Een nieuw album van de bassist van Galahad. Aangezien ik die band hoog heb zitten, kan ik dit natuurlijk niet aan mij voorbij laten gaan.
. Gelukkig lost dit album de verwachtingen zeker in. The Seasons Turn is zelfs een geweldig sterk staaltje progrock.
Ik heb echter toch net iets meer mitsen en maren dan de bovenstaande heren. De stem van Abrahams is functioneel, maar een tikkeltje kleurloos. Veel deert dat overigens niet, aangezien het geweldige gitaar en het smaakvolle mellotronspel mij met verve overtuigt. De twee epics zitten erg goed in elkaar, maar een nummer als Harbour Lights staat mij nog wat tegen. Dat nummer heeft iets wolligs en spruitjesachtig. Onder streep blijft er echter een lekker weelderig neo-progplaatje over die ik echt nog wel eens een paar keer ga opzetten.