Lowlife - Permanent Sleep (1986)
mijn stem
35 stemmen
Verenigd Koninkrijk
Rock
Label: Nightshift
-
Cowards Way (3:54)
-
As It Happens (5:04)
-
Mother Tongue (3:14)
-
Wild Swan (4:40)
-
Permanent Sleep (4:00)
-
A Year Past July (3:37)
-
The Betting and Gaming Act 1964 (3:36)
-
Do We Party (4:34)
-
Sometime Something * (4:34)
-
Reflections of I * (4:05)
-
Gallery of Shame * (5:17)
-
Sense of Fondness * (4:25)
-
Hail Ye * (3:15)
-
Again and Again * (4:04)
-
From Side to Side [Version] * (4:11)
toon 7 bonustracks
totale tijdsduur:
32:39
(1:02:30)
0
geplaatst: 16 januari 2021, 17:04 uur
Same here. Muzikale omlijsting daarentegen is best goed. Met mate nuttigen....
0
geplaatst: 16 januari 2021, 17:09 uur
Premonition schreef:
Ik wist niet dat jij zo kerks was, maar wel dat dit niet your cup of tea zou zijn. Ik vind de stem van Lorentson, itt de bariton van Brendan Perry, ook een nadeel van deze band.
(quote)
Ik wist niet dat jij zo kerks was, maar wel dat dit niet your cup of tea zou zijn. Ik vind de stem van Lorentson, itt de bariton van Brendan Perry, ook een nadeel van deze band.
Qua architectuur wel - mag graag een kerk bezoeken ook om er te verpozen, qua rust. Een van de mooiste kerken die ik de laatste paar jaar heb gezien is Kathedraal van Burgos - Wikipedia - nl.wikipedia.org
Ik heb een viertal zwarte schijven (de kleur is een voorteken
) van deze band, ooit gekocht op eBay. Een beetje gotiek kan ik wel hebben, bijv eerste 2 van Clan of Xymox, of een enkele Fields of the Nephilim. Te veel van dit soort (ernstige) muziek brengt me ertoe om dan prompt iets van The Pogues op te willen zetten 
Heb er nog wel een paar tegaan in de herdraai.BTW: laatste Gidge al gehoord?
1
geplaatst: 17 maart 2021, 21:03 uur
Vanavond mag deze nog eens galmen. Mijn bevindingen zijn nog steeds dezelfde als acht jaar geleden.
Goth vind ik 'm niet, ik zou eerder voor cathedralesk ( ) opteren. Het is toch wel één van dé sfeeralbums uit de jaren '80; de plotse heimwee overviel me na vorige week de tweede CT fameus op repeat te hebben gedraaid. Als liefhebber van de vroege CT sound is dit hun beste, de latere albums missen de dragende bas en uitwaaierende gitaren.
Goth vind ik 'm niet, ik zou eerder voor cathedralesk (
) opteren. Het is toch wel één van dé sfeeralbums uit de jaren '80; de plotse heimwee overviel me na vorige week de tweede CT fameus op repeat te hebben gedraaid. Als liefhebber van de vroege CT sound is dit hun beste, de latere albums missen de dragende bas en uitwaaierende gitaren.
0
geplaatst: 15 april 2022, 02:26 uur
Man of Sorrows schreef:
Vanavond mag deze nog eens galmen. Mijn bevindingen zijn nog steeds dezelfde als acht jaar geleden. Goth vind ik 'm niet, ik zou eerder voor cathedralesk ( ) opteren. Het is toch wel één van dé sfeeralbums uit de jaren '80; de plotse heimwee overviel me na vorige week de tweede CT fameus op repeat te hebben gedraaid. Als liefhebber van de vroege CT sound is dit hun beste, de latere albums missen de dragende bas en uitwaaierende gitaren.
Vanavond mag deze nog eens galmen. Mijn bevindingen zijn nog steeds dezelfde als acht jaar geleden. Goth vind ik 'm niet, ik zou eerder voor cathedralesk (
) opteren. Het is toch wel één van dé sfeeralbums uit de jaren '80; de plotse heimwee overviel me na vorige week de tweede CT fameus op repeat te hebben gedraaid. Als liefhebber van de vroege CT sound is dit hun beste, de latere albums missen de dragende bas en uitwaaierende gitaren. De opvolger Diminuendo vind ik ook erg goed, dit album heeft voor mij na zoveel jaar nog steeds een blijvende impact dankzij de unieke en krachtige baritonzang van Craig Lorentson in combinatie met de bombastische dromerige orkestratie die zo typerend was voor de postpunk/new wave uit de jaren 80. Het is zeker geen gothicrock maar schuurt er soms wel tegenaan, daar is niks mis mee vind ik. Sommige hedendaagse bands in het genre ( o.a. die ik hier heb toegevoegd) zijn ook duidelijk geïnspireerd door deze (vergeten) band. Voor mij daarom samen met de opvolger een tijdloos album.
* denotes required fields.
* denotes required fields.