Agalloch - Ashes Against the Grain (2006)

Erg goed album. Ik Agalloch te slecht om te zeggen dat dit hun beste is, maar tis wel errruggg goed.

Het is in ieder geval het beste album van 2006 tot nu toe!

Berichten verplaatst naar Agalloch

het klinkt als een blackmetalband en dat is het ook. Blackmetal met doominvloeden. En folk. En progrock. En post-rock. En ambient. En Drone.
Het is geen opsomming van al deze genres (dan zou het een Mike Patton plaat zijn) maar een combinatie van Green carnation, oude Katatonia en Anathema met Godspeed you! Black Emperor en Ulver ligt niet ver weg. vanaf de eerste noten is dit een klassieker. Lang uitgespannen, epische nummers met hypnoticerend gitaarwerk dat je emotioneel raakt inplaats van de gitzwarte sfeer die ik gewend ben van blackmetalbands. Ashes Against the Grain kwam zag en overwon.



4.5* met uitzich op 5*

Kan me helemaal vinden in deze uitspraak. Fantastisch album, neigend naar de perfectie. 4.5*

heel erg post- black, doom, rock etc.
favoriete tracks - our fortress is burning en bloodbirds
alles is top op deze plaat

hmm dit is toch een 4, dan moet The Mantle hoger want die had ik op 4 ingezet

Prachtig album, die definitief bewijst dat Agalloch kan blijven vernieuwen en toch hun kwaliteit kan behouden.

Na elke luisterbeurt groeit mijn waardering, en met het concert in de Plato in Helmond nog in m'n geheugen kan ik vrij zeker stellen dat dit m'n favoriete band is.

De kracht blijft aanhouden. Ook na - denk ik - wel honderd luisterbeurten. Die 4,5* blijft gewoon staan

Gruwelijk mooi album. Wat een prachtige sfeer; veel intenser dan een Opeth of andere death/doom-bands. 4,5 *

Zeer sfeervol album, toch leuk dat ik nog af en toe eens metal opzet en dan dit soort parels tegen kom.

Erg mooi. Het album had wel een paar luisterbeurten nodig voordat ik hoorde hoe goed dit eigenlijk is.

Hééérlijk. Zo lekker rustgevend en sfeervol, met toch kracht en passie erin. Not Unlike The Waves blijft keer op keer geweldig. 4.5* voor deze prachtige cd.

in februari brengen ze nieuw materiaal ( ep ) met de titel; the white ep. hierop staan een 7tal nummers.

kijk hier al erg naar uit.
alvast een voorproefje.
http://www.myspace.com/agalloch

Sowilo Rune klinkt alvast veel belovend. Ik heb meteen de EP besteld.

hmm ben nog niet geheel overtuigd van dat nummer op Myspace. Tis wel mooi, maar t kabbelt wel heeel erg vort. Er zit ook geen kracht meer achter dan gelijk.

Kabbelen doet het ook ThirdEyed... Maar wel in positieve zin. Een nummer op myspace is echt niet voldoende om deze band te verkennen. Dit is echt een ongelooflijk goed album. Doom metal met akoestische gitaren, gemend met elektrische, heerlijke drums en een sfeer die over het album doorschemert waar je U tegen zegt. Ondanks dat ik niet een type ben die van gegrom houdt, vindt ik het op dit album alleen maar een aanvulling. Als je depressief bent kan je je in dit album helemaal vinden, máár; als je lekker positief in het leven staat is dit album ook niet te versmaden. Dit album is het eerste wat ik van de band heb gehoord, maar als mijn beurs het toelaat, ga ik hier meer van inslaan. Ik ga dit album belonen met een dikke 4,5. Het zou absoluut een vette 5 zijn als er nog iets minder gegrom op zou staan, maar ik sluit niet uit dat het in de toekomst toch naar de 5 gaat, en wellicht nog wel eens in mijn top 10 komt....

De krijs van Agalloch komt mij altijd heel erg kalmerend over, in tegenstelling tot andere bands.

Ik doe het laatste halfje er toch maar bij.

Wow! wat een prachtplaatje! Elke keer dat ik luister hoor je weer wat nieuws en verfrissend. Heel erg rustgevend.

Ik had hem (voor het aanschaffen) gepindakaasd, (pràchtplaat) maar nu zag ik dat bij het kopen maar 8 nr's op stonden en op mijn gepindakaasde 9. Dus ik even googlen, en vond dit:

"Scars of the Shattered Sky (Our Fortress Has Burned to the Ground),' by Agalloch is a rare track; only available on the 'Double LP Vinyl 1000 Copies Limited Edition' version of 'Ashes Against the Grain.' Its the final track on the album, after the 'Our Fortress Is Burning' trilogy. It is 19 minutes and 28 seconds long."

Ik heb hem inmiddels gecorrigeerd en voor de fans is hij geupload:
http://www.mediafire.com/?3tdhaout4nj

Die laatste 2 nummers die hier gemeld zijn, horen ook eigenlijk te heten:
Our Fortress is Burning Pt 2: Bloodbirds
Our Fortress is Burning Pt3: The Grain

Ze hebben 'm er gelukkig uit gehouden.

Want alhoewel 't een leuk experimenteel nummer is, dat vooral op 't einde lekker los komt, zou hij op 't echte album voor een anticlimax zorgen.

Bloodbirds is echt de perfecte afsluiter om daarna met The Grain (tevens ook) experimenteel te eindigen.

Maar ik zou zeggen, props voor 't uploaden. Zelfs een die-hard fan als ik ben er ooit maar met toeval op gestuit. Een leuke extraatje voor de fans.

Vind het instrumentaal allemaal erg lekker in het gehoor liggen maar kan iemand mij uitleggen hoe je in godsnaam aan zulke vocals kunt wennen? Eeuwig zonde wat mij betreft want dat geschreeuw heb ik he-le-maal niks mee
Ik zal echter nog een poging wagen maar ben echter bang dat dat 'gegrunt' (of wat de precieze benaming ook mag zijn) mij nooit zal gaan liggen

Qua "normale" zang vind ik het niet per definitie slecht, en kan ik dat gegrom ook niet heel erg waarderen, al stoor ik mij er het minst aan op dit album. Eerder werk is nog extremer. Maar in de basis was Agalloch een death metal band, maar dat moet volgens mij langzamerhand bijgesteld worden. En bij veel van die extremen in metal hoort helaas tegenwoordig grunts. Ik verdiep mij de laatste tijd wat meer in metal, maar kom er achter dat veel in dat genre muzikaal erg goed en symfonisch kan zijn, maar voortdurend wordt vern**kt door grunts. Al met al heb ik mij op dit album echt door de grunts moeten werken omdat ik de muziek echt helemaal het einde vind. Maar na een flink aantal luisterbeurten moet ik toch onderkennen dat een soort van gewenning wel op mij toepasbaar is. En al met al staat hier ook nog wel flink wat normale 'ingetogen" zang op....

Ik herken me wel in je post. De 'ingetogen' zang waar je het over hebt vond ik dan ook echt een verademing toen ik het hoorde. Misschien dat ik idd ooit een keer wen aan die grunts maar echt waarderen zal ik het waarschijnlijk nooit. Zit nu aan 3,5* te denken terwijl dat zonder grunts waarschijnlijk 4* was geworden. Binnenkort nog maar weer eens een luisterbeurt wagen.

Hmm vind Agalloch meer een erg droge, haast fluisterende (in veel gevallen) Black Metal Scream hebben. Stammen dan ook meer van BM dan DM af, denk ik.
De scream zang is bijna nooit echt gericht op agressie, eerder pijn, verdriet of wanhoop. Dat verschil in toon, maakt voor mij toch dat het nooit HARD overkomt.
Ze maken echt winterplaten, zie die scream dan ook als een ijzige wind die komt opzetten.

Hier worden weer allemaal termen gebruikt die totaal niet van toepassing zijn.

Agalloch is nooit begonnen als death metal band, maar als black metal band met aan de basis folk-elementen, en zijn vanuit dat perspectief gaan werken. Pale Folklore is erg moeilijk te benoemen, maar je komt uiteindelijk uit op Dark (folk) metal. - Een genre dat nog nauwelijks gespeeld wordt, en z'n oorsprong vind in 't album Dark Metal van Bethlehem.

ThirdEyedCitizen analyse is, daarentegen, wel juist. Vooral wáárom de grunts worden gebruikt is spot on. - Zonder die grunts was dit album nu niet 't meesterwerkje dat het is.

Sowieso heeft men vaak totaal geen benul van 't feit waarom grunts worden gebruikt. Het moeten kunnen verteren van die grunts is een ander verhaal en begrijpelijker, maar kom op, begrijp in elk geval waarom ze gebruikt worden.

Snoeiharde riffs en gestoord goed drumwerk ligt altijd aan de basis van extreme metal, maar je kan heel moeilijk de toon weten te behouden als je met "normale" vocalen door die riffs heen gaat lopen zingen, net zoals tenoren geen pop stemmetje opzetten om hun grootste spectacel te presenteren. - Aan de andere kant, blerren, dat moet ook weer niet. (zie deathcore/metalcore).

Een grunt is daarbij gewoon het beste middel om die dodelijke klanken mee aan te vullen, maar Agalloch bewijst hier ook weer dat er meer in grunts zit dan alleen dat. - En dat je de twee stijlen, "normaal" en grunt ook goed kunt combineren.

Het is even wennen ja, maar schrijf 't niet meteen af. Want dan ben je weldra verloren in dit genre. 't Hoort erbij.

Aah... weer iemand die de wijsheid in pacht heeft.



Hier ga ik je niet in betwisten... Je zal ongetwijfeld gelijk hebben.



Dat is JOUW mening, en natuurlijk die van de band. Maar wie weet zou ik dit album wel 5 punten geven als die grunts er juist niet in zit. Dit maakt dit meesterwerkje dus voor mij niet het meesterwerk wat het muzikaal is. En zo zijn er dus meer die niet van grunts houden. Ga aub niet iemand vertellen dat iemand zijn smaak moet bijstellen.....



Totale onzin. Als je met die informatie komt, moet je correct zijn. Het heeft niets te maken waarom grunts gebruikt worden. Grunts is een (zang)uiting of ( zang)techniek. Ik ben het dus wel met je eens als je zou zeggen dat een band een bepaalde uiting wil geven aan een track. Maar dat kan dus ook met normale technieken. Kijk naar bijv Anathema...Een componist van een track kan ook kiezen voor normale zang al dan niet stevig toegepast. En verdiep je meer in de achtergrond wanneer en waarom grunts gebruikt of ontstaan zijn.




Akelig mee eens..



Ook mee eens, maar er is ook meer metal te vinden waarin snoeihard gitaarspel gecombineerd wordt met normale zang, zonder uitgebreid in stijlen te vervallen...

.

Als ik zeg dat 't niet het meesterwerkje zou zijn wat het nu wel is, dan heb ik 't dan toch ook over mijn mening, of ben jij nou scheef bezig?

Waarom zou ik PER SE "imo" erbij moeten zetten, is het dan echt zo onbegrijpelijk dat als iemand zich uit, hij het over zijn mening heeft. - Ik leg niemand hier wat op, behalve misschien het begrip voor de grunts, en that's it.



Ik behoef geen bijscholing. - Mijn punt staat, en ik zeg heel duidelijk "het wordt heel moeilijk" , dus het woordje "onmogelijk" komt er bij mij niet in. Ik heb genoeg vernieuwende en vernuftige bandjes gehoord om er zeker van te zijn dat de uitzondering er altijd is.

Maar voor 't gros van de bandjes geldt gewoon de simpele reden dat een grunt (voor vele het meest extreme op vocaal gebied) goed past bij het proberen een extreme toon te zetten. - En daarin zijn dan weer talloze variaties, maar dat terzijde.

Trouwens, ik had hier nog twee dingetjes liggen van Anathema, The Silent Enigma en Pentecost III, allebei de platen bevatten heerlijke en onbetwisbare death grunts.

Later zijn ze volgens MA "Atmospheric Rock" gaan spelen, dus normale vocalen zijn daarbij wel voorstelbaar, maar dan valt 't labeltje extreme metal ook meteen van ze af.



Over dat laatste, in veel van die gevallen valt 't dood, en klopt er iets niet. Probeer jij maar is een Arghoslent te bedenken met de rustige vocalen van John Haughm, mwah. - Oh ja. Imo.

Voor iedereen die een scheut rauwe black metal gemixed horen worden met de betere postrock en progressive rock:

http://www.musicmeter.nl/album/137901

Agalloch liefhebbers zullen er dik tevreden mee zijn