Oasis - Standing on the Shoulder of Giants (2000)

Laat het dan maar zitten. Hoewel de nummers zeer sterk zijn, komt alleen Go Let It Out bij Fucking In The Bushes in de buurt. De overige nummers zijn compleet anders.

Ik kan me voorstellen voor fan van het eerste uur dat dit album een tegenvaller is, voor mij is dit mijn eerste oasis album wat ik kocht. En ik vind het een zeer sterk album, alleen I Can See A Liar is wat minder door de tekst, maar de sound en de kracht van dit nummer maken het weer goed.

Roll It Over bevat Noel's beste line "look at all the plastic people, that live without a care. Try to sit with me around my table, but never bring a chair"

Van mij hadden ze nog een aantal albums met deze produktie mogen maken.

Echt een onderschatte plaat. Misschien zijn mijn vijf sterren wel wat veel, maar Oasis is voor mij toch wel speciaal en deze plaat luistert erg lekker weg.

De productie van de plaat vind ik opzich wel een verbetering ten opzichte van de vorige, alleen klinkt deze daardoor meer "gedateerd", deze ademt de jaren '90 goed uit, terwijl deze net in 2000 uitkwam.

Oasis die hier en daar een beetje danst met de alternative scene die net kopje onder was gegaan. Daar vind ik de "heftigheid" van Fucking in the Bushes bijvoorbeeld goed bij passen.

Ook gewoon normale Popsongs, hangt tegen Beatle werk aan(daar zal ik Liam denk ik een plezier mee doen). Go Let it Out en Little James bijvoorbeeld.

Maar echt goed? Nee, zeker niet het beste werk.. maar slecht is het ook niet, gewoon een iets mindere plaat

Inderdaad best een lekkere plaat maar zeker niet het beste werk van deze mannen. Fuckin' in the Bushes knalt er lekker in. Where Did It All Go Wrong en Sunday Morning Call zijn mijn favorieten van deze plaat.

Wat een album! Helaas staan Put yer money where yer mouth is, Little James en I can see a liar erop en Let's all make believe niet, waardoor het geen perfecte plaat is. De andere nummers tonen een duistere kant die Oasis niet eerder liet horen, psychedelischer en moderner. Gas panic!, Roll it over horen behoren tot het beste werk van de band. Go let it out, Who feels love? en Fuckin' in the bushes zijn geweldig!

dus 3 van de 10 tracks vind je minder, maar dan toch nog 5*

Ik ben nu bezig met een inhaalslag betreft Oasis. De eerste 2 albums waren erg sterk, maar toen destijds de nieuwe single van hun 3e album uitkwam, ben ik afgehaakt. Je komt wel eens in een periode in je leven dat je het even gehad hebt met een bepaalde artiest of genre, om daar jaren later weer op terug te komen en te ontdekken dat je heel wat gemist hebt. Ik heb dat met Pet Shop Boys gehad, en dus ook met Oasis.

Hun laatste album Dig Out Your Soul was mijn eerste album wat ik weer luisterde en kon mij niet voorstellen dat ze net uit elkaar waren, ondanks dat ijzersterke album. En dankzij Time Flies... leerde ik ook de muziek tussen (WTS)MG en DOYS kennen, en daar zat ook geen verkeerde muziek tussen, wat ik eigenlijk wel verwachte.

Be Here Now vind ik dan nog een album wat op 2 benen hinkt. Aan de ene kant muziek á la hun eerste 2 albums, en aan de andere kant de zoektocht naar een wat ander geluid. En dan is er ineens dit geweldige album! Misschien kijk ik er als niet-fan jaren later heel anders tegen dan fans van het eerste uur. Ik vind dit album behoorlijk rock & rock, lekker vuil en ongecompliceerd en minder MTV/Top 40.

In Engeland zullen ze ongetwijfeld door de jaren heen top 40 hits hebben gescoord, terwijl rock in Nederland al vele jaren niet meer scoort in de singles-lijsten.

Ik heb Gas Panic en Sunday Morning Call als mijn favoriete tracks aangemerkt, maar dat kunnen net zo goed Fuckin' In The Bushes, Go Let It Out, Put Yer Money... of Let's All Make Belive zijn.

Een matig album van Oasis, maar volgens mij iets beter dan Be here now, maar niet te vergelijken met hun eerste twee. Het blijft zoeken naar hun 'spark'. Op Don't believe the truth en Dig out your soul hebben ze die, volgens mij, volledig teruggevonden.

Beste nummer voor mij zijn: Go let it out (natuurlijk), fuckin' in the bushes en Where did it all go wrong.

Wat een heerlijke knaller is Fuckin In The Bushes toch! En ligt het nou aan mij, of hebben ze hier als drumintro de gitaarriff van Immigrant Song gejat? Gas Panic is ook fantastisch en heb ook een zwak voor Let's All Make Believe. Al met al een dikke voldoende.

Miljaar, wat is Gas Panic! toch zo goed!!

Met hun eerste twee albums heeft Oasis twee regelrechte klassiekers afgeleverd. Hoe groot was dan ook mijn teleurstelling bij de release van ”Be Here Now”. Bij de opvolger ”Standing on the Shoulder of Giants” was ik dan ook behoorlijk sceptisch. Onterecht zo blijkt, want ik vind dit gewoon een sterk album. Opener ”Fuckin’ in the Bushes” is een lekkere instrumental met psychedelische trekjes. ”Go Let it Out” en ”Who Feels Love” zijn gewoon erg goede liedjes. Hetzelfde geldt voor ”Little James”, ”Gas Panic!”, ”Sunday Morning Call” en de afsluiter ”Roll It Over”. De rest is niet top, maar zeker ook niet slecht. Na de deceptie van ”Be Here Now” was ik dus behoorlijk positief verrast door ”Standing on the Shoulder of Giants”. En eigenlijk nu nog. Gewoon een goed album van de gebroeders Gallagher die ondanks alle problemen, binnen de band, maar ook privé, gewoon doen waar ze goed in zijn. Sterke liedjes met onweerstaanbare melodieën schrijven en spelen. ”Standing on the Shoulder of Giants” is een waardige revanche, die helaas maar kort heeft geduurd. Opvolger ”Heathen Chemistry” vind ik echt niet goed. Deze daarentegen wel, en blijft ook na al die jaren nog net gemak overeind.

Sterk album van Oasis. Wat ondergewaardeerd hier in mijn beleving.
Er wordt meer geexperimenteerd - openingstrack bijvoorbeeld - met psychedelische invloeden en de rustige nummers doen het erg goed, met name Sunday Morning Call.
Overall zit ik nog te twijfelen tussen 4* en 4,5*.

Het eerste album van Oasis staat momenteel weer in mijn top 10 en ook dit album met de fraaie titel Standing on the Shoulders of a Giant met prachtig artwork van New York begint ijzersterk met Fuckin' In The Bushes & Go Let It Out. Maar Who Feels Love is ineens een stukje minder dan we gewend zijn en de ook Put Yer Money Where Yer Mouth Is en Little James zijn wat slapjes. Gas Panic! is wel weer een sterke track en Where Did It All Go Wrong? gezongen door Noël kan er zeker mee door, net als daarna Sunday Morning Call. De laatste drie nummers zijn best aardig.

Het levert alles bij elkaar een plaat met wisselende kwaliteit op, minder dan we gewend zijn van de Gallagher broers en consorten. Daarom zet ik dit album nog weinig op.

toch de titel nog een keer goed bekijken West

Oh jee, het zijn er meer!

Gelukkig is de productie goed in orde en wordt er van de juiste artiesten gestolen, want het songmateriaal is op zijn best middelmatig. Nipte voldoende.

Onderschat album van Oasis. Ik vind eigenlijk de eerste acht nummers allemaal zeer goed. Fucking in the Bushes is voor Oasis' doen hard en beukt er meteen goed in. Go Let it Out vind ik sowieso een geweldig nummer, dat nummer heeft echt alles. Who Feels Love is wat zeurderig maar ok, Put Yer Money en vooral Gas Panic zijn ook hele goede nummers. Wat meer melodie dan tijdens de Be Here Now dagen. De Noel nummers die hierna volgen zijn ook best lekker, Where did it all go Wrong blijft in je hoofd zitten. de nummers daarna ben ik nooit aan toegekomen want dan skip ik alweer naar 1 om Fuckin in the Bushes nog harder op te zetten.
Extreem toffe hoes ook.

Precies Luca Brasi, Go let it out is inderdaad sowieso een geweldig nummer. Dit was voor mij de reden om na de geluidsbrij van Be here now toch maar de nieuwe van Oasis te scoren. Heerlijke knallende opener met Fucking in the bushes. Little James is ook niet slecht. Alleen who feels love, I can see a liar and Roll it over zijn vullers. Natuurlijk niet te vergelijken met de eerste twee albums maar toch een voldoende.

na al die jaren een wisselend album. er staan héle goeie tracks op, zoals:
gas panic
who feels love
go let it out
little james
let's all make believe
de zangkwaliteit is erg hoog....
probleem is alleen dat de rest van de songs echt bagger is...

Weet nog dat ik 'm als 15-jarige pukkel de eerste keer luisterde en helemaal weg was van Sunday Morning Call. Heden ten dage vind ik dat tergende klaagzooi/zang. Doet mij geen goed. Ander minpuntje is Little James. De equivalent van een kind die een kleiwerkje van handenarbeid mee naar huis brengt. Lijkt op een drol, maar is op de een of andere manier wel ontwapenend.

Roll it Over vind ik persoonlijk dan het beste nummer van de plaat. Desolaat, langzaam voortdreinend nummer, de andere kant van Roll With It. En Gas Panic!, Go Let It Out en Fuckin' in the Bushes, ook allemaal top.

En Let's All Make Believe had natuurlijk altijd op de definitieve versie moeten staan. Schande!

Toen dit album uitkwam had ik al een stuk minder interesse in de band doordat ik Ben here now echt een enorme draak vond.

Toch heb ik de plaat destijds geprobeerd en tot mijn verrassing waren ze muzikaal nog niet overleden. Dit was de band die ik wilde horen.

Die enorme vervelende muur van geluid is compleet weg gehakt en wat er te horen is, zijn herkenbare melodieën en verstaanbare teksten in songs met een normale tijdsduur.

Ik denk dat de heren geleerd hebben van Be here now. Gelukkig maar.

Destijds dus best veel gedraaid, maar eigenlijk toch een beetje vergeten later. Simpelweg omdat de band betere platen heeft gemaakt met de eerste twee en dig out your soul .

Nu alle albums weer op vinyl te krijgen zijn heb ik deze weer opgepakt en met veel plezier beluisterd. Het album klinkt nog steeds zo prettig als 16 jaar geleden. De songs zijn allemaal oasis waardig. Zelfs little james vind ik echt de moeite waard.

Giants waren ze al niet meer (al dachten ze daar zelf anders over) maar een leuke band zeker nog wel.

Onderschatte Oasis plaat als je t mij vraagt.

Ook een beetje mijn gedachte,geen echt bijzondere nummers.Where Did It All Go Wrong? en Go Let It Out bevallen me nog jet best maar het album zit ergens tussen middelmatig en voldoende in.

Komt deze ook in een deluxe uitgave?

Voor mij was dit 1 van de eerste Oasis albums die ik hoorde. Dit kwam door de film Snatch waar fuckin' in the bushes briljant word gebruikt. Door aanleiding van dat nummer ben ik dit album gaan luisteren, en ik vind het persoonlijk erg sterk.

Ben ik nou de enige die vindt dat Put Yer Money Where Your Mouth Is op Roadhouse Blues lijkt?

De invloed van de Beatles is duidelijk horen, maar het materiaal is wat hit and miss. De twee door Noel gezongen nummers zijn favoriet.

Ik luister het voor het eerst en ja: Roadhouse Blues klinkt ernstig door.

Dit album kan niet tippen aan het voorgaande werk en misschien zelfs het latere werk (waarvan ik alleen de singles ken, en nog niet de albums waarop die staan heb beluisterd), maar dit is wel een redelijk album. Little James, Gas Panic, Where Did It All Go Wrong en Sunday Morning Call vind ik de beste nummers. Voor de rest rockt het aardig, maar het zijn geen nummers die ik nog eens uit mezelf zou draaien. Ik houd het maar op een 3,5, want een 4 is misschien net te veel.

Lekker album, het 4e of 5e album van de heren die ik luister. 1 ding is zeker ik wil alle albums hebben! hehe tis dan ook (vrijwel) allemaal goed. Maar goed dit album. De eerste 3 nummers zijn gelijk raak. Fuckin' In The Bushes is een heerlijke instrumentale opener en rock erg lekker. Go Let It Out behoort voor mij tot 1 vd beste songs die ze hebben. Put Yer Money vind ik de minste vd plaat, maar alsnog geen verveldend nummer. Where Dit It.. kan er mee door, ook in mijn ogen 1 vd mindere op deze plaat. Sunday Morning Call is een heerlijk Noel nummer en de afsluiter mag er ook zeker wezen. Little James is erg mooi, geschreven door Liam. Heerlijk melancholisch. Ik vind de eerste 2 en Heathen beter maar ook dit album is constitent genoeg en bevat zeker een paar pareltjes! 3,5 ster.

Er wordt altijd gezegd dat het beste van Oasis na Morning Glory er al af was maar als Oasis liefhebber noem ik dat onzin. Misschien niet meer de grote hits maar ik vind dit nog steeds een erg sterk album wat in 2000 uitgebracht is, alleen wat minder voor het grote publiek en ten tijde dat Britpop was achterhaald door de Limp Bizkit Linkin Park en Papa Roach groepen.
Maar gewoon een stevig goed album dit, album zakt een beetje in op het einde maar vooral de eerste 8 nummers zijn gewoon erg goed. Go Let it Out is voor mij een van de allerbeste Oasis nummers. Gas Panic, Fucking in the Bushes steken er verder boven uit.

Jaarlijks in de zomermaanden luister ik dit album. Ik blijf het een zeer verfrissend, voor britrock gevarieerd album vinden. Vooral na de wat langdradige voorganger. Mij verveelt dit album niet. Een mooie mengeling van up-tempo nummers als het fijne Fuckin' in the Bushes of de stadionrocker I Can see a liar, afgewisseld met rustigere nummers als Gas Panic of Who feels love. Een album waar op een goede manier gebruik wordt gemaakt van het vullend achtergrond effect van een melotron. Een album waarop Noel Gallagher bijna alle instrumenten bespeelt, behalve de drum. Een album waarop Liam weer heel goed bij zang is.