menu

Paul Young - Good Thing (2016)

mijn stem
3,00 (7)
7 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: New State

  1. L-O-V-E (Love) (3:31)
  2. Touch a Hand, Make a Friend (4:40)
  3. Eloise (Hang on in There) (2:58)
  4. Back for a Taste of Your Love (3:21)
  5. Big Bird (3:18)
  6. Ain't That a Lot of Love (3:22)
  7. Slipped, Tripped and Fell in Love (3:31)
  8. I Believe in You (You Believe in Me) (3:50)
  9. Words (3:29)
  10. Your Good Thing (Is About to End) (5:23)
totale tijdsduur: 37:23
zoeken in:
avatar van E-Clect-Eddy
4,0
Er is weer beweging rondom Paul Young, vorige jaar een verzamelaar met bijzondere releases en een paar dagen geleden wordt verrassend een nieuw album aangekondigd. De eerste single is uit L-O-V-E (Love), en is niet onaardig maar ook niet iets dat meteen hoofden zullen omdraaien. Hij was de afgelopen 20 jaar vooral actief in de tex-mex groep Los Pacaminos.

De nummers van zijn nieuwe solo album zouden old-time-favourites van Paul zijn, dus wederom covers maar afgaand op de titels zijn het geen evergreens/standards of klassiekers. Dit is pas het tweede album in 20 jaar met nieuw werk, letterlijk eens in de 10 jaar een album. Dus wie weet is dit wel zijn (op één na) laatste? Tenslotte is hij al 60.

avatar van vigil
3,0
Wie had dat gedacht!?

ik niet in ieder geval...

buizen
Despite the name wordt ook Paul ouder, en wederom: een baard erbij in de muziekwereld.
Dat pak staat hem goed.
Best wel benieuwd naar de liedjesvertolkingen.

avatar van E-Clect-Eddy
4,0
Na de eerste beluistering is naast de single Love (L-O-V-E) het nummer Slipped, Tripped and Fell in Love het meest interessante, het klinkt of Grace Jones ergens in het achtergrondkoor zit.

Er zit wat Swing in de eerste helft van het album maar nergens dat het enorm indruk maakt. De enige cover die ik meteen ken is Words en die zeker niet beter dan het origineel. Dat is het nadeel van het coveren van een klassieker, het kan eerder teleurstellen dan imponeren

avatar van bikkel2
Op zich ben ik altijd wel gecharmeerd geweest van zijn stem.
Waar ik echter niet blij van wordt is zijn stem live in het heden.
Op YT wat recentere liveopnames gezien en het is triest om te zien en te horen hoe de man worstelt om er nog wat fatsoenlijks uit te krijgen.
Het maakt mij dan ook minder nieuwsgierig.
Als een artiest het live niet echt meer kan waarmaken....waar blijf je dan nog.

avatar van Alicia
Wel een mooie foto! Ik heb zijn eerste album No Parlez ooit eens gehad! Helaas is deze met de halve verzameling vinyl jaren geleden verkocht. Ik zal deze een keer beluisteren, maar echt nieuwsgierig ben ik ook niet, nee...

avatar van E-Clect-Eddy
4,0
Sicks Pistols' Glen Matlock speelt bas op nummers 4, 5 en 6 en verder guru Arthur Baker mocht de drumprogramming doen op nummers 5 - 7.

Weet ondertussen ook dat de meeste covers zo uit de periode 70-78 zijn maar me nog niet gewaagd aan het luisteren van de originelen, maar ik kende dus ook al Touch a Hand, Make a Friend van The Staple Singers maar noch het origineel noch de cover doen me wat.

Big Bird intro doet denken aan een nummer van The Supremes, en valt in positieve zin op, vage herinnering aan I'm Gonna Tear Your Playhouse Down. Op Ain't That a Lot of Love wordt die energie vast gehouden.

Eigenlijk alleen afsluiter Your Good Thing (Is About to End) doet nog enigszins denken aan Paul ten tijde van No Palez.

Afgezien van Words en Touch a Hand, Make a Friend is het eigenlijk best een goed album. Het zal nooit No Palez toppen maar welk album van Paul doet dat wel? Eigenlijk alleen de twee Streetband albums (Londen en Dilemma) waar Paul aan meewerkte rond 1978-79 kunnen tippen aan No Palez maar zijn ook de enige albums die nog nooit een officiële re-release kregen. Zou die vinyl albums eens moeten digitaliseren als ik ook de juiste hardware in hand krijgen.

avatar van erwinz
3,5
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: Paul Young - Good Thing - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Paul Young maakte aan het begin van de jaren 80 de podia onveilig met zijn zwaar ondergewaardeerde band Q-Tips, maar kreeg halverwege de jaren 80 als soloartiest de erkenning die hij als zanger zo verdiende.

No Parlez uit 1983 en The Secret Of Association uit 1985 gingen in miljoenen over de toonbank en maakten van Paul Young terecht een wereldster.

Toen de jaren 90 eenmaal waren begonnen ging de carrière van Paul Young echter als een nachtkaars uit. Paul Young maakte in de jaren 90 nog een aantal platen, liet ook in het nieuwe millennium nog enkele malen van zich horen, maar de glans was er af, al bleef de Brit natuurlijk een uitzonderlijk zanger.

Paul Young werd eerder dit jaar 60 en viert dat nu met zijn eerste plaat in een jaar of tien (tussentijds dook hij nog wel op met de gelegenheidsband Los Pacaminos).

Good Thing zal het commerciële succes van No Parlez en The Secret Of Association niet gaan benaderen en is natuurlijk ook niet zo goed als de twee klassiekers uit het oeuvre van Paul Young, maar voor het eerst in heel veel jaren heb ik weer eens genoten van een plaat van de Britse zanger.

Op Good Thing covert Paul Young voornamelijk obscure klassiekers uit de Memphis soul en dat zijn de songs die het best passen bij zijn bijzondere stem. Vergeleken met zijn platen uit de jaren 80 klinkt Paul Young op zijn nieuwe plaat wat minder krachtig, maar hij heeft nog altijd soul en bovendien een lekker klinkend eigen geluid.

Good Thing sluit in muzikaal opzicht aan bij de platen die Paul Young maakte in zijn beste jaren, al wint de pure soul het dit keer van de flirts met pop. De prima muzikanten die hem omringen zetten een dampend soulgeluid neer, waarop Paul Young vervolgens zijn kunsten mag vertonen. Dat gaat hem beduidend minder makkelijk af dan een jaar of 30 geleden, maar het zingen is Paul Young nog steeds niet verleerd.

Good Thing heeft niet de urgentie of uitzonderlijke klasse van No Parlez en The Secret Of Association, maar het is wel een plaat die met name de avonden bijzonder aangenaam inkleurt met tijdloze soulmuziek. Soms is dat genoeg en dat soms is van toepassing op Good Thing van Paul Young. De critici zullen hem ongetwijfeld neersabelen, maar ik ben blij dat Paul Young terug is en absoluut tevreden met het heerlijk klinkende Good Thing, dat me ook weer op het spoor heeft gezet van de man's beste platen. Erwin Zijleman

1,5
Geef mij maar zijn ouder werk. Onherkenbaar slecht. Jeetje niet doorheen te komen

avatar van E-Clect-Eddy
4,0
Ik ga hem steeds meer waarderen, maar een plaats in mijn top 25 albums van 2016 is waarschijnlijk te hoog gegrepen maar wel een plek daar net buiten.

avatar van lennon
erwinz schreef:
maar het zingen is Paul Young nog steeds niet verleerd.


Die conclusie is live toch wel anders..... Had m graag live gezien.. in de vorm van weleer. Hij speelt in Utrecht binnenkort, maar die ga ik toch overslaan na het bekijken van diverse recente live opnames.

avatar van vigil
3,0
Aardig album van deze 80s ster al is de het overbekende Words wel echt hemeltergend slecht

Stijlvolle hoes btw

Gast
geplaatst: vandaag om 01:23 uur

geplaatst: vandaag om 01:23 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.