Van Morrison - Beautiful Vision (1982)

Van Morrison goes Scandinavia!. Althans gedeeltelijk toch. Wel blijven de roots met Ierland vertegenwoordigd door het mooie Celtic Ray en min of meer ook door Cleaning Windows (uit zijn jeugd in Belfast). Voor de rest heeft Van zich laten grotendeels laten inspireren door zijn geliefde die in Vanlose, Denemarken woonde. Kennelijk gingen nieuwe liefde en religieus beleven hier hand in hand want er zijn ook nog een paar nummers te vinden die met religie te maken hebben.
Eigenijk staat er op dit album weinig slechte muziek vind ik. Across the Bridge is in mijn ogen het minst en het mooist Nothern Muse en Vanlose stairway. Lekker funky R & B is te horen in Cleaning Windows. De afsluiter Scandinavia is heerlijk om op weg te dromen.
Zeker geen slecht album van Van.

Lekker album met een rythm gitaar spelende Mark Knopfler op Cleaning windows.

3,5 ster

Een van de betere platen van Van The Man, welke ik met enige regelmaat uit de kast pak.
Alle 10 nummers zijn van hoog niveau.
Hoogtepunten Cleaning Windows en het werkelijk adembenemende Skandinavia.

Dweller, Vanlose en Scandinavia zijn aardig, maar ik vind de plaat te steriel en te gladjes. Net als zoveel concerten van Van Morrison in die tijd is de inspiratie ver te zoeken.

Kan me enigszins in de woorden van Adrie vinden. Toch is dit geen slecht album. Nummers als Celtic Ray, Vanlose Stairway en Cleaning Windows zijn prima. De laatste 2 nummers zijn echter 11 minuten pure slaappillen die na 1 minuut ook al wel werken. Dus beetje tweeslachtig gevoel bij deze plaat. Her en der goed, her en der wat inspiratieloos. Blijft ver van zijn beste werk verwijderd.

Dit album is niet het gedrocht dat men ervan wil maken, maar het tipt zeker niet aan zijn grote platen. Toch aangename muziek om op de achtergrond te draaien.

Tien composities zonder ook maar één skipmoment, fraaie arrangementen, een geïnspireerde en soms zelfs geëxalteerde Morrison, kortom een mooie plaat. Eigenlijk zelfs een beetje té mooi, met dat alomtegenwoordige nadrukkelijke dameskoortje, die gladde produktie, die iets te brave arrangementen en die ingetogen uitvoeringen die overal ongeveer tien procent te langzaam gaan, zelfs bij up-tempo-songs als Dweller on the threshold en Cleaning windows. Het is Morrison, dus ik rond naar boven af, maar dit is toch een van die platen van hem waar ik niet helemaal "in" kan kruipen.
        Toen ik dit album alleen op cassetteband had dacht ik altijd dat de tekst van het derde nummer gebaseerd was op The lurker at the threshold, een griezelverhaal van August Derleth en H.P. Lovecraft. Leuk hoor, Van Morrison die zich inlaat met het duister-occulte! Maar toen ik de CD kocht zag ik in het boekje dat de titel verwijst naar een toestand van verlichting binnen een bepaalde esoterische leer. Toch heb ik die horror-associaties nooit helemaal kwijt kunnen raken. En nog een grappig feitje: in 2010 stond Vanlose stairway op de vierde plaats van het lijstje van Morrisons vaakst live gespeelde nummers (maar inmiddels is het gezakt naar plaats 7).

Ik vind dit een van zijn beste platen. Gekocht toen hij uitkwam, kende het eerdere werk van de man (sic) niet. Misschien is dat de reden dat ik deze de beste blijf vinden. Hoewel ook No Guru goed was, moet die ook nog ns opleggen…

Aangenaam album van Narremans. Fijne vibe hangt er over de composities. Stuk voor stuk keurig uitgewerkte stukken , ietwat klinisch gespeeld. Natuurlijk is het een product van de jaren 80 , maar in tegenstelling tot vele albums uit die periode klinkt de productie warm en intiem. 4 sterren voor deze