menu

Bathory - Hammerheart (1990)

mijn stem
4,04 (58)
58 stemmen

Zweden
Metal
Label: Black Mark

  1. Shores in Flames (11:11)
  2. Valhalla (9:34)
  3. Baptised in Fire and Ice (7:59)
  4. Father to Son (6:29)
  5. Song to Hall Up High (2:30)
  6. Home of Once Brave (10:24)
  7. One Rode to Asa Bay (10:23)
totale tijdsduur: 58:30
zoeken in:
4,0
Aparte Metal, wel goeie intro's

3,0
Jammer dat Quorthon niet kon zingen maar sfeervolle, originele metal maken kon hij wel.

yorgos.dalman
Ik geloof dat tijdschrift Aardschok het destijds al perfect bewoordde: Hammerheart is Bathory's opera.

avatar van rushanne
Desperado1908 schreef:
Jammer dat Quorthon niet kon zingen maar sfeervolle, originele metal maken kon hij wel.


Op de 2 "solo" cd's valt het alleszins mee, hoor

avatar van Eddie
5,0
Hier staat in ieder geval wel het geniale, bijzonder sfeervolle 'one rode to asa bay' op. IK ken de plaat verder niet maar dat nummer zou de aankop al moeten kunnen verantwoorden.

Deze staat nog op eddie's verlanglijstje

avatar van Edwynn
4,5
En naar mijn bescheiden mening hebben werkelijk alle nummers hebben dat niveau. Majestueus, magisch en meeslepend. Dat zijn de sleutelwoorden van dit Bathory magnum opus. Wie door de muzikale onkunde van Quorthon kan heenluisteren, wacht een omgeëvenaarde vikingervaring.

avatar van Eddie
5,0
Wat een machtig mooie plaat is dit toch. Inderdaad Quorton is geen goede zanger, maar zijn vocalen passen wel heel erg goed bij des feer van deze plaat. Ik krijg gelijk het gevoel dat hij niet zo zijn best doet om als een nachtegaaltje de plaat vol te maken, maar wel dat hij al zijn gevoel en emotie in de nummers lecht. Ook muziekaal is het geen hogere wiskunde, maar dat doet niets af aan het feit dat dit een van de meest sfeervole albums is die ik ken. Ik kan zo geen punten vinden die ik niet goed vind aan deze plaat.

Ik zie dat er nog nooit op gestemd heb terwijl ik de plaat al poosje in huisheb, laat ik eens gek doen er de volle mep voor geven.

avatar van Edwynn
4,5
Als het gaat om de zang van Quorthon vind ik dat die op Hammerheart wel het beste tot zijn recht komt. Als hij gaat hangen tussen het zingen en het grunten in, komt dat zeer overtuigend over. Zoals in het geweldige Valhalla.
Aan de andere kant, de zang in het akoestische Song To Hall Up High is ook helemaal niet verkeerd.
Samen met Blood Fire Death beschouw ik Hammerheart toch wel als het allerbeste wat Bathory te bieden heeft.
Ik verhoog ook naar 5* want van alleen aan de plaat denken krijg ik al kippevel.

guess who
voor mij is dit het beste album ooit gemaakt, wat een geweldige epische sfeer weet quorthon toch in z'n muziek te steken

avatar van uffing
4,5
One rode to Asa Bay

avatar van Them
Hoe vaak ik dit album ook kan beluisteren, écht goed vinden zal ik het nooit

avatar van trebremmit
3,5
Ik vind hier ook niet zoveel aan, vooral dat gekrijs van die zanger verpest het echt, dit is gewoon vals zingen. Maar muzikaal mist het ook wel het een en ander, weinig onderscheid tussen de nummers waardoor het als één grote brei klinkt.

PriestMaiden
Niet slecht, maar had er meer van verwacht. One Rode to Asa Bay is de enige clip van Bathory en is een mooi nummer. R.I.P. Quorthon

avatar van namsaap
5,0
Deze LP was indertijd mijn eerste kennismaking met Bathory en ik heb de plaat destijds ook compleet grijsgedraaid. Dat is ook te horen nu ik hem weer op heb staan.

Na al die jaren brul ik nog steeds alle nummers woord voor woord mee, zo'n indruk heeft deze plaat achtergelaten. Natuurlijk, zoals eerder gememoreerd is de uitvoering van het geheel niet vlekkeloos maar de tomeloze passie en inzet compenseren dit in ruime mate.

Dit album is oorspronkelijk als enkel LP uitgebracht. Veel te lang natuurlijk voor een enkele plaat en dat is te horen aan het gemis aan lage tonen. Aangezien er nu een 2-LP rerelease uit is die maar eens bestellen. Dan mag dit exemplaar mijn Wall Of Fame gaan opvullen.

avatar van uffing
4,5
Deze blijft toch een soort van klassieke status hebben voor mij persoonlijk. Met name One Road to Asa Bay vind ik fenomenaal en ongekend sfeervol.

avatar van Dr.Pat
4,5
Na lange tijd weer eens geluisterd, maar idd de kippenvelletjes gingen met moeite weg....
Meeslepend, majestueus en hier en daar lekker pompend, nergens bruut, maar is ook niet nodig.
Vertellende songs, die worden niet vaak op dit nivo gemaakt.

avatar van RuudC
2,5
Met het hoogste gemiddelde moet ik toegeven dat dit album me echt heel erg tegenvalt. In principe vind ik het geen probleem dat Bathory het hier vol voor sfeervolle epic viking metal gaat, maar met vooral sfeerelementen valt toch wel erg op hoe vals Quorthon zingt en hoe ongeschikt hij is als frontman. Met zijn screams had ik beduidend minder moeite. Nog een nadeel van sfeermuziek is dat de muziek niet pakkend is. Er is geen energie, geen fijne smerigheid, geen hooks... Het heeft bijzonder weinig om het lijf en dan vallen alle zwakke punten van Bathory juist heel erg op. Shores In Flames en One Rode To Asa Bay zijn nog wel goed genoeg voor een krappe voldoende, maar de rest trekt dat gewoon naar beneden. Te weinig vlees aan de botten.

Tussenstand:
1. Under The Sign Of The Black Mark
2. Blood Fire Death
3. The Return
4. Hammerheart
5. Bathory

avatar van lennert
3,5
Moeilijk. Ik heb Hammerheart ooit in mijn bezit gehad, want ik was dol op One Rode To Asa Bay, maar nu we het album zo weer doornemen snap ik weer helemaal waarom ik de cd toch weer heb verkocht. Het is behoorlijk saai. Ja, ik ben dol op epic metal/viking metal en het is duidelijk dat Bathory verantwoordelijk is voor het ontwerpen van dit door mij geliefde genre, maar Quorthon mist hier echt gewoon goeie hooks in de songs om ze aanstekelijk te maken. One Rode To Asa Bay, inclusief raar rijmende lyrics, blijf ik fantastisch vinden, en ook Baptised In Fire And Ice gaat er echt goed in. De rest is niet slecht... het is gewoon een beetje saai. Dit hebben latere acts toch beduidend beter gedaan.

Tussenstand:
1. Blood Fire Death
2. Under The Sign Of The Black Mark
3. Hammerheart
4. The Return......
5. Bathory

avatar van Eddie
5,0
Dit is echt een wereld plaat. Quorthon hij is geen heel goede zanger maar het past perfect bij de muziek en de sfeer van deze plaat. Daarom is hij de perfecte frontman voor deze band. De plaat heeft niet de scherpe hooks die de oudere platen hebben maar dat wordt moeiteloos gecompenseerd door de sterke composities en het hoge sfeer gehalte. Dat maakt dat het juist een heel pakkende plaat is die als een donkere deken om je heen valt. One Rode To Asay Bay is van eenzame klasse maar de overige nummer zijn ook niet te versmaden.

avatar van RuudC
2,5
Echt prima dat jij deze plaat zo beleeft. Ik had ongelooflijk veel zin in dit album, maar ik hoor het allemaal niet. Albums met voor "sfeer" vind ik uiteindelijk vaak heel saai. Regen dat op het raam tikt, geeft ook veel sfeer, maar ik hoef het niet op cd, zeg maar. Ik ben het er ook absoluut mee oneens dat Quorthon de best mogelijke zanger is voor dit album. Niet alleen is het vals, maar het had evengoed de eerste de beste malloot die van straat geplukt is, kunnen zijn. Er zijn tal van zangers die dit echt beter hadden kunnen doen. Tuurlijk, Bathory heeft een flink aandeel in de blauwdrukken voor blackmetal en viking/folkmetal, maar in beide genres zijn er genoeg leerlingen die de meester (met gemak) overtroffen hebben.

avatar van Edwynn
4,5
Ik vind wel dat Bathory een dusdanig eigenzinnig geluid heeft dat ik niet bij andere bands terugvind.
Natuurlijk onderschrijf ik dat het allemaal wat rommelig klinkt en onderschrijf ik nog meer dat Quorthon een superslechte zanger is. Toch is het de algehele beleving die mij altijd weer inpakt.

Nostalgie zal vast een rol spelen. Als dertienjarig jochie werd ik weggeblazen door de bombast van de hier gepresenteerde heldendichten. Niet in de laatste plaats dat ik ergens had gelezen en gehoord dat Bathory superhard was en ik dus daarom de enige cd kocht die in de rekken lag om vervolgens met iets heel onverwachts geconfronteerd te worden. Het heroïsche gevoel van rammende strijdeliederen zoals Valhalla en Baptised in Fire And Ice heeft mij nooit losgelaten.

One Rode To Asa Bay steekt er verder met kop en schouders bovenuit qua breed uitgemeten meeslependheid en grootse koren (Quorthon x 6 klinkt op die momenten al wel heel aardig). Hoe zou zoiets klinken met een Alan Averill achter de mic, is een vraag die ik mijzelf wel eens stel. Tegelijkertijd zal het nooit datgene teweegbrengen wat het origineel deed. Daarvoor hoef ik alleen maar te wijzen naar Emperor die veel strakker A Fine Day To Die neerzette maar naar mijn mening nergens bij het oorspronkelijke gevoel in de buurt kwam.

avatar van namsaap
5,0
Hammerheart is voor mij een bijzonder album. Vanaf het moment toen ik - met een koptelefoon op in de platenzaak SamSam in Zwolle - de eerste noten van dit album hoorde was ik gegrepen. Zoiets had ik nog nooit gehoord! Wat een bombast! Wat een energie!

Het was een tijd waarin ik veel naar bands als Savatage en Metal Church luisterde en de technisch vaardige death metal van Death en Atheïst net had ontdekt. Deze rammelende brok herrie paste eigenlijk helemaal niet in mijn muzikale dieet. Mijn vrienden snapten ook niet hoe ik kon genieten van het monotoon voortploegende Shore In Flames. Ik nam de minutieuze veranderingen in de riffpatronen gulzig in mij op, zoals ik het hele album vol aandacht van voor naar achter in mij opnam.

Als ik de plaat anno 2022 zou leren kennen zou ik wellicht net zo teleurgesteld zijn als RuudC. In 1990 in die platenzaak liep het voor mij anders en sindsdien is deze plaat een mijlpaal in mijn collectie.

avatar van crosskip
4,5
Edwynn schreef:

Hoe zou zoiets klinken met een Alan Averill achter de mic, is een vraag die ik mijzelf wel eens stel. Tegelijkertijd zal het nooit datgene teweegbrengen wat het origineel deed. Daarvoor hoef ik alleen maar te wijzen naar Emperor die veel strakker A Fine Day To Die neerzette maar naar mijn mening nergens bij het oorspronkelijke gevoel in de buurt kwam.

Dichterbij dat zo'n opname als deze van Valhalla gezongen door Averill ga je niet komen denk ik. Klinkt toch zeker niet verkeerd!

avatar van Edwynn
4,5
Zeker niet verkeerd! En deze versie klinkt heerlijk gejaagd zoals het origineel ook klinkt. En Alan Averill is gewoon dé man die je nodig hebt als het gaat om bezieling.

avatar van Wolfmother
3,5
geplaatst:
Ja en met deze Hammerheart stop ik met luisteren naar Bathory. Mensen hier hadden gelijk: dit was inderdaad het beste album en soms zelfs het wachten waard, maar mij naar binnen trekken deed het nog steeds niet. Al blijf ik het tof vinden dat hier echt het vikingthema volledig wordt omarmd, ik voel me soms terug naar die tijd geworpen met al die geluiden op de achtergrond.
Nogmaals excuses voor het naar beneden brengen van het algemene cijfer hahaha

Hammerheart 3.5*
Blood Fire Death 3*
Under the Sign of the Black Mark 2.5*
The Return... 2.5*
Bathory 2.5*

Gast
geplaatst: vandaag om 05:58 uur

geplaatst: vandaag om 05:58 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.