Bløf - Naakt Onder de Hemel (1995)

Aan De Kust het beste liedje van Blof.

Inderdaad een heel mooi liedje beste mensen op Musicmeter, Aan de kust.

Het openingsnummer mag er ook wezen...

Was aan de kust niet pas een hit in 97?

Klopt, het is toen in een iets andere versie uitgebracht...

Het moge duidelijk zijn dat ik helemaal niets heb met Blof. Maar inderdaad, ik moet bekennen dat ik "Aan de kust" een goed liedje vind.

Ik heb Blof de laatste jaren niet live gezien, maar 'Schilder me rood' is natuurlijk een prima 'stampertje', zeg maar. Verder vond ik deze plaat niet zo heel bijzonder eigenlijk (mental note: 'Blof is een 'nee'). En toen kwamen 'Liefs uit Londen' en de tweede plaat. En toen hadden ze me tuk (al vind ik 'Omarm' niks).

Vreemd, die lage algemene waardering voor dit album. Dit is best een degelijk debuut, met sterke nummers. En Paskal rifft lekker op zijn gitaar.Op dit album de originele versie van "Aan de kust", maar ook van "Wat zou je doen?". Persoonlijk vind ik "Buit" een prachtig nummer.

als je dit mooi vindt heb je een probleem!!

Matig debuut van Blof, die nog echt zoekende zijn naar een eigen geluid en klinken als een 2e rangs De Dijk.

De mooiste plaat van Blof. Nog lekker rauw en gek. Moeilijk dood is daar het schoolvoorbeeld van. Kan geen ander UB40 achtig nummer bedenken van Blof. Lekker los en goede tekst.

Ik moet bij dit album altijd denken aan de late uurtjes in de kroeg tijdens mijn pubertijd. Behoorlijk aangeschoten, verward van de lampen die aan gaan en dan blof: laatste rondje. Tja, dat waren nog eens weekenden...

Ja een lekker debuut van onze vrienden van Blof.

Ik kom meestal uit op de wat meer rock georiënteerde nummers van Blof.
Vandaar dat ik hun albums nooit hoger kan waarderen dan zo'n 4 sterren.

Persoonlijk vind ik deze 3 tracks echt sterk voor de dag komen:

De Duivel in het Bloed
Droomkoningin
Schilder Me Rood

Met die laatste als lekkerste track.

staan enkele goede nummers sommige zijn wat minder maja elke groep heeft een begin dus ook blof

Alle begin is moeilijk, wordt wel eens gezegd.

Toch vind ik dat de toen piepjonge leden van Bløf een alleszins acceptabel debuut hebben gemaakt. De stevigheid van het gros van de nummers doet mij deugd.
Zoals de opener die, na een lullige Acda en de Munck opening waar je even wit van wegtrekt, leuk de registers open trekt.

Maar er staat hier ook nog werk op met een idioom dat ze zelf sindsdien ook maar snel hebben vergeten, zoals bijvoorbeeld Moeilijk Dood.

Een paar nummers hebben 18 jaar Bløf nog steeds overleefd, Aan de kust (in een iets andere versie) en Wat zou Je Doen.

De rock op het eerste album van Bløf heeft allemaal nog de springerigheid van jonge bokjes in de voorjaarswei. Terecht wordt in eerdere posts gesteld dat Bløf ook nog enigszins zoekende was.
Maar het raamwerk dat werd neergezet had al veel contouren van de muziek van de huidige band en klinkt dus bij vlagen sterk.

De debuutplaat, in eigen beheer opgenomen, klinkt als een beginnende band die, nog zoekende naar z’n identiteit, kopieert wat ze in andere bands goed vindt (zoals De Dijk, The Scene en Doe Maar) en legt dit ongeproduceert vast. Een aantal goede nummers (Altijd Vanavond, Schilder Me Rood, Buit) en ideeën (deze versies van Aan de Kust en Wat Zou Je Doen?), maar als geheel een redelijke plaat. Ik weet nog dat ik ten tijde van deze plaat tegen een klasgenoot zei die helemaal weg was van deze plaat: “zal nooit niks worden met deze band”.

Zie http://www.musicmeter.nl/ar... voor een uitgebreider verhaal over Bløf.

Ik vind deze beter dan de opvolger.Hier klinkt het allemaal nog wat minder gepolijst.Gewoon een stel gretige jonge honden die zich op het redelijke materiaal storten met een passie en honger die op de latere releases wel eens ontbreekt.Blof zette zich hiermee in bescheiden mate op de kaart.3 en halve ster

Sterk album, als ze op deze manier waren door gegaan was ik wellicht fan geworden. Vind dat ze in de albums die op dit album volgen een beetje afglijden.
De nummers zijn zoals eerder gezegd nog wat rauwer dan het latere oeuvre. De hele plaat luistert lekker weg, muzikaal sterk met redelijk goede teksten!

Favorieten zijn "Moeilijk Dood", "Aan de Kust" (beter dan de hit!), "Wat Zou Je Doen?" en "Wat Een Leven".

Al met al denk ik dat ik dit het beste album van deze band vind...

De Duivel in het Bloed typisch een De Dijk track (en wat voor eentje) en gelukkig komen ze daar zelf ook voor uit: Duivel in het bloed

Gaat nooit vervelen.

Ooit Bløf leren kennen door een cassettebandje van een vriend die dan weer bevriend was met Peter Slager. Van daaruit naar de CD presentatie van dit album gegaan in Het Arsenaal Theater in Vlissingen. Ik weet nog dat ik echt stijl achteruit sloeg tijdens het concert. Nederlandse muziek was ‘not done’ die dagen. Maar dit was gewoon retesterk met een 4-tal zeer gemotiveerde muzikanten.

De dag erna (of twee dagen) naar de platenwinkel gegaan om de cd te halen. Die vertelden dat ze deze nog niet hadden maar er zou ‘s middags iemand komen om ze te brengen. Dus ‘s middags er weer naar toe en toen bleek het de zanger van de band zelf te zijn die een doosje met cd’s kwam brengen. Aardige knul met wie ik nog heb staan te praten over het concert zelf. Natuurlijk het cd’tje gekocht. Was hij wel blij mee

En ik heb deze plaat dus al meer dan 20 jaar en zet hem nog regelmatig op. Maar dan zijn het vooral herinneringen die naar boven komen van zeer goede tijden. En bij elk nummer voel ik de sfeer van ‘toen’ in mijn lijf. En dat is een goed terugkijken.

Hoogtepunt blijft dan vooral voor mij ‘Laatste Ronde’ wat zo herkenbaar is voor ws menig café bezoeker maar in een goed Zeeuws Bruin café kan ik dit nummer nog steeds beleven terwijl ik de laatste slokken weemoedig neem van mijn hartvullend bier:

Gewogen maar te licht bevonden... Niet dit album want dit album is ware historie voor mij. Ik moet die jongens hier nog eens voor bedanken, ergens hangend in een kroeg met ‘Hard en Ziel’.