Ringo Starr is inderdaad geen geweldige zanger.
Op zijn solodebuut 'Sentimental Yourney ' uit 1970 wordt dat gegeven gelijk onderstreept. Hij grijpt op dat album terug naar 'moeder's favorieten ' en zingt die evergreens op karaoke niveau . Het materiaal is voor zijn stem te hoog gegrepen.
Starr is duidelijk geen Sinatra.
De opvolger uit hetzelfde jaar en met behulp van een puike band is veel geslaagder : het sfeervolle , country and western album 'Beaucoups of blues ' : voor de liefhebber.
In 1973 verschijnt dan eindelijk Ringo's eerste popalbum en het is gelijk een groot verkoopsucces. Bovendien is 'Photograph'( i.s.m. Harrison geschreven) een van de grote wereldhits van het jaar.
' Ringo ' bevat pretentieloze pop : licht , vrolijk en bij tijden humoristisch. Het is Starr op het lijf geschreven.
' Goodnight Vienna ' ; de opvolger , mag er ook nog zijn. Vooral het door Lennon geschreven en tevens het titelnummer van de plaat is een ware kraker. Vanaf dan gaat het , zowel commercieel als artistiek , gestaag omlaag met Ringo. Zijn nieuwe albums belanden steeds sneller in de uitverkoopbakken.
Met een glimlach luister ik naar zijn meest gedenkwaardige plaat : Ringo .