plaat na jaren weer eens een herkansing te geven, want stiekem is dit een verborgen parel van de jaren negentig. En mocht u hem niet in de kast hebben staan: de uitverkoopbakken puilen uit van de onterecht miskende exemplaren, dus sla uw slag!

avatar van dix
4,0
dix
Fijne recensie Lukas. De steriele performance van The Cardigans komt idd op dit album het beste tot z'n recht. Grote onderwerpen snijdt Nina Person niet aan, maar oppervlakkig zijn de teksten zeker niet. En hoe lekker het nummer ook is, feitelijk wijkt My Favorite Game juist wat af van de rest van het gebodene. Mijn favoriet is Higher, waar de gespeelde onschuld haast perverse vormen aanneemt. Nina Person deed er indertijd trouwens wel veel aan om dat imago te cultiveren. Ik zie haar nog staan in Paradiso in een knalrode leren broek met een rits die van voor naar achter liep...

Als onschuldig klinkende nymphomaantjes in een minimaal geluidsdecor momenteel je schtick zijn, waag je dan ook hier eens aan ...

avatar van TEQUILA SUNRISE
3,0
Voor 2 euro op een rommelmarkt gekocht, daar kan ik me geen breuk aan vallen.
Ik ben benieuwd want ik ken de plaat niet of nauwelijks

avatar van Lukas
4,5
Blij dat er dan toch iemand mijn bovenstaand advies opvolgt

avatar van TEQUILA SUNRISE
3,0
Onderhoudende plaat waar het nummer Erase / Rewind er wat mij betreft bovenuitspringt.
Na verloop van tijd begint de stem van mevrouw Persson mij toch ietwat tegen te staan.
Geen hoogvlieger dit album maar mijn inziens toch wel 3.5 sterren waard want nummers als Paralyzed, Marvel Hill, My Favourite Game & Junk Of The Hearts zijn absoluut de moeite waard

avatar van Jordipordie
starbright boy schreef:
Niet mee eens. deze plaat mist het sprakelende en magische van de eerste drie Cardigans-platen en is wat mij betreft toch beduidend minder goed.


Ik snap precies wat je bedoelt. Maar toch vind ik deze CD niet echt slechter. Het is gewoon net even anders.

avatar van TEQUILA SUNRISE
3,0
Halfje terug in waardering na herbeluistering.
Fijn album om zo nu en dan uit de kast te trekken maar geenszins memorabel.
Erase /Rewind blijft voor mij het prijsnummer op de plaat, misschien moet ik me eens verder in de discografie van de band gaan verdiepen mogelijk levert dat nog een positieve verrassing op.

avatar van Shelter
3,5
Spacey en vaag maar met mooie deuntjes en daardoor toch pop.
Een klein vleugje Bjork ook. Niet te vaak luisteren, daar leent het zich niet voor.
1x op max volume is een 4-4.5* maar op repeat al snel een 3*.
3.5* dan maar

Stijn_Slayer
YouTube - Stephen Stills - Right Now

Ik denk dat Stills geen nee zegt tegen een paar royaltiescenten.

avatar van deric raven
4,5
Ik vind dit album van The Cardigans qua sound meer richting Garbage gaan, en ze komen er goed mee weg.
Wat minder zoetsappigger dan hun vorige First Band on the Moon, die was gewoon leuk, deze is spannender en sensueler.

avatar van Twinpeaks
4,0
Ook weer een lekker plaatje ,Ietwat experimenteler dan de voorgangers. Maar wel zo smakelijk . My Favourite Game en Erase/ Rewind vind ik de toppers hier . 4 sterren.

avatar van deric raven
4,5
Nog veel meer dan op The First Band On The Moon wil de Zweedse band het onschuldige imago van zich afschudden. Het effect van de filmbeelden bij Lovefool maakt vanuit MTV veel indruk. Deze media wordt doelbewust ingeschakeld om Gran Turismo te promoten. De gewelddadige roadmovie clip van My Favorite Game laat een totaal andere Nina Persson zien. Gehavend met arm in verband staat ze symbool voor een meer stoerdere aanpak van The Cardigans. Gehuld in leer en met een vette tatoeage op haar arm heeft ze de heuse uitstraling van een rockchick. Haar rol als boegbeeld bereikt hiermee een definitieve status. Met het stukken zwaardere geluid trekken gitarist Peter Svensson en bassist Magnus Sveningsson een dikke lijn door vanuit hun heavy metal verleden naar deze bijzonder aangename vierde plaat van The Cardigans.

De sound op Gran Turismo is erg sterk door de elektronica beïnvloed. Al direct bij Paralyzed zijn het de industriële breakbeats die de dromerige trance stem van Nina Persson wat meer karakter geven. Erase/Rewind wil nog aardig aansluiten bij de vorige plaat, maar het mooie samenspel tussen drum en bas geeft het een lekkere dansbare sound. De lome verslavende zang van Persson leent zich hier prima voor net als de tegen het unplugged gebaseerde gitaarwerk van Peter Svensson. De sobere clip staat met het donkere decor centraal voor het meer strakke stijlvolle geluid waarmee The Cardigans zich presenteren. Die ingetogenheid is zeker terug te vinden op het door zuigende kerkorgel gevormde Explode, waar de titel wordt uitgebeeld in kleine lieve muziekdruppeltjes.

De inleidende drums van Starter geven Nina Persson de mogelijkheid om de song te introduceren. Steeds meer is zij de katalysator van de liedjes, en huppelt ze niet voornamelijk vrolijk mee op de door haar collega’s gelegde basis. De jaren zestig soft pop maakt steeds meer plaats voor broeierige triphop. Dat ook Peter Svensson hier volledig in zijn element zit, bewijst hij met zijn smerige gitaarakkoorden. Daarmee is hij ook van dienst in het tegen de Amerikaanse gitaarrock aan liggende Hanging Around. Deze derde single deed het alleen in de Britse hitlijsten redelijk goed. Dat ze hier wel heel erg de vloer leeg vegen voor het op hetzelfde moment populaire Garbage zou juridisch de nodige problemen kunnen opleveren. Maar die laten simpelweg niks van zich horen, al wetende dat ze zelf ook niet geheel origineel te noemen zijn.

Higher mag de B-kant openen. De zoete dreampop laat alle ruimte vrij voor de sensuele Nina Persson, die zelfverzekerd aardig de hoogte in gaat voor dit prachtige rustmomentje. De doem tonen van Marvel Hill geven het een mooi zwart randje waar de zangeres zich als een onbetrouwbare feeks bijna sprookjesachtig op lompe Dr. Martens door heen wandelt. Het hoogtepunt is toch absoluut het belachelijke goede My Favourite Game. Na het rustige intro gaat het volledig los. Op de achtergrond hoor je vreemde demonische geluidjes die het net wat extra geheimzinnigheid mee geven. De afwisseling van stevig rockwerk met trage passages werkt voortreffelijk. Met terug werkende kracht staat dit keerpunt centraal in de ontwikkeling van de band. Het smoezelige imago zal niet meer terug komen. Vanaf nu zal Nina Persson als een echte vamp betiteld worden; passende tussen de sterke frontvrouwen van de jaren negentig.

Do You Believe mixt retro disco stampende beats met uit 1998 komende provocerende dance. De kerkorgel van Explode wordt weer tevoorschijn getoverd. De pijpen zwellen aan om onder begeleiding van de vocalen van Nina Persson tot een muzikaal orgasme te komen. Het nadruppelen van de gitaar en bas verzorgt een passend eindspel. Er wordt vervolgens een prettige droomwereld gecreëerd in het zalvende Junk of the Hearts, al komt ook hierbij de explosiviteit heerlijk vrij in het rauwe gitaarspel. Mooi hoe het op een slide manier weet voort te zetten. De spookpiano van Nil lijkt ontsnapt te zijn uit de balzaal van het hotel, dat centraal staat in het toneel van The Shining, waar de alcoholistische Jack Nicholson bezoek krijgt van zijn innerlijke kwelgeesten. The Cardigans zullen vervolgens een langere rustperiode inlassen, waar ze voornamelijk samen met Tom Jones van zich laten horen in de geslaagde Talking Heads cover van Burning Down The House.

The Cardigans - Gran Turismo | Alternative | Written in Music - writteninmusic.com

avatar van heavenmotel
5,0
The Cardigans op het W-festival te bewonderen op 27/08/2023 te Oostende (klein strand)

Gast
geplaatst: vandaag om 13:33 uur

geplaatst: vandaag om 13:33 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.