menu

Rod Stewart - It Had to Be You... (2002)

Alternatieve titel: The Great American Songbook

mijn stem
1,92 (32)
32 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: BMG

  1. You Go to My Head (4:17)
  2. They Can't Take That Away from Me (3:25)
  3. The Way You Look Tonight (3:49)
  4. It Had to Be You (3:24)
  5. That Old Feeling (2:54)
  6. These Foolish Things (3:48)
  7. The Very Thought of You (3:20)
  8. Moonglow (3:32)
  9. I'll Be Seeing You (3:51)
  10. Ev'ry Time We Say Goodbye (3:27)
  11. The Nearness of You (3:00)
  12. For All We Know (3:24)
  13. We'll Be Together Again (3:54)
  14. That's All (3:03)
totale tijdsduur: 49:08
zoeken in:
avatar van indana
0,5
Ik ben nog al een liefhebber van vrij oude muziek. de jaren 20, 30 40 50 zeg maar. En Rod stewarts werk in het begin vam zijn solo carriere kan ik ook waarderen. Maar dit is wel zo ontzettend slecht. ongelofelijk en onbeschrijfelijk. Eigenlijk zouden hier min punten voor moeten worden gegeven.

avatar van Hans Brouwer
Ik was vanmiddag op visite bij de buren. Zij hadden deze cd "The Great American Songbook (2002)" opstaan. Ik knikte maar ja toen de buurman mij vroeg of ik dit ook zo'n geweldig album vind.

"The Great American Songbook (2002)" is natuurlijk om te janken zo slecht. Waardeloze, goedkope kitch .

Ik heb "rockzanger" Rod Stewart altijd graag mogen beluisteren. Nummers als "Sailing", "Hot Legs", "Da ya think I'm sexy", "Maggie May" zijn toch tijdloze klassiekers.

Ergens dit najaar komt Rod Stewart voor één of meer concerten naar Nederland. Hij schijnt dan een mix te gaan spelen van oude hits en nummers van zijn "The Great American Songbook deel I, II en III. Als ik wist dat Rod alleen maar nummers van zijn "normale" repertoire zou spelen, had ik waarschijnlijk wel een concertkaartje gekocht. Nu ik weet dat hij ook nummers van T.G.A.S. I, II, III gaat spelen hou ik mijn hand maar liever op de knip. Ik hou mijn hart vast want ik vrees namelijk met grote vrezen dat het concert dit najaar, voor de verstokte Rod Stewart fan, wel eens een heel grote teleurstelling kan worden . Ik hoop van niet want ik Rod Stewart toch nog steeds een warm hart toe .

EVANSHEWSON
Ja, indana en Hans... ik blijf ook een fan van de periode voor dit débàcle... want dit is om te huilen...

Zijn stem lijkt ook voorgoed die schuurpapieren korrel kwijt te zijn na zijn stemoperatie. Soms lijkt het een vrouwenstem... en dan die makke en tamme ongeïnspireerde platte covers... absoluut geen bezieling meer... AMEN & OVER AND OUT met Rodje.

Deze fan hier heeft deze plaat nog gehoord, gelukkig nooit gekocht en de opvolgers in deze serie s****t heb ik niet meer willen horen, mijn oren kunnen tegen veel, maar dit slààt werkelijk alles !

0.5 sterren, gewoon omdat NUL hier geen optie is op MuMe !

hij schijnt hier wel lekker zijn zakken mee gevuld te hebben: ik gun het de man ...

beaster1256
dit heeft niks meer met rock en rod stewart te maken , dus hou ik mijn mond

avatar van musician
2,0
Ik heb het nog geprobeerd op verschillende tijden van de dag/nacht. Het mocht niet baten.

Ik probeer het nog eens als ik 80 ben.

avatar van Hans Brouwer
musician schreef:
Ik probeer het nog eens als ik 80 ben.
Als ik 80 ben Ik heb even op www.sterfdag.nl gekeken wanneer ik kom te overlijden. 21 januari 2031, 73 jaar. Het gaat er dus niet van komen. Ik bedoel "The Great American Songbook" draaien als ik 80 jaar ben. Moet ik het dan maar vervroegen? "It Had to Be You... (2002)" gaan draaien in het jaar dat ik 70 word? Nee, liever niet . Zaterdag was ik bij Musicstore in mijn woonplaats. "The Great American Songbook deel 1 t./m 4" werd aangeboden: 3 voor € 15. Dat is een veeg teken. Ik heb mij niet later verleiden en deze Rod Stewart onwaardige albums laten liggen. Tenenkrommend slecht. 0,5*

Voor alle duidelijkheid: ik ben geen Rod Stewart hater, in tegendeel.

avatar van LucM
1,0
Ik heb geprobeerd dit album in één stuk te beluisteren maar ik vind het echt slaapverwekkend, er bestaat geen beter alternatief voor valium. Nu is het zo dat ik geen grote liefhebber van easy listening ben maar mits de nodige passie kan het mij nog boeien. Rod Stewart brengt nauwelijks bezieling en het zijn ook allemaal covers.
De volgende albums in de The Great American Songbook-reeks ga ik niet aan beginnen of wil iemand ze mij wel aanraden?

avatar van musician
2,0
Nee, dat zul je van mij niet horen.

Wat bij mij nog het meeste opzien baart is het commerciële succes, dat de cd toch nog heeft gehaald.

Zonde van het geld, tijd en de moeite die er in is gestoken.

avatar van Rinus
Dit wil ik nog geen eens aanhoren. De beste man is een schaduw van zichzelf geworden..

avatar van bikkel2
Ik begrijp ook nog steeds niet hoe het zover heeft kunnen komen met Rod Stewart.
Zijn het Rod Stewart fans die dit kopen, of heeft hij een nieuwe doelgroep aangeboort ?
Dit heeft in ieder geval met de oorspronkelijke Rod niets van doen.
Tuurlijk heeft hij veel ballads vertolkt, maar die hadden nog iets van passie en hoorde bij hem.
Maar dit is een onwaarschijnlijke move, die ongetwijfeld te maken heeft gehad met een commercieel doel.
Lukt het niet linksom, dan maar rechtsom.
Maar hoe verkoop je dit aan je zelf ??

avatar van iggy
Ik meen ooit eens gelezen te hebben dat dit gespuis (is dat een goede omschrijving?) best goed verkoopt in noord Amerika. En als dat zo is dan heeft hij inderdaad een nieuwe doelgroep aangeboort.
En hoe je dat verkoopt aan je zelf? Geld bikkel en meschien onvermogen om nog met iets goeds op de proppen te komen. Maar vooral het eerste vrees ik.

avatar van musician
2,0
Er is recent weer eens een rockalbum opgenomen door Rod Stewart, op initiatief van zijn oude gitarist Jim Cregan (die je op recente foto's van ouderdom nog nauwelijks herkend).

It had to be you kreeg elke keer maar weer een vervolg, omdat met name in de VS elk album een groot succes werd.
Als artiest kun je dan zomaar eens denken dat je het goed doet.

Overigens, het is vooral zijn stem, die m.i. geruime tijd niet heeft toegelaten dat Stewart zich op het rockende pad kon begeven. Over het hoe en waarom en hoe lang het moest duren heb ik geen antwoord, maar op nota bene zijn recente Kerst cd heeft Stewart laten horen anno nu weer redelijk bij stem te zijn.

Vandaar de ruimte voor een meer rockend geheel. Dat nieuwe album moet nog worden uitgebracht.
Hij draaide tot het laatste najaar overigens concerten met zowaar Stevie Nicks. Maar Nicks werd tot de orde geroepen en oefent nu weer bij Fleetwood Mac en gaat met hen vanaf april op wereld toernee.

Stewart doet hetzelfde (is geruime tijd niet in Nederland geweest maar komt nu op 12 juni naar de Ziggo Dome) en heeft een programma waarmee hij weer eens flink terug grijpt naar veel hits uit het verleden. Dat plus die verbeterde stem deed mij beslissen om maar weer eens naar hem te gaan kijken.

Maar het zal duidelijk zijn, dat hij mij voor It had to be you.... niet uit mijn stoel kan krijgen. Meerdere nummers uit de cyclus zullen leiden tot het terugvragen van mijn geld. Maar ik geloof dat hij The American recordings allemaal in de VS laat.

avatar van iggy
Koop jij deze troep nog altijd trouw musician?

avatar van bikkel2
Ik meen gelezen te hebben bij de kerstcd van Stewart hier op Mume dat hij keelkanker had.
Dat is natuurlijk erg genoeg en zou een reden kunnen zijn dat hij zich een poosje niet aan rock heeft gewaagd.
Maar buiten dat, Rod heeft geloof ik zijn laatste rockcd ergens in de 90er jaren gemaakt (''94 of 95'', Hans weet dat wel.)

Maar om je dan over te geven aan deze kleffe troep......... Maar inderdaad in de VS was het nogal een groot succes. Ik denk dat een groot deel van de bevolking daar het hele jaar Valentijnsdag viert of zo.

Als Rod weer met zijn oude begeleidingsband aan de gang zou gaan (met Cregan) zou het best wel aardig uit kunnen pakken.
Dan bedoel ik de band die vanaf Foot Loose & Fancy Free met hem mee deed.
Als ie maar iets van die plaat er in zou kunnen stoppen, dan is ie wat mij betreft weer enigzins geloofwaardig.

Stijn_Slayer
Cd's met dit soort hoezen koop je toch sowieso al niet?

avatar van musician
2,0
Bij Rod Stewart ben je wel wat gewend inzake slechte smaak voor hoezen....

Ik vind het rock album When we were the New Boys (1998) met covers van Oasis en Skunk Anansie nog zeer goed te doen. Jammer genoeg staan er ook wat mindere nummers op maar okee.

Het is erg jammer, dat Stewart daar zo op is afgerekend. Met goede rockmuzikanten, zijn flair, vermogen nummers om te buigen naar eigen repertoire en zijn geraspte keelgeluid, had hij van mij nog wel meer nummers uit het alternatieve circuit mogen vertolken. In Engeland was het album vrij succesvol. Bij opvolger Human was hij alweer van het concept afgestapt. Nog geen paar maanden daarna bleek de aanpak met It had to be you een groot succes.

Ik heb van The American Songbook alleen deel 1. De rest wel eens aangehoord, teveel van dezelfde eh.... troep. Ik heb Still The Same gekocht en Soulbook omdat ik in beginsel vergevingsgezind ben. Een paar maanden terug nog die kerst cd.

Een nieuw rock album zou ik toch ook weer kopen.
Zowel Cregan als Stewart zijn er zeer over te spreken.

Ik durf niet te spreken van keelkanker, omdat ik de verhalen daaromtrent niet ken. Ik weet wel dat iets zijn vocalen zwaar te pakken heeft genomen. Wellicht ook ouderdom. Alles bij elkaar verwachtte ik er ook niets meer van. Om die reden verbaasde mij de vocalen op zijn Kerst cd.

Alsof ze met intense oefeningen inderdaad weer hersteld zijn van een donkere periode in Rod z'n bestaan.... Afwachten maar.

Stijn_Slayer
Hij heeft in 2000 inderdaad keelkanker gehad en heeft toen ook opnieuw moeten leren zingen. Het zou goed kunnen dat dit zijn stem aangetast heeft. Ik ken z'n werk van die periode niet, dus ik kan niet zeggen of hij voor 2000 ook al minder was gaan zingen. Zo goed als in 1969 zou hij toch niet meer gezongen hebben, los van ziekte.

avatar van bikkel2
De meeste vocalisten op de leeftijd van Rod Stewart leveren wel wat in, en dat is geen schande.
En als je keelkanker gehad heb, heeft het toch impact.
Levon Helm is in deze wel een treffend voorbeeld.
Dat schraperige geluid had ook wel wat, maar het moest echt uit zijn tenen komen.

Een man die nog steeds puik zingt is overigens Paul Rodgers.

avatar van zoppo
0,5
Deze CD kreeg ik ooit cadeau van mijn schoonmoeder. Het zou om een meesterwerk gaan! Geen grap! Ik heb circa duizend CD's en weet met zekerheid dat dit de allerslechtste is.
Weggooien durf ik niet, want schoonmoeder vraagt er nog met regelmaat naar.
De halve ster is voor mijn schoonmoeder.

avatar van xylotones
1,00 in de bak zien staan, heb de gok toch maar gewaagd, deel 3 ook maar meegenomen.

Nee dit is echt helemaal niks.

Slaapverwekkende muziek.

Helemaal mee eens....gelukkig is hij sinds zijn veel geprezen autobiografie weer liedjes gaan schrijven met Time in 2013 als prachtig gevolg. Ook Another Country, dit album verschijnt over 2 weekjes, bevat bijna geheel eigen geschreven nummers. Heb er al het nodige van gehoord; Batman, Superman, Spiderman is ook een slaapliedje, niet die van slaapverwekkend... maar die van klaarwakker...voor mij een ontroerende en moedige song

3,5
Het moet wel heel dramatisch zijn... Toch zelf maar een keer luisteren, om zelf te kunnen oordelen. Nou, het is ongeveer wel duidelijk dat ik dit niet elke avond ga opzetten, maar in zijn genre is het echt niet zo beroerd. Er zijn zoveel artiesten die het ook met deze muziek proberen, Paul McCartney en Robbie Williams... Zij komen er wel mee weg lijkt het.
Als je echt luistert naar hoe de muziek is gespeeld, kan je eigenlijk niet anders bedenken dat het vakkundig is gedaan. Het kan je smaak niet zijn, maar slecht is het niet.
Ik vind de stem van Rod Stewart trouwens wel lekkerder klinken dan bijvoorbeeld een Michael Bublé. Frank Sinatra had het soms ook. Of Bing Crosby. Typische Amerikaanse muziek. En als dat je niet ligt, vooral niet kopen.

The Great American Songbook episode was zowel in Amerika ( heel veel ) als in Engeland ( best veel) succesvol als je alleen naar de verkopen kijkt. Waar komt dat vandaan; romantiek, nostalgie en/of eerbetoon aan de muziek van je, hun ouders ? Dat laatste was voor Rod ook het uitgangspunt om hier mee te beginnen ( zijn Engelse moeder Elsie Gilbart en Schotse vader Robert draaiden de songs op dit album over en over) en zoals juist al geconstateerd Jan Publiek had er verder maling aan. De gedachte erachter is dan ook volkomen begrijpelijk en puur qua musiceren gebeuren er gewoon goede dingen. Alleen het verzandt in nachtkaarsmuziek, waarvan de laatste vonk alsmaar zwakker wordt. Totaal niks met rock te maken. Het pakt niet, dwarrelt helemaal langs je heen en heeft mij ook niet uitgenodigd vervolgalbums hiervan in huis te halen. Wel heel bijzonder, ruim 20 jaar verder gekeken dat Rod nu aan het toeren is in Nieuw Zeeland, Australie en Noord Amerika ( in de zomer ook weer in Engeland), in zijn leven overmatig drugs, drankgebruik, keel en darmkanker heeft kunnen, mogen overwinnen, evenals 5 vrouwen, waarvan de laatste Penny waarschijnlijk ook echt zijn laatste is en 8 kinderen onder zijn hoede heeft. Saai zal het meestal in huize Stewart niet zijn en staan er zowel een album met de overgebleven Faces leden ( oud nooit uitgebrachte nummers in wisselwerking met nieuwe songs) als een swingalbum met Joolz Holland in de sterren. Vooral naar nieuw Faces werk kijk ik uit, al verwacht ik dat niet in 2023.

Gast
geplaatst: vandaag om 08:26 uur

geplaatst: vandaag om 08:26 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.