menu

The Orb - The Orb's Adventures Beyond the Ultraworld (1991)

mijn stem
3,82 (117)
117 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Electronic
Label: Big Life

  1. Little Fluffy Clouds (4:02)
  2. Earth (Gaia) (9:49)
  3. Supernova at the End of the Universe (11:57)
  4. Back Side of the Moon (14:15)
  5. Spanish Castles in Space (15:05)
  6. Perpetual Dawn (9:31)
  7. Into the Fourth Dimension (9:16)
  8. Outlands (8:23)
  9. Star 6 & 7 8 9 (8:11)
  10. A Huge Ever Growing Pulsating Brain (18:49)
totale tijdsduur: 1:49:18
zoeken in:
avatar van Mjuman
RogerV schreef:
(quote)


Voor mij is het dat bij gedateerd klinkende muziek, de sterkte van de nummers veel meer gaat tellen. Neem je bijvoorbeeld Selected Ambient Works van Aphex Twin, dan hoor je ook wel dat het met goedkope en achterhaalde apparatuur is gemaakt. Maar de nummers zitten gewoon zo goed in elkaar dat het daar geen negatief effect heeft op de luisterbaarheid voor me. En het gros van dit album is het gewoon net niet en dat breekt op.

Het is als een vrouw die ouder wordt. Als ze een schoonheid van zichzelf is dan maken die lijntjes op haar gezicht en een wat grijze haren haar niet minder charmant.


Eerlijk gezegd kwam de term "gedateerd" ook niet uit jouw koker. Hier wordt die term ook vaak in negatieve zin gebruikt. Maar zeg nou zelf, rekening houdend met de techniek en de (sociale en economische) context kan je moeilijk een album uit bijv de 80s moeilijk anders zien dan als "gedateerd" - dwz gefixeerd in een bepaald tijdvak - Unknown Pleasure van Joy Division zit met heel veel draden vastgeknoopt aan de late 70's/vroege 80s en toch blijft het een goed album. Gedateerd heeft op MuMe gewoon een negatieve connotatie.

Dit album draai ik vrij weinig; nav die sessie bij Rhapsody heb ik het wel weer opnieuw gekocht. Ik draai het relatief zelden helemaal - maar bepaalde fragmenten hebben nog steeds een heel fraai geluid. Ik zou 't daarom denk ik ook op 3,5* zetten.
Grappig dat je Aphex Twin - Selected Ambient Works (Vol 1) noemt dat album draai ik nog regelmatig, net zoals Biosphere - Microgravity (uit '91).

avatar van aerobag
3,5
Mjuman schreef:
(quote)


Eerlijk gezegd kwam de term "gedateerd" ook niet uit jouw koker. Hier wordt die term ook vaak in negatieve zin gebruikt. Maar zeg nou zelf, rekening houdend met de techniek en de (sociale en economische) context kan je moeilijk een album uit bijv de 80s moeilijk anders zien dan als "gedateerd" - dwz gefixeerd in een bepaald tijdvak - Unknown Pleasure van Joy Division zit met heel veel draden vastgeknoopt aan de late 70's/vroege 80s en toch blijft het een goed album. Gedateerd heeft op MuMe gewoon een negatieve connotatie.


Ik denk inderdaad dat mensen regelmatig het wordt 'gedateerd' in de mond nemen, waar ze eigenlijk 'achterhaald' bedoelen. Zo interpreteer ik het meestal eigenlijk ook, omdat het mij nogal vanzelfsprekend lijkt dat muziek tijdsgebonden technische restricties en productie-voorkeuren kent. In die context is iets gedateerd noemen, naast een neerbuigende poging muziek in een hokje te duwen, ook nog steeds een redelijk subjectieve analyse ook nog eens sterk verbonden aan het huidige muzikale landschap waar het mee vergeleken worden, die over 5 jaar ook weer anders is.

Een album kan ten tijde van release een frisse wind zijn, maar als de ingeslagen weg later door andere acts wordt uitgebreid danwel verbeterd. Ik ben het met Roger eens dat het dan vooral neerkomt op de intrinsieke kracht van de nummers en het karakter van de composities, iets waar The Orb (naar mijn mening) in de breedte wat te kort in lijkt te schieten.

Toevallig net nog naar Silver Apples geluisterd, om even een door productie 'gedateerd' werk te noemen die nog steeds zo actueel klinkt.

avatar van trebremmit
4,0
Ik vind de term gedateerd meer van toepassing op muziek die gemaakt wordt met een retro sound, of muziek die ten tijde van uitgave al was ingehaald door een modernere sound zoals Leftfield met Leftism. Maar daar is hier bij The Orb geen sprake van, dat de sound later nog beter is uitgewerkt door bijvoorbeeld een Future Sound of London klopt, maar dat maakt wat mij betreft dit album van The Orb nog niet gedateerd.

avatar van Mjuman
aerobag schreef:
[Ik denk inderdaad dat mensen regelmatig het wordt 'gedateerd' in de mond nemen, waar ze eigenlijk 'achterhaald' bedoelen. Zo interpreteer ik het meestal eigenlijk ook, omdat het mij nogal vanzelfsprekend lijkt dat muziek tijdsgebonden technische restricties en productie-voorkeuren kent. In die context is iets gedateerd noemen, naast een neerbuigende poging muziek in een hokje te duwen, ook nog steeds een redelijk objectieve analyse ook nog eens sterk verbonden aan het huidige muzikale landschap waar het mee vergeleken worden, die over 5 jaar ook weer anders is.

Een album kan ten tijde van release een frisse wind zijn, maar als de ingeslagen weg later door andere acts wordt uitgebreid danwel verbeterd. Ik ben het met Roger eens dat het dan vooral neerkomt op de intrinsieke kracht van de nummers en het karakter van de composities, iets waar The Orb (naar mijn mening) in de breedte wat te kort in lijkt te schieten.


Om maar met de deur in huis te vallen: een (redelijke) objectieve analyse bestaat gewoon niet, mensen hebben verschillend gehoor, en verschillen in smaak - het maximale dat je kunt bereiken is een zekere consensus, maar nog: als 98% van een populatie Dark Side of the Moon een topalbum vindt, hoeft dat niet voor mij te gelden. Overigens hoorde ik in diezelfde sessie bij Rhapsody Dark Side of the Moon en ook dat geluid was erg fraai, maar dat had ik ook verwacht en ik had het al eens eerder gehoord; bij The Orb kwam het als een volslagen verrassing, dat imponerende geluidsbeeld. Vind het in het geval van The Orb ook een beetje merkwaardig om te praten over muzikale compositie, ik bedoel je gaat impressionistische schilders ook niet beoordelen op hun weinig strakke lijnvoering a la De Stijl.

Laat ik het eens anders insteken: als je dit op een goede (lees om mijn part dure) hifi-set hoort, gaan bij bepaalde stukken je oren echt open en is dat echt een WTF-ervaring. Hoorde van de week bij iemand die een top-set heeft Massive Attack's Mezzanine; dat album ken ik heel goed, maar op die set maakte dat echt verschil en hoorde ik details die me niet eerder waren opgevallen.

En dan aan komen zetten met Silver Apples. Zou willen zeggen: blijf vooral werken aan de uitbreiding van je muzikale pensum.

avatar van aerobag
3,5
Mjuman schreef:

Om maar met de deur in huis te vallen: een (redelijke) objectieve analyse bestaat gewoon niet, mensen hebben verschillend gehoor, en verschillen in smaak - het maximale dat je kunt bereiken is een zekere consensus, maar nog: als 98% van een populatie Dark Side of the Moon een topalbum vindt, hoeft dat niet voor mij te gelden. Overigens hoorde ik in diezelfde sessie bij Rhapsody Dark Side of the Moon en ook dat geluid was erg fraai, maar dat had ik ook verwacht en ik had het al eens eerder gehoord; bij The Orb kwam het als een volslagen verrassing, dat imponerende geluidsbeeld. Vind het in het geval van The Orb ook een beetje merkwaardig om te praten over muzikale compositie, ik bedoel je gaat impressionistische schilders ook niet beoordelen op hun weinig strakke lijnvoering a la De Stijl.

Laat ik het eens anders insteken: als je dit op een goede (lees om mijn part dure) hifi-set hoort, gaan bij bepaalde stukken je oren echt open en is dat echt een WTF-ervaring. Hoorde van de week bij iemand die een top-set heeft Massive Attack's Mezzanine; dat album ken ik heel goed, maar op die set maakte dat echt verschil en hoorde ik details die me niet eerder waren opgevallen.

En dan aan komen zetten met Silver Apples. Zou willen zeggen: blijf vooral werken aan de uitbreiding van je muzikale pensum.


Waar ik objectief zei, bedoelde ik subjectief. Iets gedateerd noemen is imo ook nog subjectief en gekoppeld aan je eigen referentiekader.

avatar van Mjuman
aerobag schreef:
(quote)


Waar ik objectief zei, bedoelde ik subjectief. Iets gedateerd noemen is imo ook nog subjectief en gekoppeld aan je eigen referentiekader.


Gedateerd: de grap is evenwel dat het in feitelijke zin een super-objectief woord is, waarmee bedoeld wordt wanneer een artefact (beeld, aardewerk, metalen voorwerp) precies in de tijd te plaatsen is, ogv stilistische kenmerken die verifieerbaar zijn (bijv de oudheid vaststellen mbv de zgn koolstofmethode). In die zin is muziek uiteraard ook in de tijd te plaatsen, zeker ogv gebruikte soort (analoog/digitaal) en type (monofoon/polyfoon) synthesizer.

avatar van Yield
4,0
Even een tip voor de vele liefhebbers van dit album. Heb je het origineel al in je bezit, dan is het de moeite waard om ook de Deluxe Edition aan te schaffen. Daarin 3 CD's, lange speelduur, waaronder de John Peel Sessions. Onder andere A huge Ever... maar dan de 20.14 versie, klinkt daar echt beter dan ooit. Ook het andere materiaal is zeer de moeite waard.

Gast
geplaatst: vandaag om 00:14 uur

geplaatst: vandaag om 00:14 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.