Hier boven lees ik dat Klangstof het voorprogramma was van Alt-J. Dat was ik helemaal vergeten. Ik verstond de naam niet goed en heb het wellicht ook niet meer opgezocht. Ik weet het niet meer, maar inderdaad: het klonk niet onaardig.
De plaat is ook langs me heen gegaan, tot dat ik las dat de bassist van Moss was opgestapt en een eigen band was begonnen. Een goed moment om te gaan luisteren.
Vanaf de eerste luisterbeurt weet ik niet helemaal wat ik met het album aanmoet. Een paar nummers vond ik direct geweldig, veel drive, power en focus, bij een aantal andere hield ik mijn aandacht er maar niet bij. Ik heb het wel een kans gegeven door regelmatig te spelen en in een enkel geval betekende dat een overwinning voor de song. 'Sleaze' viel me bijvoorbeeld nooit zo op na het bombastische en wat atypische begin van de plaat. Inmiddels is 'Sleaze' een van mijn favorieten.
Daar staat een aantal zeer eenvormige nummers tegenover, die in mijn oren althans, maar niet tot leven willen komen. Het blijft vlak, met minimale elektronica er onder. Op die momenten help de stem van Koen van der Wardt Klangstof niet. Die blijft bescheiden, zacht en ietwat vlak. In de hardere, meer levendigere nummers is zijn stem juist een mooi rustpunt. Ondersteunt en versiert hij de dromerige passages in de muziek.
Kortom, ik weet nog steeds niet echt wat ik aan Close Eyes To Exit heb. Omdat de plaat wel gegroeid is tijdens de luistersessies heb ik er een halve * bij gedaan ten opzichte van mijn eerste idee.
Het hele verhaal staat
hier op WoNo Magazine.