Ep
Maar goed, deze beland sowieso in mijn top 10.
Terra Nova heb ik ontdekt via de clip. Ik was erg onder de indruk van het nummer en toen ben ik verder gaan zoeken. De zware stem en de heerlijke solo in het midden vind ik een absoluut hoogtepunt van deze plaat.
No Military Parade begint als een kalm nummer, maar eindigt in een bombastische explosie. Deze formule wordt eigenlijk de gehele EP herhaalt, maar verrassend genoeg verveelt het nergens. In tegenstelling tot een heleboel post-rock bands.
Rook House for Bobby handhaaft dezelfde formule maar midden in het nummer zit nog een climax (verborgen). Het aanloopje naar de eindclimax beviel me eerst niet , maar nu vind ik het geweldig.
Dan krijgen we Stainless Steel. Dit is een topper eersteklas. Een betere climax zul je niet snel vinden in de post-rock wereld. Het nummer opent met naargeestig gezang en een fragiele gitaarlijn. Halverwege loopt de spanning op en ontploft het nummer letterlijk.
Mijn favoriet van het album.
Dan valt het album in een zwart gat, even twee zwakke nummers ...
Nee hoor, op het eerste gehoor lijken The Accident en misschien minder, maar ze zijn opnieuw van het hoge niveau dat het hele album al klinkt. De stem lijkt bij deze nummers echter nog naargeestiger te worden. Dit werkt echter wel perfect voor de afsluiter.
The Beeching Repord is een perfecte afsluiter dankzij de mooie koren op het einde. Opnieuw een goede climax in dit nummer, maar deze keer volledig dankzij de stemmen. Het verplaatst het depressieve gevoel van de voorgaande nummers en verlicht je.
Al met al een brilliante EP, verplichte voer voor de indie rock en post-rock liefhebbers.