Eigenlijk ben ik alleen een fan van The Monkees van hun hits
I'm a Believer, Daydream Believer en
Last Train to Clarksville en een enkele aflevering die ik heb gezien van hun TV-serie. Ook kende ik de controversie rond het niet spelen van de instrumenten op hun eigen nummers, maar door de nú befaamde The Wrecking Crew. Ik meen dat er zelfs een TV-film over die periode is gemaakt.
Met krakers als die 3 hits van circa 50 jaar geleden is het moeilijk daar dit hele album mee te vergelijken ook al omdat Davy Jones er niet (echt) meer bij is. De vraag is dan ook of nog veel mensen hier aandacht aan hadden besteed als er niet grote namen hadden meegepend.
1. Good Times - Harry Nilsson
2. You Bring the Summer - Andy Partridge (XTC)
3. She Makes Me Laugh - Rivers Cuomo (Weezer)
4. Our Own World - Adam Schlesinger (grammy & Emmy winnaar)
5. Gotta Give It Time - Joey Levine, Jeff Barry (Barry schreef mee aan: Da Doo Ron Ron, Then He Kissed Me, Be My Baby, Chapel of Love en River Deep - Mountain High)
6. Me & Magdalena - Ben Gibbard (Death Cab for Cutie)
7. Whatever's Right - Tommy Boyce, Bobby Hart (originele Monkees songschrijvers)
8. Love to Love (vocaal Davy Jones) - Neil Diamond
9. Little Girl - Peter Tork
10. Birth of an Accidental Hipster - Noel Gallagher, Paul Weller
11. I Wasn't Born to Follow - Gerry Goffin, Carole King
12. I Know What I Know - Michael Nesmith
13. I Was There (And I'm Told I Had a Good Time) - Micky Dolenz, Schlesinger
Heb nu de meeste nummers 4x gehoord en van de singles vond en vind ik
Me & Magdalena nog altijd het beste nummer, het is het meest natuurlijk klinkende nummer. Veel van de nummers op dit album vind ik iets te geforceerd 60s klinken. Ook zeer geslaagd is de folky/country
I Wasn't Born to Follow met al die banjo's,
Love to Love (met Davy Jones) klinkt het meest authentiek 60s maar is dan ook op een oude demo gebaseerd, maar vind ik geen sterk nummer van Neil Diamond. Nog veel zwakker is
Little Girl dat het bijna aandoenlijk is.
Birth of an Accidental Hipster (Weller/Gallagher) klinkt ook prima, maar had ik toch iets meer van verwacht, maar tekst in één ding en productie iets anders.
Ben bang dat de leden van The Monkees nooit iets zullen maken dat ook maar ook in de buurt komt van het succes van toen, maar dat was wel grotendeels gecreëerd door andere musici. Zo luister ik naar
You Bring the Summer en fantaseer hoe het zou klinken als XTC het zelf hadden opgenomen, en volgens mij zouden ze ook gemakkelijk
She Makes Me Laugh hebben kunnen opnemen. Het is een leuk album om een paar keer te luisteren op een zomers dag en doet me enigszins denken aan Utopia's beatlesque uitstapje
Deface the Music.