menu

Nina Simone - Wild Is the Wind (1966)

mijn stem
4,03 (156)
156 stemmen

Verenigde Staten
Jazz / Soul
Label: Philips

  1. I Love Your Lovin' Ways (2:24)
  2. Four Women (4:22)
  3. What More Can I Say? (2:47)
  4. Lilac Wine (4:10)
  5. That's All I Ask (2:27)
  6. Break Down and Let It All Out (2:39)
  7. Why Keep on Breaking My Heart (2:30)
  8. Wild Is the Wind (6:51)
  9. Black Is the Colour of My True Love's Hair (3:23)
  10. If I Should Lose You (3:54)
  11. Either Way I Lose (3:54)
totale tijdsduur: 39:21
zoeken in:
fredpit
Verhoogd naar 4,5 maar weet eigenlijk niet waarom ik het geen 5* geef. Twee wat mindere nummers maar de rest is van een ongekende ouderwetse kwaliteit. De stem van Nina is typisch en vraagt mischien wat gewenning. maar ik kan werkelijk geen reden bedenken waarom dit in deze tijden van emo, folk, en jazz-revival niet wat meer bekendheid heeft. Een aantal nummers zijn niet op verzamelaars te vinden en het zijn juiste die donkere (lees : minder commerciele ) nummers die dit zo'n bijzonder plaatje maken

Waanzinnig intens pakkend en echt en ik ben G.V.D. de enige hier op mume die dit album schijnbaar de moeite waard vindt om te beoordelen.

11 nummers waarvan ik er 6 met een 5* beoordeel waaronder het prachtige 'Lilac Wine' dat me vaag bekend voorkomt maar dan in een mindere uitvoering...

tondeman
Hier ken ik er een paar van... Bijvoorbeeld ''Black is the colour ...'': fe-no-me-naal nummer. Persoonlijk denk ik dat je bij een artiest als Nina beter uit bent met een goede, grote verzamelaar, want er zijn nogal wat albums...
Wat niet wil zeggen dat ik hier niet achteraan ga, want mijn interesse is gewekt .

fredpit
Ik wist dat ik op je kon rekenen Ton. Dit plaatje past wel in jouw muziekstraatje.

Verzamelaars hebben als nadeel dat net dat ene nummer er niet op staat en dat ik toch vaak de eenheid mis. Niet altijd..maar vaak.

Vooral "Four Woman" vind ik waanzinnig (het einde) en wat mij ook aan dit album verbaast is dat je het niet direct een label op kunt plakken. Het heeft wat jazz, blues, soul..amerikaanse folk.

Ik had dit plaatje (lp) opstaan en zat zo intens te genieten..ik moest even met een berichtje Nina uit de vergetelheid halen

tondeman
Betoverend, nog altijd (heb hem net weer eens opgezet), die stem alleen al, godallemachtig wat mooi en ook zo uniek.
Nu dan toch maar eens op album-queeste hehe. Nog aanraders?

avatar van LeRoi
4,0
Via (Don) Leo Blokhuis z'n boek 'Grijsgedraaid' tegen deze plaat aangelopen eind 2006. Link was 'Lilac Wine' dat Jeff Buckley ook heeft gecoverd........ook heel goed maar haalt het niet bij Nina.
N.b.
Dit jaar 'Remixed & reimaged' aangeschafd: ik vind 'm geslaagd (ben ook liefhebber van goede Dance) maar kan me voorstellen dat velen hier niet op zitten te wachten.........

tondeman
Waar kun je die remix cd krijgen? Gewoon in de betere platenzaak?Ik heb daar ook wat dingetjes van gehoord en dat klonk heel erg vet!

En ook belangrijk, wat is de prijs?

voltazy
Ik ben pas net begonnen met het luisteren naar nina simone en de donkere melancholieke nummers van dit album vind ik schitterend. heeft iemand nog tips wat ik nu verder kan beluisteren van haar?

avatar van LeRoi
4,0
Tja, haar oevre is nogal omvangrijk. Ben zelf niet een echte kenner in de zin dat ik al haar platen ken. Maar als je je wil verdiepen in haar 'melancholische' kant begin met 'Forbidden Fruit' uit '61.
Andere platen die er voor mij uitspringen:
1965: I Put A Spell On You
1966: Sings The Blues
1969: To Love Somebody

Van deze laatste plaat staat het titelnr. op een (vind ik) mooie Remix-album die vorig jaar is uitgekomen (zie berichten hiervoor)...maar ja, dan moet je 'tha beat' ook wel een beetje 'diggen'......

pretfrit
voltazy schreef:
Ik ben pas net begonnen met het luisteren naar nina simone en de donkere melancholieke nummers van dit album vind ik schitterend. heeft iemand nog tips wat ik nu verder kan beluisteren van haar?


Wild Is the Wind en Pastel Blues zijn denk ik de meest donkere albums van Nina Simone.

Een aantal livealbums schijnen ook erg de moeite te zijn, maar daar moet ik zelf nog eens achteraan gaan...kan je dus geen titels noemen.

avatar van thelion
5,0
Duister, Rauw, Puur deze 3 woorden beschrijven dit album van Nina Simone het best. Het album is heel erg intens en blijft 11 nummers lang de aandacht van de luisteraar vast houden......

Wat mij betreft haar beste, maar de rest van haar ouvre is ook van een geweldige schoonheid.

avatar van sq
4,0
sq
Deze was me al eerder getipt, en toen zat-ie ineens in de ´Ladies on Verve´ Box.

Erg sterk album, waarvan ik eigenlijk verbaasd was dat het geen verzamelaar was met zoveel bekende titels. Natuurlijk weet ik wel dat Lilac Wine en Wild Is the Wind niet origineel zijn, maar de meeste bekende versies zijn toch hierna pas gekomen en deze zijn zo sterk dat je vermoed dat dit album ook heeft bijgedragen aan de bekendheid er van (weet iemand dat?). Ook het bekende Black Is the Colour of My True Love's Hair een soort van traditional (heb het even opgezocht) blijkt mooier dan je dacht, en eigenlijk zijn alle nummers wel bijzonder. Onverwacht veel soul en lekker vrij voor die tijd. Een album dat ik nog vaak zal draaien.

avatar van muziekobsessie
4,0
Naar mijn mening de allerbeste van Nina, probeer ook is het origineel van "Wild is the wind" van johnny mathis uit '57(soundtrack), die is nog beter!!

avatar van Sir Spamalot
4,0
Wat een prachtige doorleefde stem en pas op, ik kom hier maar eens piepen. De vierde keer luister ik naar dit album en het ligt mijlenver buiten mijn huiselijk knus muziekuniversum maar ik kan er van genieten.

avatar van Bertus
5,0
Wat een prachtig album is dit toch. Met name Four Women: zo intens krijg je ze maar weinig. En dan te bedenken dat ze vanwege die song van racisme beschuldigd is...

avatar van Madjack71
4,0
Mooie hoes bij een aparte artieste. Wiens stem trouwens bij tijd en wijle veel weg heeft van Antony van die Johnsons. Vooral als ze wat lager gaat zitten en haar timbre er ook ingooit. Het zal eerder andersom zijn tuurlijk, maar de gelijkenis is treffend. Dit is idd. een mooi doorleeft album, waarin vooral het karakter van Simone de boventoon heeft. Haar stem heeft soms een klank die niet altijd even zuiver klinkt, maar tegelijkertijd is dat ook meteen een van haar charmes. Lilac Wine is een klassieker evenals Wild is the Wind, die ik alleen kende in de uitvoering van David Bowie. Een grote dame deze Nina Simone, die ik pas ben gaan leren kennen toen My Baby Just Cares For Me, met die prachtige clip een grote hit werd.

avatar van Thomzic
Voor Antony was Nina één van zijn grote voorbeelden. Dus ook niet heel vreemd dat deze vergelijking in je op komt. Ik hoor het zelf ook, met name in de theatrale manier van doen.

avatar van niels94
4,0
Indrukwekkend album. Prachtig gezongen, met veel gevoel.

avatar van Rhythm & Poetry
4,0
Gelukkig hoefde ik niet meer aan de stem van Nina Simone te wennen omdat ik al genoeg nummers van haar ken. Toch is dit pas het eerste volledige album dat ik van haar probeer en het bevalt me erg goed. Nina Simone zingt prachtig en zorgt voor een intieme sfeer op dit album. Ook de beheerste en jazzrijke instrumentatie wekt mijn interesse.

avatar van AOVV
4,5
Prachtige plaat, met het lieve, kleine 'What More Can I Say?' misschien wel als hoogtepunt. Nina Simone heeft een stem die de luisteraar mee trekt, en ook wat mysterieus en ondoorgrondelijk klinkt, en de vergelijking met Antony Hegarty valt wel degelijk te trekken. Beklijvend, betoverend, ontnuchterend.

avatar van Masimo
4,0
Vooral het eerste deel van het album haalt een kneiterhoog niveau: prachtsong volgt na prachtsong. En dan met name Four Women is magistraal mooi, maar eigenlijk is alles van de eerste helft van buitencategorie. De tweede helft van het album vind ik iets minder. Slecht is het natuurlijk niet, en er volgen nog wel mooie songs (bv. Black Is the Colour of My True Love's Hair), maar ik vind de tweede helft toch beduidend minder dan de eerste.

Dat wat Madjack71 heeft met Antony Hegarty, heb ik trouwens met Jeff Buckley. En dan niet simpelweg omdat hij Lilac Wine heeft gecoverd, neen, het zijn bepaalde muzikale keuzes v/d zangstem die heel herkenbaar zijn. Je merkt echt dat hij zich heeft laten inspireren door Nina Simone, da's leuk om te horen..

avatar van niels94
4,0
Ben ik wel met je eens, dat de eerste helft het beste is, al is de afsluiter misschien wel mijn favoriete nummer van het album.

avatar van west
5,0
Normaal gesproken is de originele (mono) vinyl versie van Wild Is The Wind onbetaalbaar, maar momenteel staan er een aantal tegelijk te koop op discogs, zodat de prijs rond 16-18 pond is. Idee?

avatar van thelion
5,0
west schreef:
Normaal gesproken is de originele (mono) vinyl versie van Wild Is The Wind onbetaalbaar, maar momenteel staan er een aantal tegelijk te koop op discogs, zodat de prijs rond 16-18 pond is. Idee?


Ja, het album op vinyl klinkt beter (authentieker) en de beleving is intenser.......

avatar van west
5,0
Zeker weten. En dan prefereer ik ook nog eens de originele mono versie boven de stereo. Ik heb bijvoorbeeld ook Elvis, Otis, Miles, Stones & Beatles op mono vinyl.

Nu moet ik wel zeggen dat ik ook een aantal albums op Japanse geremasterde (Shm) cd's heb en die klinken ook erg goed. En sommige labels leveren ook echt goede kwaliteit op cd, zoals meestal Rhino.

avatar van Reijersen
4,0
Album opgebouwd uit leftovers. Maar als je leftovers van deze kwaliteit zijn dan is dat zeker te prijzen.

I Love Your Lovin’ Ways – redelijk ontspannen en bluesy swingende opener
Four Women – prachtig nummer met zoveel intensiteit en essentie gebracht. De urgentie is zó aanwezig.
What More Can I Say? – hier zit een bepaalde statuur en grandeur aan, dat heel goed bij Simone past
Lilac Wine – heeft de statuur die je bij Nina Simone mag verwachten. Subtiel, maar toch ook krachtig.
That’s all I Ask – ze zingt hem lekker vol, de blazers voegen daar een vol geluid aan toe
Break Down and Let it All Out – qua feeling wat luchtiger dan andere songs, heeft ook wat meer swing
Why Keeping On Breaking My Heart – dit nummer neemt de latin sferen met zich mee en krijgt daarmee een zomers karakter
Wild is the Wind – subtiel nummer in alles, maar ook met de zo benodigde urgentie en essentie. Prachtig nummer
Black is the Color of my True Love’s Hair – vloeit moeiteloos door uit het vorige nummer. Prachtig gezongen door Nina, wat een beheersing.
If I Should Lose you – past ook in het rijtje qua stijl en zang
Either way Lose – Nina en doowop? Er zitten wel wat invloeden van in, maar daar blijft het bij

(bron: Opus de Soul)

avatar van Broem
4,5
In bezit gekomen van een mooie cd box met daarin de 7 albums die Nina voor Philips heeft gemaakt. Voor mij altijd 'grote mensen' muziek geweest en een beetje links laten liggen (och - jong en onwetend) Inmiddels ook aardig een grote meneer geworden en op aanraden van een luistervriend in het oeuvre van Nina gedoken. Begonnen met dit album omdat ik erg nieuwsgierig was naar de originele versies (ja toch?) van Lilac Wine en Wild is the Wind. Kan er kort over zijn...dat had ik eerder moeten doen. Prachtig album met een stem die ik heus wel ken maar die bij het luisteren van een heel album voor mij een andere dimensie heeft gekregen. Goddelijk gewoon. Nog 6 Philips albums te gaan. I'll be back.

3,5
Kan iemand me die fade-outs op het einde van bijvoorbeeld 'That's All I Ask' en 'Break Down And Let it All Out' uitleggen? Dat komt de nummers toch echt niet ten goede?!

avatar van BoyOnHeavenHill
4,0
Mijn eerste kennismaking met Nina Simone was als klein jongetje met de singletjes Ain't got no – I got life en Revolution, en toen begreep ik al dat het hier ging om een Stem waar je in kunt verdrinken, van zwoel of flemend tot dreigend of onverbiddelijk. Zij komt voor mij dan ook het best tot haar recht in nummers als Lilac wine en I put a spell on you, maar omdat je natuurlijk niet een heel album met hoogspanning kunt vullen worden de meesterwerken op dit album afgewisseld met wat kortere en/of lichtere nummers. Gelukkig vloeien het momentum en de impact daarbij geenszins weg, hoewel ik I love your lovin' ways en Why keep on breaking my heart wel duidelijk de minste nummers van deze plaat vind, maar omdat ze dan meteen worden gevolgd door de twee emotionele ankers van dit album (Four women en het titelnummer) wordt het schip ook meteen weer vlot getrokken. (Ik kende Wild is the wind van haar trouwens eerder in een half zo lange (3:26) en veel soberder versie met alleen een subtiel pianotrio als begeleiding, en die prefereer ik eigenlijk nog steeds boven de te uitgesponnen versie op dit album; dit arrangement is iets te dramatisch naar mijn smaak, en de uithaal die ze op 4:24 inzet doet het nummer geen goed.)
        Ik weet dat dit een verzameling overgebleven nummers van haar voorgaande vier albums schijnt te zijn, maar de manier waarop deze plaat is opgebouwd en de precieze verdeling van emotionele hoogtepunten en momenten waarop voorzichtig wat gas wordt teruggenomen maken hier toch een vrij coherent geheel van – of misschien zijn de kracht van haar vertolking, de keuze van haar nummers en het feit dat ze steeds dezelfde begeleiders heeft daar ook wel debet aan. Dit is in elk geval een donker maar warm album dat een mooie aanvulling vormt op mijn zelf samengestelde korte compilatie van een dozijn nummers; tegelijk weet ik dat ik dit niet al te vaak moet draaien, want haar nadrukkelijke stem kan ik niet op alle tijdstippen van de dag even goed hebben.

avatar van Minneapolis
Ligt het aan de plaatjes op Discogs, of is er werkelijk variatie in de kleur van de hoes? Ik zie roze (origineel?) en rode hoezen.

avatar van west
5,0
Goed gezien volgens mij Minneapolis. En volgens mij is inderdaad roze de originele kleur, maar er zijn ook al 1e uitgaven met rode hoes.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:32 uur

geplaatst: vandaag om 07:32 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.