Kasabian - Empire (2006)

Dit is het laatste album dat ik luister in voorbereiding op Werchter 2011. Het is duidelijk niet het beste album in een lang rijtje albums, en ook duidelijk niet het beste werk van Kasabian, maar slecht is het allerminst. Empire is een sterke opener en ook Shoot the Runner zorgt voor een knallend vervolg.

Daarna wordt het album wisselvallig. Sun Rise Light Flies is een hoogtepunt, blijkbaar een nummer dat hier ondergewaardeerd wordt, en ook The Doberman is een uitstekende afsluiter. British Legion weet als rustig nummer te overtuigen. Het liefst had ik dit nummer gezien op de opvolger van dit album, aangezien de rustige nummers op dat album nogal tegenvallen.

Empire is voor dit album wat Club Foot is voor het debuut: De beste rocksong van het album en daardoor de best mogelijke albumopener. Ook Shoot the Runner is behoorlijk stevig en klinkt prima. Helaas wordt die lijn niet vastgehouden.

Bij vlagen rockt Kasabian hier een stuk harder dan op het debuut en de eerste stadionrocksongs (Empire, Shoot the Runner, Stuntman) zien hier het levenslicht. Kasabian heeft een grootser geluid gekregen en heeft hier meer pit dan op het vorige album.

Helaas staan er tussen die goede songs ook een aantal misperen. Last Trip en me Plus One zijn saaie, tandeloze liedjes en daarnaast zijn ook de nummers die wél pit hebben lang niet altijd even spannend. De teksten zijn soms erg matig en veel nummers leunen teveel op herhaling van dat ene catchy refreintje.

Empire is duidelijk een ander album dan het titelloze debuut. De sound spreekt me meer aan, maar toch kan ik moeilijk ontkennen dat dit een (kwalitatief) erg wisselvallig album is. Eindoordeel: 3 Sterren voor Kasabian's tweede en voorkeursstemmen voor Empire, The Doberman en het vlammende tussendoortje Apnoea.