Bearpark - Wilderness End (2015)

Je bedoelt waarschijnlijk in jouw geval, muziek beluisteren blijft een subjectieve bezigheid. Het wil natuurlijk niet zeggen, dat jouw ervaring voor iedereen opgaat. Bovendien ben jij niet helemaal objectief in het geval van dit album, omdat je de persoon in kwestie kent. Heb ik zelf overigens ook weleens last van, van het te positief beoordelen van albums, wanneer ik een artiest persoonlijk ken en sympathiek vind. Overigens heb ik het album nog niet beluisterd, misschien heb ik wel dezelfde ervaring als jij

Vertel eens wat nieuws

Dat heb je me dan ook nergens zien schrijven.

Het zal ongetwijfeld meespelen maar ik heb dat weer niet bij het album van de violist van Revere, dus 'for what it's worth'. Ik vind het oprecht heel erg mooi.

En jij weet zelf ook wel dat het soms nodig is om je enthousiasme wat uit te vergroten om zo mensen te kunnen bereiken. Doe je dat niet dan zal het 1 of 2 droevige stemmen krijgen en dat was het dan.

Maar mijn stemgedrag heeft zich verder niet enorm laten beïnvloeden doordat ik hem persoonlijk ken. Het album heeft ook moeten groeien (anders had ik gelijk de volle mep gegeven).
Dat je meer sympathie hebt voor zo'n artiest in kwestie en dat dat helpt er ook meer moeite voor te doen is een feit. Als dat ook beïnvloeding is dan ben ik dat met je eens

Verder neem ik ook risico: als dit album inderdaad meer stemmers gaat trekken is de kans zeer groot dat ook de laagstemmers zich komen melden (meestal vanaf 20 stemmen). De exclusiviteit wordt dan ook gelijk wat kleiner. Maar so what?! Ik deel graag goede muziek

Daar weet ik alles van. Er staan een paar albums op dit forum, waarover zowel Erwin Zijleman en ik een recensie hebben geschreven en waar dan hooguit 3 of 4 stemmen op uitgebracht zijn. Ik ga niet soebatten of men wil gaan luisteren, dat gaat mij iets te ver. Een groot aantal op dit forum willen gewoon niet verder kijken dan hun neus lang is. Het zij zo. Zolang ik af en toe een reactie krijg op mijn recensies van onbekende artiesten krijg, blijf ik ze schrijven.

Mijn aandacht was zeker gewekt, kom er nu pas toe te luisteren... Na zware metal is dit welkom om even mee op adem te komen. Na het openingsnummer, de prettige sfeer en 's mans fijne stemgeluid voelde ik me absoluut niet geroepen weer iets anders aan te klikken, integendeel. Ik ben pas bij het tweede nummer, maar er moeten wel hele rare dingen gebeuren (of rare tracks voorbijkomen ) wil ik dit niet tot het laatste nummer afluisteren.

Leuke ontdekking!

Dat is tof! Ik had jou niet eens in gedachten voor dit soort muziek, dus maakt het extra leuk

Oh, het is niet zo gek dat ik dit goed vind Goede muziek is goede muziek. En dit is goed. Simpel. Ik mag dan overwegend naar metal/rock/prog/klassiek luisteren, ik vind een hoop andere muziek ook gewoon goed hoor Het zit alleen niet in mijn routine het veel te luisteren of op te zoeken. Ik ben ook niet in een hokje te stoppen qua muziekkeus. Perfume Genius (Too Bright) vond ik ook goed, weet je nog

Wat me in elk geval erg bevalt aan dit berenpark is de variatie, de stemmingswisselingen, lastig het uit te drukken. Sleeper Train is heerlijk relaxed, erg mooi. En de productie is gewoon top!! Echt. De muziek ademt, het is lekker warm, niet volgestopt... en dat maakt het voorlopig een uitstekend album voor me.

Goed te horen. Zelf ervaar ik dat ook zo. Het heeft voor mij net dat beetje extra binnen dit toch vrij grote genre. En ik was van tevoren best een beetje benauwd of ik het wel mooi zou gaan vinden. Toch lastig als je de artiest in kwestie kent. Dit had ik gewoon niet verwacht.

Ja, snap ik!

Het is natuurlijk niet echt plezierig als je het niets zou vinden. Want hoe zeg je dat dan een beetje tactvol? Je wilt dan natuurlijk ook gewoon aardig zijn, maar stel dat je het niets had gevonden, dan had je dat toch niet verborgen kunnen houden.

Ik moet bekennen dat ik tot nu toe, na een enkele luisterbeurt, hoor tot de categorie die niet direct gegrepen wordt door deze plaat. Het is een kwestie van smaak/een eerste klik die ik moeilijk kan omschrijven, maar het pakt me (nog?) niet. Ik ga het nog wat luister beurten geven om te ontdekken of het wat wordt voor mij. Tot die tijd stem ik niet. Het is dus geen slechte plaat, integendeel, maar ik "voel" er gewoon nog niks bij sorry

De eerste luisterbeurt van Wilderness End was niet heel positief. Ik hoorde weliswaar mooie liedjes, maar veelal in hetzelfde tempo en allemaal akoestisch in de basis met een zanger die best ok zingt, maar ook weer niet fantastisch. Na een nummer of 8 had ik het wel gehoord, maar toen kwamen er nog eens 6 van dat soort nummers. Het was gewoon niet echt spannend wat ik hoorde.

Toch begon ik de plaat vaker te draaien, want zoals gezegd, het zijn best mooie liedjes allemaal. Dan blijkt dat dit echt een groeiplaatje is. Met name 'Boxers', 'All Fall By', 'What Are We Going To Do', 'Crows', 'Battle Hymn for the Republic', 'Sweet Angel' en Distant Fields' zijn toch pareltjes, die zo vlak voor de kerst goed gedijen. Zoals Aero al aangaf zijn de arrangementen goed verzorgd. Pianoklanken, keyboard, blazers, lichte electronica. En een heerlijk ongedwongen laidback sfeer en oprecht en persoonlijk klinkende liedjes. En juist op dit punt wint Wilderness End het van de laatste EP van grote broer Revere. Nog steeds denk ik dat het album 3 of 4 nummers korter had mogen zijn, en vind ik de electronica op 'Not So Tired' wat misplaatst, maar met Wilderness End levert Bearpark een prima debuut af.
Ik zet hem nu op 3,5*. Mogelijk komt er nog een halfje bij.

Gaat geheid gebeuren

Het is echt geen promo-praatje van mijn kant (en ongetwijfeld dat er genoeg mensen zijn die dit gewoon niks vinden of gaan vinden). Ik heb altijd wat moeite met termen als 'groeiplaat', maar dit is er toch echt wel eentje. De lengte is inderdaad een hindernis die ervoor kan zorgen dat mensen te vroeg afhaken en dat zou jammer zijn.

Bijzonder om het verschil in favoriete tracks te zien.

Hij is onderweg...laat wel horen wat favoriet gaat worden.

Na een leuke tip (Thanx) dit album een paar keer de revue laten passeren. Album onbeert voor mij de spanning en afwisseling die me in dit genre bij de les moet houden. Songs kabbelen teveel voort en de stem van de zanger gaat me na enkele liedjes tegenstaan. Te vlak en zeurderig. Dan is het bij mij vaak over en sluiten. Ik lees de link met Revere. Ook daar heb ik ooit mijn stinkende best voor gedaan (sympathie voor het mooie verhaal op MuMe) maar moest ook daar concluderen dat het niet mijn ding is.

Maar toch goed dat je het geprobeerd hebt. Het kan niet altijd raak zijn

Moet steeds aan Bell X1 denken. Mooie cd !

Distant Fields wordt waarschijnlijk de nieuwe single. Hier een akoestische solo versie:

Bearpark Distant Fields LIVE ACOUSTIC SESSION - YouTube

nr. 7 in de toplijst van 2015.... jammer dat het hier om het gemiddelde gaat (hoe mooi ook), de jaarlijst was nog beter geweest

Helaas, een wat onevenwichtig album van nieuwkomer Bearpark. Wel bevat het zeker een aantal pareltjes, zoals Boxers, All Fall By, What Are We Going to Do? Maar na verloop van tijd slaat de verveling wel wat toe en is het onderscheid tussen de nummers nauwelijks nog hoorbaar. Geen echte klik blijkbaar, terwijl soortgelijke artiesten/albums wel goed bevallen.

Met alle goede wil staat dit album mij toch tegen.

Op aanraden van aERodynamIC aangeschaft, die mij altijd voorziet van goede tips tot dusver. We delen in ieder geval onze bewondering voor Revere en Athony and the Johnsons. Inmiddels alweer een fors aantal luisterbeurten verder, blijven mij zaken irriteren aan dit album waardoor ik er maar niet in slaag om de volle 56 minuten uit te zitten. Dat is ook gelijk één van de dingen die me tegen staat: de lengte.

Daarnaast heb ik nog wel een aantal opmerkingen. Ten eerste vind ik de stem van Nicholas Hirst niet plezierig. Instabiel, niet toonvast, het gaat bij vlagen alle kanten op. Daardoor komt de inhoud van de liedjes, die toch met name over de liefde gaan, niet goed uit de verf. In ieder nummer klinkt een zekere wanhoop door waardoor ik ga denken 'vent waar maak je je druk om?'.

De thematiek van het album is het tweede wat mij wat tegenstaat. Natuurlijk is het prima om een liedje voor je liefje te schrijven, maar na het zoveelste liefdesnummer ben ik er wel klaar mee. De inspiratie is dan op zijn zachtst gezegd wat magertjes. In combinatie met mijn derde bezwaarpunt, de vertellende wijs die Sun Kil Moon ook graag gebruikt in zijn songteksten, is het zware kost om te behappen.

Nee, deze Bearpark is niks voor mij. Misschien als Hirst een leeuw toevoegt aan het park om de boel wat tanden te geven, dat het interessant kan worden, maar dit is mij allemaal veel te gezapig.

2,0*

Gevalletje helaas, kan gebeuren

Zo is het aERo

Ik zal het hem doorgeven en dan mag je het een volgend concert persoonlijk nog even vertellen

Ach, wat is de mening van een eenling waard? Er zijn genoeg mensen die hier wel van kunnen genieten, dus ik zou Nicholas aanraden om zich daar op te focussen! In mijn optiek is hij beter af als onderdeel van Revere.