Mijn kennismaking met Indian Askin vond plaats in het voorprogramma van De Staat, januari 2014 in Haarlem. Ondanks dat het voorprogramma doorgaans ernstig gehinderd wordt door slecht geluid en zo, sprongen de energie en de kwaliteit van de songs mij tegemoet. Daarnaast vielen de visuele aspecten van de show erg op.
Fast forward. Eerst de prima EP deze winter en nu Sea Of Ethanol. Indian Askin maakt de geschapen verwachtingen helemaal waar, al deed het daar ruim twee jaar over. Het psychedelische, het stevig rockende, het Zappa element en de sterke melodieën zijn allemaal gebleven en zeer overtuigend op de plaat gezet. Aan de bezetting is wel gesleuteld. Van drie naar vier en de zanger zat achter de drums.
Eigenlijk valt het onderscheidende moment voor het album voor de niets vermoedende luisteraar al in het eerste nummer, 'Wake Me Up'. Alle beginselen van Indian Askin zitten in deze bijna instrumentale track verstopt. Trek je deze hardrockende, psychedelische, garage song dan zit je voor de rest van het album gebeiteld en laat je je meevoeren, naar de totale gekte van 'Island' en naar iets rustigere nummers om weer op te veren als de rock rechtdoor gaat, versiert met de meest mooie melodieën en fantasievolklinkende instrumenten; percussie, keyboards of iets met snaren. Als het maar sfeer verhogend werkt.
Sea Of Ethanol valt in een bedje dat is gespreid door o.a. Jacco Gardner en Pauw. Indian Askin kan oogsten, samen met bijvoorbeeld Amber Arcades.
Het hele verhaal staat
hier op WoNo Magazine.