Hmm.. zodra je de stem van Martin Fry hoort dan weet je dat je naar ABC luistert, altijd trouw gebleven aan een Synthpop basis op elk album zo ook deze. Maar hier is het wel duidelijk dat er geen Trevor Horn achter de knoppen zit.
Zeker als ik de eerste nummers hoor dan klinkt het gedateerd, een lichte gewenning treed later in. Het dwangmatige van de drumcomputer met een voorkeur voor een milde House-beat is wel kenmerkend voor albums uit die tijd. Ben nooit een fan van House geworden, noch Techno (wel van New Beat). Dit album zit dus niet echt in mijn straatje, maar de stem van Martin maakt veel goed en de nummers zijn redelijk goed aangekleed. Toch klinkt het als een stel jongens in de studie met wat goede speeltjes. In sommige nummers klinkt de zang als een laag die daar overheen is gesmeerd. Jammer dat de band toen nog maar een duo was zonder Trevor. Met een band hadden deze nummers waarschijnlijk veel beter op tape terecht zijn gekomen.
Wel verrassend is om Viva Love te horen in een remix. Wist niet dat deze single in 2016 al in 1991 het levenslicht had gezien. De nieuwe versie is overigens veel beter ingezongen en door Trevor van betere muzikale omlijsting voorzien dan deze basis versie. Op The Lexicon Of Love II (2016) staat dus de veel betere versie van dit nummer. Nou vraag ik me af of Martin en Trevor nog meer oude nummers omgewerkt hebben voor dat recente album? Krijg de neiging om alle albums nu af te gaan maar wordt op mijn wenken bedient als ik Kiss Me Goodbye voorbij hoor komen. Ook deze versie is vele malen minder dan de 2016 versie. Maar de essentie staat daar wel gewoon. Ook dit klinkt minder goed ingezongen.
Doordat veel studio-apparatuur goedkoper / betaalbaar werd in de 90s kon iedereen een studio (thuis) beginnen. Maar apparatuur is één ding, ze kunnen bedienen en er het best uithalen is iets anders. Daar kwamen toen wel achter, maar door de nieuwe heisa met House viel het gewoon niet echt op. Een gebrek werd eigenlijk een kenmerk van die (House) periode. Het is dus makkelijk kritisch te zijn op werk van toen met de kennis van nu.
Love Conquers All is het beste en bonustrack What's Good about Goodbye valt positief op na het album 2x gehoord te hebben. Het meest verrassende; naast die 2016 tracks, dat ik het niet zo slecht vind als ik dacht dat het zou zijn. ABC op de achtergrond valt prima naar te luisteren.