menu

Massada - Pukul Tifa (1979)

mijn stem
3,36 (40)
40 stemmen

Nederland
Wereld / Pop
Label: Kendari

  1. Arumbai (4:31)
  2. Tjakalélé! (1:26)
  3. Unknown Destination (8:16)
  4. Air Mata Tumpa (4:04)
  5. Sajang é * (4:22)
  6. Impulse of Rhythm (3:16)
  7. There's No Time to Return (8:20)
  8. Fathers Within One Father (5:05)
  9. Feelin' Lonely * (6:30)
toon 2 bonustracks
totale tijdsduur: 34:58 (45:50)
zoeken in:
avatar van Gert P
3,0
Ook deze cd staat helemaal op hollands glrie de dubbele verzamelaar van Massada.

Vooral Arumbai is heel mooi.

avatar van musician
3,5
Gert P schreef:
Vooral Arumbai is heel mooi.


Veel te soft, gelukkig nog niet zo erg als Sajang é. Dat laatste heeft dan wel op één gestaan in Nederland, maar het is voor mij haast tenenkrommend.

Ik heb overigens heel veel waardering voor Massada, maar dan vooral voor het meer swingende en/of Santana achtige werk waarbij enig gitaarwerk niet wordt geschuwd.

Zoals Unknown destination en Feelin' lonely.

Massada heeft daarom een wat tweeslachtig 'repertoire' waarbij snel geskipt moet worden naar het volgende nummer, als het te zoetsappig wordt.

Toch vind ik per saldo dat de band zwaar ondergewaardeerd wordt. Er zijn, vooral in de periode 1978-1982, echt heel veel aardige nummers geschreven en uitgevoerd.

Sajang E is later op de CD gezet want die kan nooit op dit album hebben gestaan want de plaat komt uit 1979 . Sajang e is in alle haast geschreven voor Novib op verzoek van Lex Harding en Veronica vanwege de tvuitzending gebaseerd op een Maleis liedje (de mannen waren er zelf ook niet echt tevreden over), inderdaad een drakerige nr 1 hit maar de instrumentale Indische roots nummers op deze plaat zijn erg goed zoals Arumbai

Ik herinner mij dat Hubert van Hoof de single Arumbai 4 sterren gaf in OOR en vermeldde dat Nederland nu een eigen Samba pa ti heeft

rico24
mooi album van onze molukse rasmuzikanten. geweldige gitarist en wat te denken van die percussie. Toendertijd een paar keer live zien spelen, echt sensationeel. Mijn zoon van 16 vindt ze ook helemaal geweldig. 5 STERREN

avatar van Reint
Deze plaat heeft echt één van de meest bizarre hoezen die ik ooit ben tegengekomen. Ontzettend.

avatar van matthijs
4,0
Reint schreef:
Deze plaat heeft echt één van de meest bizarre hoezen die ik ooit ben tegengekomen. Ontzettend.


Waarom? Omdat ie je doet denken dat Massada het boegbeeld was voor de Molukse homoscene?

avatar van fluidvirgo
3,0
Unknown Destination ooit als kind op een mixtape gehad en was er helemaal weg van. Ik heb dit album inmiddels op vinyl liggen en ik moet toch zeggen dat het allemaal wat tegenvalt. Eerder genoemde song is de absolute uitschieter, daarnaast komen er zo nu en dan mooie percussieve momenten voorbij, maar het geheel wordt ontsierd door songs als Sajang é en Arumbai die in de categorie "te stroperig voor woorden" vallen.

avatar van matthijs
4,0
fluidvirgo schreef:
....ontsierd door songs als Arumbai die in de categorie "te stroperig voor woorden" vallen...


Are you serious?! Geweldig nr! Wel de nederlandse Samba-pa-ti genoemd


avatar van musician
3,5
Door wie?

Ik zal de eerste zijn om te zeggen dat Massada prachtige Santana-achtige muziek heeft gemaakt, maar dat geldt nu juist niet voor Arumbai. Een vergelijk met Samba Pa Ti lijkt mij uit den boze en misplaatst.

Zoals ik al eerder schreef, Massada kon prima en stevige Nederlandse Latin maken, maar dat gold niet voor al hun werk, helaas. Arumbai gaat overigens nog, in vergelijking met Sajang é. Dat is echt het slechtste nummer van Massada.

avatar van matthijs
4,0
Ergens op een site van Massada gelezen volgens mij.

Ja, eigenlijk wel een rare vergelijking. Beide songs instrumentaal, low-tempo, met hoofdpartij voor de gitaar, maar ... Arumbai is een stuk gladder, bouwt langzaam en bijna onopvallend op, zonder al te veel dynamiek, terwijl Santana juist dynamische sprongen maakt. En vooral, een heel andere 'feel': meer opzwepend, terwijl Arumbai als slaapliedje kan dienen.

Ik denk dat ik omdat ik beide songs erg mooi vind eerder geneigd was onkritisch te herhalen wat ik eens gehoord had.

Ik neem het terug Aanvaard je mijn nederige excuses?

avatar van musician
3,5


Excuses om dit soort zaken hoef je niet te maken, als het je smaak is. En wat mij betreft hád Massada er meer een Samba Pa Ti van gemaakt.

Die muziek hebben ze overigens ook wel gemaakt, wat steviger (en ook spannender) latin.
En ondanks Arumbai en Sajanga é vind ik een gemiddelde van 3,15 toch ook veel te laag. Dat de erkenning destijds toch wel is uitgebleven. En ik vind het jammer dat Massada er dus zo vroeg mee is gestopt.

WPE
Ik vind dit album niet zo goed als hun debuutalbum (Astaganaga), maar er valt nog genoeg te genieten! Vooral de instrumentale nummers zijn stuk voor stuk pareltjes. En dan het gitaarwerk niet te vergeten, een beetje afgekeken van Santana, maar o zo fijn om naar te luisteren. Alleen het zangwerk vind ik wat minder, maar dat geldt voor al hun werken. En ja, ik heb ze ook eind jaren 70 een keer live gezien, en dat was echt spectaculair.

avatar van gaucho
3,5
Ik krijg het idee dat Arumbai en Sajang-e de waardering voor dit album wat naar beneden halen. Onterecht, want afgezien van die twee nummers is dit een lekker swingend en percussierijk geheel, waarbij me vooral de opbouw van een aantal nummers in positieve zin opvalt. Zoals het tweeluik Impulse of rhythm/There's no time to return, waarop de Santana-achtige combinatie van percussie en goed gitaarwerk heerlijk uit de verf komt.

De vergelijking van Arumbai met Samba pa ti zie ik zelf ook niet zo. Het zijn beide gitaar-instrumentals, maar verder heel verschillende nummers. Ik vind het gitaarwerk van Chris Latul op Arumbai meer weg hebben van bijvoorbeeld The Deer Hunter van The Shadows, waarbij de 'ear candy' van allerlei percussieve geluidjes in het achtergronddecor er toch een eigen geluid aan geven. Uiterst sfeervol gedaan, je waant je zo op een zwoele zomeravond op een Indonesisch (of Moluks) eiland.

Op de CD is Sajang-e eraan toegevoegd, en de combinatie met Arumbai zorgt voor een accentverschuiving. Maar op de originele LP uit 1979 staat dat nummer helemaal niet, want het werd pas een half jaar later uitgebracht. Het is dus een bonustrack, ik zal een correctie indienen.

avatar van Jonestown
Het TV programma Andere Tijden besteedde in december (2019)aandacht aan Massada met een korte, maar meer dan uitstekende documentaire over de band met interviews met een paar oud-leden. Voor de mensen die het allemaal nog niet wisten veel achtergrond over de Molukse geschiedenis en de rol die Massada daarbij speelde met hun muziek. Ook Pukul Tifa is los daarvan nog steeds een prima album, maar in de tijd dat dit verscheen was het een heftige tijd, waarin veel dingen gebeurden. Een klassieker in de Nederpop, alhoewel Massada misschien een wat vreemde eend in de bijt was qua muziek, maar zeker belangrijk is geweest voor de tijd waarin de muziek werd gemaakt.

avatar van gaucho
3,5
Ik heb die documentaire ook gezien, dat was een interessante reportage. Ik moet zeggen dat ik die tijd als tiener heb meegemaakt, maar de rol van Massada in de 'Molukse zaak' was voor mij eigenlijk nooit zo duidelijk zichtbaar, al wist ik wel dat de groep grotendeels uit Molukkers bestond. Misschien omdat het nieuws in die tijd een beperkter reikwijdte had; je had nog een internet en sociale media.

Maar ik begreep dat de groepsleden zelf aanvankelijk ook niet in de gaten hadden welke voorbeeldfunctie ze vervulden voor Molukse jongeren, alleen maar door veel succes te hebben. Want het is begrijpelijk dat Molukkers trots waren op 'hun' band die in 1979 toch maar mooi als enige Nederlandse act op Pinkpop stond tussen al die grote namen van weleer.

Mooi ook om beelden dat dat festival te zien. Dan besef je weer eens de reikwijdte van zo'n groot evenement dat tienduizenden bezoekers op de been brengt en samenbindt. En ja, wat waren ze in vorm tijdens Pinkpop. Ook leuk om verschillende groepsleden anno nu te horen vertellen over die tijd. En passant maakt het me weer hongerig om Massada weer eens live te gaan zien, nu het (weer) kan...

Ik stel mezelf overigens nog steeds de vraag waarom het na deze LP zo bergafwaarts (pun intended ) ging met Massada. De documentaire stipte dat feit wel heel kort aan, maar ging er verder niet op in. Ik heb nog de live-LP van het jaar daarop, maar heb de navolgende studioplaten nooit beluisterd, op een enkele single na. Waren het de bezettingswijzigingen (hoewel, De Queljoe, dat lijkt me toch een prima plaatsvervanger voor Chris Latul) of de gewijzigde muzikale koers? Ze speelden hierna meer funk-gerichte songs, geloof ik...

avatar van Jonestown
Pusaka was nog een album dat nog een logisch vervolg was op het voorgaande werk (met Sajang E), maar de opvolger Baru (nieuw leven in het Maleis) was toch écht een stuk minder. Massada ging opeens toch meer de funky richting op en wist in elk geval geen nieuwe mensen meer aan hun muziek te binden. Daarnaast werd het album slecht gepromoot, als ik me dat nog kan herinneren. Dat leverde in elk geval ook geen hits meer op ... jammer....

avatar van Rinus
3,5
Weer een fijn album van de band. De meeste nummers zijn instrumentaal en swingen de pan uit. Raar trouwens, dat de track volgorde hier omgedraaid is. Op de lp begint kant 1 toch echt met nummer 5 hier.

4,0
Ik heb ze zien optreden op Pinkpop in 1979. Legendarisch optreden van deze band. Ik herinner me ook de fans die naar voren stormden....
Pinkpop 1979 was sowieso legendarisch met optreden van o.a. The Police, Dire Straits en Elvis Costello!

Gast
geplaatst: vandaag om 13:59 uur

geplaatst: vandaag om 13:59 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.