Doe Maar - Klaar (2000)

Ik acht die kans erg groot!!

[quote]echoes schreef:
Verdienstelijke plaat. Was als een kind zo blij toen het bekend werd en was zeer positief verrast toen ik 'm voor het eerst hoorde. Prachtige productie ook. De plaat opent geweldig. Andere muzikale invloeden, maar zo herkenbaar Doe Maar. Prachtsong! Helaas is niet alles van het openingsniveau. Het wordt nergens slecht, maar er staan wel wat minder pakkende nummers op en het maakt de plaat te lang. Ik ben sowieso fan van de lp-lengte. Een plaat moet op 1 kant van een SA-90 passen.

Van mij mogen "Een Droom", "Oorlog", "Overspel" en "Het Verschrikkelijke Jaar" eraf (dan red ik het nog niet binnen de 45 minuten, maar komt het al een stuk meer in de richting).

Try out in Tivoli was geweldig! Echt kicken om m'n favo NLse bandje daar te zien. Ahoy was ook erg goed. Enige puntje van kritiek was het teveel aan extra muzikanten (niet nodig) en het gemis van Joost, maar dat is in de kuip goedgemaakt (maar daar was ik er helaas niet bij, dus hopen dat ie er in gelredome ook weer bij is).[/quote

Voor mij als fervent Beatlesfan was Doe Maar in de jaren 80 een meisjesband waar ik een beetje m'n neus voor ophaalde...
Wat schetst mijn verbazing dat hun laatste lp Klaar in mijn persoonlijke top 10 staat!, een ongelooflijk goed gespeelde en geproduceerde plaat die ook als testplaat voor hifi installaties kan worden gebruikt.
De songs zijn vaak uit allerlei laagjes opgebouwd; hoe beter de stereoinstallatie hoe meer je hoort en hoe beter de "boodschap" van de nummers overkomt!
Absolute favorieten; Alles doet 't nog, Leven met een 7, Tijd, Als niet als en Dansmuziek.
De speelvreugde en het vakmanschap spatten van de plaat af!!
Chapeau......

[quote]echoes schreef:
Verdienstelijke plaat. Was als een kind zo blij toen het bekend werd en was zeer positief verrast toen ik 'm voor het eerst hoorde. Prachtige productie ook. De plaat opent geweldig. Andere muzikale invloeden, maar zo herkenbaar Doe Maar. Prachtsong! Helaas is niet alles van het openingsniveau. Het wordt nergens slecht, maar er staan wel wat minder pakkende nummers op en het maakt de plaat te lang. Ik ben sowieso fan van de lp-lengte. Een plaat moet op 1 kant van een SA-90 passen.

Van mij mogen "Een Droom", "Oorlog", "Overspel" en "Het Verschrikkelijke Jaar" eraf (dan red ik het nog niet binnen de 45 minuten, maar komt het al een stuk meer in de richting).

Try out in Tivoli was geweldig! Echt kicken om m'n favo NLse bandje daar te zien. Ahoy was ook erg goed. Enige puntje van kritiek was het teveel aan extra muzikanten (niet nodig) en het gemis van Joost, maar dat is in de kuip goedgemaakt (maar daar was ik er helaas niet bij, dus hopen dat ie er in gelredome ook weer bij is).[/quote

Gientje2006:
Voor mij als fervent Beatlesfan was Doe Maar in de jaren 80 een meisjesband waar ik een beetje m'n neus voor ophaalde...
Wat schetst mijn verbazing dat hun laatste lp Klaar in mijn persoonlijke top 10 staat!, een ongelooflijk goed gespeelde en geproduceerde plaat die ook als testplaat voor hifi installaties kan worden gebruikt.
De songs zijn vaak uit allerlei laagjes opgebouwd; hoe beter de stereoinstallatie hoe meer je hoort en hoe beter de "boodschap" van de nummers overkomt!
Absolute favorieten; Alles doet 't nog, Leven met een 7, Tijd, Als niet als en Dansmuziek.
De speelvreugde en het vakmanschap spatten van de plaat af!!

Chapeau......
5sterren!!

Ik vond doe maar altijd een beetje een bandje voor posters op de meisjeskamer, ik vroeg me altijd af: wat ziet ze in die oude kerels, die toen al in de 30 waren terwijl hun fans voornamelijk tienermeisjes van rond de 14 waren, hun muziek werd door echte muziekliefhebbers toch niet serieus genomen.

Klaar is hele andere koffie. Een volwassen popplaat, goed geproduceerd, goede strakke muzikanten, goede teksten. Het is eraan af te horen dat Henny Vrienten de jaren voorafgaande aan de reünie veel filmmuziek heeft geschreven. De nummers doen filmmatisch aan, in hun voordeel.

Voor mij toen een grote verrassing, zeker omdat ik bar weinig met Nederlands talig heb en al helemaal niets met doe maar had.

Henny Vrienten komt in zomergasten, hij is de eerste gast.

Jammer dat dit echt alles is.

Die rappers ontsieren 2 van de beste nummers: Dit soort hippe fratsen klinken met het verstrijken van de tijd ook steeds oubolliger.

Action €0.99 voor wie hem nog niet heeft

Een buitenkansje. Zo goedkoop heb ik nog nooit een cd gekocht. En als ie dan nog best de moeite waard is ..... Allerminst een miskoop.
Ik kon wel wat stukken van Klaar. Het reuniealbum van Neerlands populairste band ooit, maar had mij nog nooit losgelaten op het gehele album.
Het is buiten de bekende ska/reggea achtige songs, waar de groep vooral succes mee oogste, een verrassend afwisselend geheel.
Musiceren en songs schrijven konden de heren al heel goed, en naarmate de jaren verstreken is dat alleen maar gegroeid.
De oerfans van toen zijn veertigers, de leden van Doe Maar al een stuk ouder en de teksten natuurlijk volwassener.
Daarbij wordt gebruik gemaakt van wat modernere invloeden (Aan de bewoners van dit pand met Def P) en switchen de heren net zo makkelijk over naar polka of zigeunermuziek. Listig, maar wel gepast.
Ondanks de lange speelduur en de op ten duur wat zeurderige stem van Vrienten, kan het meeste mij wel boeien.
De balans is goed en de paar mindere liedjes neem ik maar voor lief.

De band is nu bezig met een cd en daar schijnen nogal wat rappers op mee te doen.
Doe Maar kennende zal daar heus een aardig stukje muziek omheen worden gebouwd.
Ze kiezen dus duidelijk niet voor de makkeliijste weg. Hoe Het uitpakt is weer een ander verhaal.
Ik ben KLAAR. Een 4

Helaas klopt dit bericht niet helemaal: ze zijn wel bezig met rappers van eigen bodem, maar dat worden dus gewoon nieuwe versies van oude nummers...

Weet niet of dat nou zo'n succes zal zijn... ik vrees ervoor

Nee inderdaad. Ik heb het nooit zo op bewerkingen, doen de originelen maar heel zelden vergeten. Ik dacht echt dat het om nieuw spul ging.

1 nieuw nummer... op een dag kom de dag....

En dat nieuwe nummer heeft 6 regels die fans zelf via de twittert mogen schrijven

Watje is een goed nummer dat zich kan meten aan het oude werk. De rest is niet Doe Maar waardig.

Watje refereert het meest aan hun stijl die ze vroeger maakte. Is dus het meest herkenbaar.
Ik had eerlijk gezegd ook niet verwacht dat ze een plaat vol met ska/reggea zouden maken.

Ik vind de afwisseling juist wel geslaagd, al is niet alles even sterk, dat is ook waar.

Ik kan de muziek van Doe Maar uitermate goed waarderen, maar comeback plaat "Klaar" haalt mijn inziens nergens het niveau van in hun hoogtijdagen. Voor Doe Maar begrippen wordt er te vaak afgeweken van hun herkenbare lome reggae sound. Het is niet erg om te horizon te verbreden, maar in het geval van "Klaar" pakt het mijn inziens gewoon niet goed uit. Ik zal dit album zeker niet als slecht bestempelen, maar in relatie tot het oudere werk, valt "Klaar" daarbij in het niet. Ook vind ik het geluid iets te glad en overgeproduceerd klinken. Ik zie "Klaar" meer als een extraatje om de reünieconcerten destijds invulling te geven. Live bewijzen de heren dat ze het nog steeds kunnen. De Symfonica in Rosso concertreeks uit 2012 laat dat ontegenzeggelijk horen. Maar de nieuwe nummers op "Klaar" mogen nog niet in de schaduw staan van hun klassiekers.

Ik vind het heel dapper dat de heren met een compleet nieuw album zijn gekomen.
Met name de bijdrage van Henny heeft ook veel van het oude Doe Maar in een nieuwe jas en klinkt erg goed. De Ernst bijdrage vind ik hier echt wat minder en zoals eerder gezegd de ontspannen sfeer stond misschien een heel goed album in de weg, maar ik vind het nog altijd erg prettig.
Leuk ook dat Def P. ff langskomt. Ik twijfel tussen 3.5 en 4 sterren. De eerste 3 nummers zijn fantastisch, maar het zakt toch wat in.

Ik zak toch een halfje. 18 nummers is toch een hele zit.
Ik begrijp de gretigheid van de band overigens wel.
Ze waren ( even) terug en de heren waren in de zevende hemel.
Maar het is uiteindelijk wat lang en halverwege verslapt de aandacht.

Misschien hadden ze het in 2en moeten verdelen. Dus twee cd's.
Bijna Klaar en Klaar.

Lol, ze hebben uiteindelijk nog een stuk of 12 nummers moeten schrappen, want er waren er ruim 30 klaar. Van mij had het wel een dubbel album mogen worden hoor.

In vroegere tijden had dit gewoon een dubbellaar geweest Lennon.
Maar als ze wat hadden geschrapt en het beste hadden geselecteerd, had dit een dijk van een plaat geweest.
Maar buiten dat, het is een genietbare plaat hoor. Ze waren het nog niet verleerd.
Maar het is een behoorlijke zit.

Even kort off topic Lennon.
Ik heb gisteren gereageerd op jou vraag aan mij bij The Dutch Collection van Alan Parsons. Ik was het even uit het oog verloren.

Thanks had t al gezien! beter laat dan nooit, toch?

Overigens is de LP van Klaar dus inderdaad een dubbelaar, maar ik doelde in dit geval op de cd. Het had dus net zo goed een dubbel cd kunnen zijn. Ik hoop dat ze alsnog dat materiaal eens uitbrengen, maar Vrienten is daar niet zo makkelijk in, en heeft ondertussen ook wat materiaal weer her-gebruikt voor zijn Aardige jongens project met Frank Boeijen en Henk Hofstede (super cd trouwens)

Aardige Jongens vind ik ook een top project. Ik hoop stiekem op een vervolg.

Toen deze comeback-cd uitkwam, overheerste vooral de teleurstelling. Lang album, andere sound dan we gewend waren...
Maar door de jaren heen is dit toch een geweldig album gebleken. Volwassen vooral en een logisch vervolg op hun eerdere muziek, en wederom met fantastische teksten. Eigenlijk zoals hij zou klinken als ze niet gestopt waren in 1984 en trouw elke paar jaar met een nieuw album waren gekomen.

Ook de nieuwe versies op de Limmen Tapes klinken best lekker en vraag je je eigenlijk af waarom Doe Maar na dit album niet gewoon door zijn gegaan met nieuwe albums maken...

Zo af en toe moet je een album uit de kast pakken waarbij je destijds een oordeel had en er vervolgens lang nier meer naar geluisterd hebt. Het is jammer dat er veel platen gemaakt worden die langer dan 50 minuten duren. Ze blijven niet altijd boeiend tot het einde. Al met al is dit best een fijn album om naar te luisteren. Zoals al eerder vermeld werd, klinkt Doe Maar volwassen. De teksten zijn ok en voor mij is het toch de sound toch echt Doe Maar.

Ook ik heb deze plaat voor een prikkie op de kop getikt. Zoals velen vond ik Doe Maar ten tijde van het debuutalbum en Skunk wel tof en ben later afgehaakt toen het een bakvissen band werd. (mijn puber-ego zat in de weg). Heb altijd wel respect voor ze gehad dat ze door bleven gaan met Nederlandstalig (net als de Dijk etc) omdat dit begin jaren 80 absoluut niet een populair genre was voor popmuziek, zeker niet met een reggae inslag. Nou is dit laatste wat me het meest aanspreekt bij de Doe Maar. Dat geldt ook voor deze plaat, de lekkerste nummers zijn de nummers met de reggae inslag en die komen zo te zien van Jansz (waarvoor hulde). Heb laatst ook de VPRO documentaire gezien met Vrienten en zijn zoon. Uitermate sympathiek en leuk om te zien. Dit is geen slechte plaat en naar mijn mening heeft Doe Maar ook nog volledig bestaansrecht zolang ze bij hun eigen kracht blijven en niet gaan experimenteren met flauwe rap nummers. Ik vind het baswerk van Vrienten ook nog steeds super, de man snapt wel hoe het allemaal werkt. Lekkere loopjes en goed gevoel voor maat, doet me af en toe wat aan Sting denken...

Goeie plaat. Laatst weer eens de docu 'Alles doet het nog', over het maken van dit album, bekeken. Daar blijf ik toch een groep zien, die uit elkaar is gegroeid maar er toch het beste van willen maken. Dat lukt. Toch sneuvelt veel materiaal, ze zijn erg kritisch. Zullen ze begin jaren '80 ook zo kritisch zijn geweest? Dan ben ik wel benieuwd wat er o.a. verloren aan materiaal ging bij de opnames van 4US. Zullen we het ooit weten?

Voor de mensen die t album nog op vinyl zoeken; 13 augustus 1000 exemplaren op rood vinyl via music on vinyl

Vocalen moet men maar zoveel mogelijk wegdenken, maar als het groovet dan groovet het goed. Flink schrappen had ook geholpen en gewoon de onversneden reggae overhouden. Had Def P en Braintje ook graag ingewisseld gezien voor Extince en Def Rhymz.

Of in elk geval weer eentje voor de tweede reunie-tour van 2018. Op dat moment was 2000 ook al weer lang geleden!
De teksten op dit album zijn zoals altijd weer krachtig, iets 'wijzer', volwassener dan in de jaren 80. Muzikaal mis ik een paar echte knallers, maar er zitten gelukkig meerdere lekkere nummers bij (mijn favorieten: 2/7/10). Veel stijlen, nog meer dan destijds. Ik vind de rap-experimenten best geslaagd. Vooral dat ze lekker doen waar ze zin in hebben. Dan zeggen sommigen: niet doen, blijf bij je leest. Ik zeg: doe maar!

Enthousiaste reactie Matthijs, maar ik ben helaas niet mals voor deze comeback plaat: de opener gaat nog, en watje herinnert zowaar nog (flauwtjes) aan hun hoogtijdagen , de rest kan de toets der kritiek helaas niet doorstaan, zodat dit toch een grotendeels te verwaarlozen album is.