Het is allemaal waar: in relatie tot zijn eerste vier solo-albums is dit een wat mindere worp van Sting. Maar als je het gaat vergelijken met alles wat hierna kwam, valt het reuze mee. Eigenlijk raar dat je een album op die manier gaat vergelijken met andere, maar ja, de context speelt nu eenmaal altijd een rol.
Eigenlijk een beetje gemiddeld plaatje, met het vertrouwde geluid van Sting, maar het mist wat urgentie.
Toch staat er genoeg moois op: met name de tragere stukken, zoals Valparaiso, La belle dame sans regrets en het met een acapella intro mooi opgebouwde I was brought to my senses, weten te overtuigen. Ook de opener en de afsluiter - waarin Sting ook de titel van het album als een soort 'bookends' laat terugkeren - zijn vrij sterk.
Er staan een paar mindere stukken op (You still touch me, I'm so happy) die me gewoon weinig doen, maar echt slecht wordt het nooit. Ik twijfel tussen 3 en een 3,5 sterren, en rond mijn waardering vanwege die laatste overweging toch naar boven af.