Touché Amoré - Stage Four (2016)

Twee tracks zijn al te beluisteren:

Displacement
Palm Dreams

Als ze dit niveau vasthouden op de gehele plaat wordt dit een van de beste albums van 2016.

Na Palm Dreams is er Displacement. 2 uit 2! Dit moeten ze inderdaad vast gaan houden. Dan is dit alweer de tweede topplaat van Touche Amore op rij.

Je bedoelt derde?

Of vierde?

Ja als ze dit vasthouden dan wordt dit de tweede topplaat op rij. Dat is en blijft mijn mening bennerd.

3de! Ep, de laatste plaat en dan deze. Dus. Zo.

Maar... Maar... Jullie vergeten Parting the Sea...

Ja en toch blijf ik erbij dat dit de tweede topplaat achter elkaar wordt.

Afsluiter Skyscraper is inmiddels ook al vrijgegeven. Mogelijks nog veel mooier dan de, ook al geweldige, voorgaande singles. Wordt een straffe release dit!

Ja inderdaad! Drie uit 3 !!!!

4 uit 4!

Dit album gaat zo goed worden

Potverdikke, die laatste twee singles slaan werkelijk alles. Wat een intensiteit!

Maar 2 nummers onder de 2 minuten en een aantal nummers met gewone zang!

Oei.

Wat een dijk van een plaat! Had dit niet kunnen bedenken!

Machtig mooi album. Vanmorgen voor het eerst beluisterd, na al eerder de 4 uitgegeven nummers te hebben gehoord.

De afwisseling tussen schreeuw en cleane zang werkt perfect, vooral bij Palm Dreams. Voor mij gelijk beste song van het jaar.

De afsluiter Skyscraper doet me aan een andere band denken, maar ik kan mijn vinger niet leggen op welke. Beetje new wave eighties vibe.
Ik hoop niet dat ik nu iemand gelijk de schrik van zijn leven bezorg

Het geeft wel aan wat een divers album dit is, zeer genietbaar

Mij doet het heel erg aan The National denken. Eerder die referentie nog niet gelegd bij Touché Amoré, al hebben ze al eerder een track van die band gecoverd. Stage Four is een melodieuze plaat geworden, maar de intensiteit is nog steeds ontzettend hoog.

Die vergelijking met The National hoor ik er zelf niet echt in.
Qua gevoel doet het me wat denken aan Sometimes van My Bloody Valentine, muzikaal is het een ander verhaal natuurlijk.
Zoals verwacht, een prachtplaat!
De opener, New Halloween en Water Damage mogen zich bij de favorieten rekenen samen met de singles. Enkel Benediction doet mij tijdens de cleane stukken dan weer wat minder. Bonustrack Gather is ook de moeite!

Tegenwoordig is elke zanger met een lage stem een ripoff van Matt Beringer hahah

Geniaal album overigens, lkkr janken

Rouwverwerking is een groot thema op platen uit 2016. Binnen twee weken verschenen Skeleton Tree (Nick Cave & The Bad Seeds) en Stage Four. Nick Cave verwerkt op een ongekend poëtische manier zijn zoons dood, Jeremy Bolm is een stuk meer rechttoe rechtaan in de verwerking van zijn moeders dood aan kanker op 69-jarige leeftijd. Stage Four is de vierde plaat van Touché Amoré, maar ook de naam van het laatste stadium van de kanker van Jeremy's moeder. Het subgenre post-hardcore heeft altijd al bekend gestaan om zijn verkenning van emoties en de openhartigheid daarin, maar Bolm geeft hier wel een heel erg duidelijk kijkje in zijn gedachten en gevoelens.

Gevoelens dat je er niet genoeg bent geweest tijdens het laatste stadium van iemands leven (''Flowers and You'') en het bericht van overlijden te horen krijgt (''Eight Seconds'') na een optreden. Terug naar de plek waar je vandaan komt (''Benediction'') en bitterzoete herinneringen ophalen, na een geruime tijd nog steeds moeite hebben met sommige songs luisteren omdat ze te dicht bij je staan (''New Halloween''). Uiteindelijk leef je met je verlies en herinner je je die fantastische persoon die zoveel voor je betekende (''Skyscraper'') en hoop je dat diegene op een mooie plek terecht is gekomen. De kwestie is dan hoe je dit muzikaal verpakt. Nog een stapje harder en sneller of juist helemaal de andere kant op? De muziek is vooral melodieuzer, maar de intensiteit is nog steeds gruwelijk hoog, ondanks dat de band veel subtieler is geworden in zijn instrumentatie.

Vooral drummer Elliot Babin timmert de muziek minder vol, gitaristen Nick Steinhardt en Clayton Stevens putten overduidelijk meer uit post-rock en indie met gelaagd en melancholisch gitaarspel om af en toe toch nog flink uit te halen, en bassist Tyler Kirby komt bij vlagen met fantastische post-punkbaslijnen op de proppen. Jeremy Bolm schreeuwt vooral weer de longen uit zijn lijf, maar zet ook cleane vocalen in. Vooral op Skyscraper werkt dat ontzettend goed, waarbij Bolm en Julien Baker in combinatie met de instrumentatie verdomd dicht bij The National komen, en de liefde voor die band hebben ze nooit onder stoelen of banken gestoken.

Dat de finale van Skyscraper juist het meest explosieve moment van de gehele plaat is geeft echt het gevoel dat dit het ijkpunt van de volledige plaat is. Bolm vertelt aan het begin van de plaat dat hij bang is om de laatste voicemail van zijn moeder te beluisteren, en in de laatste seconden van Skyscraper hoor je de voicemail. Beter had het album niet kunnen afsluiten.

..en het feit dat ze van indie houden blijkt wel uit New Halloween. Een verwijzing naar Benji (Sun Kil Moon) en What Sarah Said (Death Cab For Cutie)! Mooie review btw!

Deluxe editie op het zwarte goud besteld, can't wait!

Poeh... Ik sta open voor verandering maar de overgang van Deathwish naar Epitaph heeft ze denk ik, wat mij betreft, geen goed gedaan....

Moet er nog echt voor goed gaan zitten maar ik baal er wel vreselijk van als Touché Amore zijn vertrouwde sound (en vernietigende shows) verliest.

Wat een topplaat. New Halloween. Als dat nummer niets los maakt dan wordt het tijd om eens naar de dokter te gaan. De sound van de plaat vind ik iets minder dan die op Is Survived By, maar wat een hartverscheurende lyrics hier. Een blijvertje.

Gather hoort er toch niet echt bij, Skyscraper moest het laatste nummer zijn geweest. Gather staat dan wel aangeduid als bonustrack, het staat toch op het album? Wat een emotionele mokerslag trouwens, dat Skyscraper, geweldig nummer...

Is inderdaad een bonustrack, mijn LP eindigt met die ontroerende voice-mail op het eind van Skyscraper. Niettemin is Gather een zeer sterke track maar na Skyscraper hoort er inderdaad niks meer te komen.

Gather is inderdaad ook erg sterk, moest voor Skyscraper staan.

Niet gedacht dat ik dit album nog beter ging vinden dan Is Survived By, maar dat is dus toch gebeurd. Wat een plaat, het klikte vanaf de allereerste seconde. Hier ga ik nog veel plezier aan beleven!