Ooit Bløf leren kennen door een cassettebandje van een vriend die dan weer bevriend was met Peter Slager. Van daaruit naar de CD presentatie van dit album gegaan in Het Arsenaal Theater in Vlissingen. Ik weet nog dat ik echt stijl achteruit sloeg tijdens het concert. Nederlandse muziek was ‘not done’ die dagen. Maar dit was gewoon retesterk met een 4-tal zeer gemotiveerde muzikanten.
De dag erna (of twee dagen) naar de platenwinkel gegaan om de cd te halen. Die vertelden dat ze deze nog niet hadden maar er zou ‘s middags iemand komen om ze te brengen. Dus ‘s middags er weer naar toe en toen bleek het de zanger van de band zelf te zijn die een doosje met cd’s kwam brengen. Aardige knul met wie ik nog heb staan te praten over het concert zelf. Natuurlijk het cd’tje gekocht. Was hij wel blij mee
En ik heb deze plaat dus al meer dan 20 jaar en zet hem nog regelmatig op. Maar dan zijn het vooral herinneringen die naar boven komen van zeer goede tijden. En bij elk nummer voel ik de sfeer van ‘toen’ in mijn lijf. En dat is een goed terugkijken.
Hoogtepunt blijft dan vooral voor mij ‘Laatste Ronde’ wat zo herkenbaar is voor ws menig café bezoeker maar in een goed Zeeuws Bruin café kan ik dit nummer nog steeds beleven terwijl ik de laatste slokken weemoedig neem van mijn hartvullend bier:
Gewogen maar te licht bevonden... Niet dit album want dit album is ware historie voor mij. Ik moet die jongens hier nog eens voor bedanken, ergens hangend in een kroeg met ‘Hard en Ziel’.