menu

Arcadia - So Red the Rose (1985)

mijn stem
3,80 (116)
116 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Pop
Label: Capitol

  1. Election Day (5:28)

    met Grace Jones

  2. Keep Me in the Dark (4:30)
  3. Goodbye Is Forever (3:48)
  4. The Flame (4:23)

    met Grace Jones

  5. Missing (3:42)
  6. Rose Arcana (0:50)
  7. The Promise (7:29)

    met Sting, David Gilmour en Herbie Hancock

  8. El Diablo (6:04)
  9. Lady Ice (7:31)
  10. Say the Word [Theme from 'Playing for Keeps') (7" Edit] * (4:30)
  11. Election Day [Single Version] * (4:31)

    met Grace Jones

  12. Goodbye Is Forever [Single Mix] * (4:17)
  13. The Promise [7" Mix] * (4:46)
  14. The Flame [7" Remix] * (4:06)

    met Grace Jones

  15. Say the Word [Theme from 'Playing for Keeps') (Soundtrack Version] * (5:08)
  16. She's Moody and Grey, She's Mean and Restless * (4:29)
  17. Election Day [Consensus Mix] * (8:39)

    met Grace Jones

  18. Goodbye Is Forever [Extended Mix] * (6:45)
  19. The Promise [Instrumental] * (5:44)
  20. Rose Arcana [Extended Mix] * (5:33)
  21. The Flame [Extended Mix] * (7:17)

    met Grace Jones

  22. Say the Word [Theme from 'Playing for Keeps') (Extended Vocal Mix] * (6:33)
  23. Election Day [Cryptic Cut] * (9:09)

    met Grace Jones

  24. The Promise [12" Mix] * (7:06)
  25. Goodbye Is Forever [Dub Mix] * (5:15)
  26. Say the Word [Theme from 'Playing for Keeps') (Extended Instrumental Mix] * (5:48)
  27. Election Day [Early Rough Mix] * (9:04)

    met Grace Jones

  28. Flame Game [Yo Homeboy Mix] * (2:50)
toon 19 bonustracks
totale tijdsduur: 43:45 (2:35:15)
zoeken in:
avatar van sq
2,5
sq
Ik kende alleen Election Day en dat vond en vind ik maar een moeizame voortzetting van Duran Duran, dat ik ook al niet best meer vond toen in 1985. Hebben we er nog wel zin in, denk ik wel eens als ik dit hoor. Op kant 2 (ik heb de LP) zijn de composities prettiger, experimenteler. Maar dan nog blijft mijn totaalbeeld voor dit album staan: mooie wendingen slechts hier en daar. Verder vooral log en traag, met zang tegen het zeurderige aan.

5,0
Een recensent noemde So Red The Rose eens 'het beste album dat Duran Duran nooit maakte.'

Arcadia was het zijproject van Simon LeBon en Nick Rhodes (Roger Taylor was slechts een figurant) toen John en Andy Taylor samen met Robert Palmer en Tony Thompson een nieuwe hobby vonden bij The Power Station. Beide acts stonden lijnrecht tegenover elkaar. The Power Station was een onvervalste rockband terwijl het artistieke Arcadia op Japan geënte avant-garde pop maakte.

So Red The Rose is een prachtalbum. De mysterieuze hoes laat zien hoe Arcadia klonk: gevaarlijk, erotisch en vol geheimen. LeBon is hier op zijn best. Zijn vlijmscherpe vocalen snijden dwars door het schemerige klankentapijt van Rhodes.

Election Day werd een hit maar prachtsongs zoals The Promise, The Flame, Keep Me In The Dark en El Diablo maken So Red The Rose tot een excentriek kunstwerk, een luisterervaring die je moet ondergaan. Arcadia maakte nooit een tweede album en dat draagt bij aan de grandeur van deze plaat.

Op So Red The Rose spelen verscheidene beroemde gastmuzikanten mee, waaronder Grace Jones, David Gilmour en Sting. Maar de ware kunstenaars hier zijn Rhodes en LeBon.

4,5
Eindelijk heb ik vorige week mijn exemplaar kunnen bemachtigen,de special edition van dit album voor het zachte prijsje van 17,90 euro

Ik had dit album nog nooit aangeschaft en voor mij klinkt dit dus nieuw in de oren.Ik kende wel een paar singles maar dat was het dan.Dat ik aangenaam verrast ben sinds een week mag duidelijk zijn,ik heb deze cd ondertussen een keer of 6 gespeeld,nu berg ik hem even op.

Nu kan Arcadia misschien donkerder klinken dan Duran Duran,een nummer als 'the chauffeur' had evengoed van dit album kunnen komen.Vele goede rasmuzikanten werkten mee op dit album zoals David Gilmour,Sting,Herbie Hancock en Grace Jones wat door andere al was vermeld maar iemand als Andy Mackay saxplayer bij Roxy Music mag toch niet vergeten worden.De atmosferische klanken die hij op sommige nummers uit zijn gouden instrument tovert krijgt hier van mij een eervolle vermelding.Ook is Nile Rogers van Chic weer van de partij,ditmaal als producer van 'the flame'.Wat vind ik dat toch een genie in al wat hij doet bij Chic en daarbuiten.Natuurlijk zijn Simon en Nick ook in topvorm.

Over het album zelf kan ik kort zijn,9 goeie tot zeer goede songs.
Persoonlijk vind ik 'lady ice',de 12" 'rose arcana' die me beide aan Japan en Roxy Music ('india' en 'tara') doen denken en 'the promise' het beste wat de plaat te bieden heeft maar de andere zijn ook van een hoog niveau.
Enig minpuntje zijn de singles op the special edition,die geven geen meerwaarden aan het album,de 12" ers daarentegen wel.
Een pak van mijn hart dat het om de originele extended versions gaat en geen vernieuwde remixen met een beat eronder.
Ook de videoclips zijn van goede kwaliteit en gaf me nog een extra stimulans om dit item aan te schaffen.De video van 'election day' vind ik nog steeds zeer cool,spijtig dat Miss Grace niet ten tonele verschijnt.

Tot slot nog een vraagje aan de kenners,ik zie 5 hoezen van de singles afgebeeld onder het dvdschijfje,ook die van 'el diablo'.
Is deze single misschien in een bepaald land uit gekomen?
'Missing' staat er niet bij maar er is wel een videoclip van wat misschien ook wil zeggen dat dit nummer op single is verschenen...

'SHE'S MOODY AND GREY,SHE'S MEAN AND RESTLESS'

avatar van Dibbel
4,0
Produktietechnisch hoogstandje (Alex Sadkin en Arcadia) wat klinkt als een klok, met veel fijne nuances en bijgeluidjes.
Nog fijner jaren 80 geluid zul je niet veel tegenkomen.
Het is natuurlijk gewoon een Duran Duran album en nog een van de betere ook.
De mooie hit Election Day (met Grace Jones) haalde een 14e plaats in december 1985. Het voorjaar daarna bleef het iets mindere The Flame (dat het meest als de 'oude' Duran Duran klinkt) in de tipparade steken.
Prijsnummers hier (en die te lang duurden voor de hitparade) zijn het onwaarschijnlijk mooie The Promise (met ook Sting op zang) en El Diablo.
Goodbye is Forever is inderdaad wat funky en de afsluiter van kant 1 (Missing) lijkt wel weer op een zoveelste versie van She Moves Through The Fair, maar is wel mooi gezongen (lijkt Bryan Ferry wel).
Overigens waart de geest van de gladde jaren-80 Bryan Ferry voortdurend rond op dit album.
Enige minpuntje wat ik kan bedenken is dat het afsluitende Lady Ice misschien wat pittiger had gemogen en dat het korte instrumentale stukje Rose Arcana overbodig is.
Een prachtige gladde jaren-80 plaat.
Op vinyl, gloednieuw, op Parlophone. Made in EEC (dat was vanaf 1984), maar ik denk dat dit gewoon de Duitse perserij in Alsdorf is.
Volgens mij in 1986 al gekocht in de aanbieding (3 voor 25 gulden) bij de FRS.

avatar van lennon
5,0
Hieronder is mijn recensie te zien zoals ik 'm geplaatst heb op http://leosbloghuis.blogspot.nl/

Het rommelde in Duran Duran, John en Andy besloten te gaan rocken met Robert Palmer in The Power Station (met succes) en Roger, Nick en Simon kwamen met Arcadia. Een mooie opvallende hoes (maar toch wel weer in DD stijl) en opvallende foto's. Arcadia had een mooie stijl. Het album werd grotendeels in Parijs gerealiseerd, en bevat een mooi lijstje gastartiesten.
Het einde van Duran Duran leek nabij, en dit leek een soort afscheid te gaan worden. Toen halverwege dit project Roger ook nog Arcadia verliet (ivm overspannenheid) leek het doek definitief te vallen over de bam Duran Duran. Dit bleek achteraf half waar, want na Live Aid (wat hun laatste show met zijn vijfen bleek te zijn) kwam John netjes terug, en gooiden Andy en Roger de handdoek in de ring. Duran Duran leefde nog, en doet dat nog steeds! Roger en Andy keerden 15 jaar later terug, en zo was de cirkel rond. Tijdens de laatste show die ik zag van de mannen in 2015 werd Election day nog (erg fraai) gespeeld, en dat liet zien dat ze zelf ook nog in hun nopjes zijn met dit fraaie werk.

1.Election Day (5:28)
De eerste single van het album, wat al uitgebracht voor de release van dit album. Het werd een bescheiden hit, en ook de enige van deze gelegenheidsband in dit land. Ik was meteen betoverd. Het nummer greep me vast en liet me niet meer los. Het was Duran Duran, maar toch ook weer niet. De magische ritmes, de zware bas, de leidende synth, de zeikerige stem van Simon, het klopt allemaal. De James Bond song A view to a kill had blijkbaar tot een goede relatie geleid met Grace Jones, want ze mocht in dit nummer opdraven, en ook nog eens in the Flame. Het is een waardevolle toevoeging. Het nummer heeft 6 remixen, verdeeld over een verschillende 12inches. Ik moest als jochie een vermogen uitgeven om alles compleet te houden.

2.Keep Me in the Dark (4:30)
Op dit nummer speelt Andy Mackay van Roxy Music een aanstekelijk partijtje gitaar. Het is wederom een nummer met toch een grote Duran Duran touch, mede door de synths van Nick. Ik heb dit altijd een erg goede track gevonden, en me verbaasd dat dit niet tot een single werd verkozen. In deze periode was Duran Duran op zijn piek qua populairiteit en dit had absoluut een hit geweest. De vocalen van Simon vind ik heel erg prettig op dit nummer.

3.Goodbye Is Forever (3:48)
Dit was de 2e single, en wederom vind ik dit een fantastisch nummer. Maar de single deed hier helemaal niks. De single versie is overigens een andere mix dan hier op de LP is te horen. Mijn voorkeur gaat uit naar de versie die hier is te horen. Een mooie dramatische titel, die door de zeurderige (mooie) zang van Simon een mooie kleur en juiste bestemming krijgt. Ten tijde van dit nummer overleed mijn oma, dus deze titel was voor mij een passende manier om dat te verwerken. Het mooie daaraan is dat ik nu, 30 jaar later nog steeds aan haar denk als ik dit nummer hoor.

4.The Flame (4:23)
Single nummer drie, met weer Grace Jones als gast artiest. Deze keer in het intro. Een erg catchy nummer wat voor mijn gevoel meteen hitpotentie had. Echter werd ook deze single niet een grote hit Ook hier is de single mix afwijkend van de album versie. Deze mix werd door Nile Rodgersgedaan. Niet alles veranderd dus in goud wat de man aanraakt. John Taylor had een gastrol in de videoclip van dit nummer, zo was Duran Duran bijna weer compleet, ware het niet dat Roger al niet meer te zien was in de clips. Wederom had dit net zo goed een Duran Duran track kunnen zijn.

5.Missing (3:42)
Een zeer gevoelige track, zonder ritmesectie. Hoofdzakelijk geleid door synths, en gesteund door een mooie gitaar en klarinet. Het laat de vocale mogelijkheden van Simon erg mooi horen. Als klein mannetje vond ik dit een wat moeilijk nummer, maar in de loop der jaren ben ik dit heel erg gaan waarderen. Er is een begleidende video clip bij dit nummer, maar op single verscheen het alleen als B-kant van Goodye is forever.

6.Rose Arcana (0:50)
Een muzikaal intermezzo wat tot de introductie van the promise leidt, maar toen the Promise op single verscheen werd duidelijk dat het in feite een snippet was van een compleet nummer wat ruim vijf en halve minuut duurt. Nog steeds instrumentaal, en duidelijk een speeltje van Nick Rhodes, maar wat mijn betreft bloedstollend mooi. Zeker het verlengde stuk wat dus net niet te horen is op het album is erg mooi. De angel is verwijderd hier, en eigenlijk is dat onbegrijpelijk.

7.The Promise (7:29)
Een nummer met veel "grote" namen als gast. Sting, David Gilmour, Mark Egan en Herbie Hancock. Dat is geen lullige samenstelling. Het resulteert in een zeer volwassen popsong die de visie van het rijke Westen overproblematiek in de 3e wereld ter discussie stelt. Een politiek getinte tekst, wat laat zien dat LeBon een volwaardig tekstschrijver is. Sting zijn bijdrage in de vocalen zijn een erg welkome toevoeging. De single deed wederom helemaal niks, en dat is echt een gemis voor de pop wereld, want het is wat mij betreft één van de betere singles van dat jaar.

8.El Diablo (6:04)
Het intro met de viool is onheilspellend, maar zodra de band inzet en het nummer zijn melodie vindt is het een vrolijk nummer. Wederom vind ik de vocalen erg mooi. De mooie zinsnede Can't stand another howling day inside this empty skin waar LeBon exact bij het woord howling z'n stem laat overslaan bewijst me dat hierniet zomaar even een nummer is opgenomen, er is over nagedacht. Helaas erkennen te weinig mensen de kwaliteiten als zanger van deze man. Een aanstekelijk refrein, ook een handtekening van LeBon. Prachtnummer dit, en het einde is weer een spelletje van Rhodes. Het past allemaal mooi, en het is genieten.

9.Lady Ice (7:31)
De laatste track is de allermooiste van het album. Het knappe is dat er dus al acht heel erg goede numemrs zijn gepasseerd en dan nog maakt de laatste een enorme indruk. Het intro is wat lang, maar ik vind het wonderschoon. De trage start krijgt wat meer vorm als het ritme aanzwengt met Rhodes zijn synths. De zang van Simon maakt het af. Kippenvel is het enige wat het goed omschrijft. het refrein reken in tot één van de mooiste die LeBon ooit schreef. De solo die Rhodes daarna inzet is ijzingwekkend mooi. Lady ice verwarmt me.... wat een klasse.

Het is duidelijk, dit uitstapje was op tijd, en nodig, want als de heren voortgeploeterd hadden als Duran Duran hadden we dit allemaal gemist. Dit is het album wat Duran Duran nooit maakte. Maar wel hun allerbeste. Het enige zwakke moment op dit album is de té korte versie van Rose Arcana. Mocht je nog nieuwsgierig zijn naar dit album, probeer dan de re-release met 2cd's te scoren, want de remixen en lange versies zijn ook zeer de moeite waard. Een zeer volwassen plaat, die 30 jaar na dato nog steeds vers klinkt en waarvan ik nog steeds onder de indruk ben.

Overigens is dit het enige album van de band, maar na dit album brachten ze nog een single uit die op de soundtrack van Playing for Keeps te vinden is. Het nummer Say the word is echter een middelmatige track, die de mooie naam en legende van dit album niet echt eer aan doet. Gelukkig is het dan ook niet op dit album terecht gekomen, en alleen als single uit gebracht. Een leuk hebbeding, maar daar is dan ook alles mee gezegd.

Gast
geplaatst: vandaag om 03:18 uur

geplaatst: vandaag om 03:18 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.