Alhoewel er aan de sound niet veel veranderd is, klinkt het geluid van The Rope op "Waters Rising" een stuk gladder dan op de selftitled. Dat lijkt een negatieve constatering, maar dat is het in dit geval dus niet. Het is alleen jammer dat als je dit overigens veel te korte album paart aan de EP op je mediaspeler, deze plaat vierkant uit je speaker knalt en de tracks van 2x The Rope er daarna wat fluisterend uitkomen.
Wat de composities betreft, zijn de liedjes op de EP veel meer van het type postpunk en toch vind ik de nummers op "Waters Rising" nog steeds erg lekker klinken. Het is het soort gothic/postpunk/wave waar ik àltijd naar kan luisteren: goede melodietjes, galmende gitaren, strakke drums plus een mooie donkere zangstem, die eens een keer niet uit een grafkelder lijkt te komen. Je hoeft er in elk geval niet in een droeftoeterstemming voor te zijn.
Als het zo door gaat en als we niet meer zo lang hoeven te wachten op een vervolg, dan komt het wel goed met The Rope.
The Rope lijkt mij trouwens ook een uitstekende live band!