menu

J.D. Souther - John David Souther (1972)

mijn stem
3,79 (14)
14 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Elektra

  1. The Fast One (3:10)
  2. Run Like a Thief (3:18)
  3. Jesus in 3/4 Time (3:42)
  4. Kite Woman (3:09)
  5. Some People Call It Music (3:21)
  6. White Wing (4:24)
  7. It's the Same (3:38)
  8. How Long (3:27)
  9. Out to Sea (5:09)
  10. Lullaby (1:39)
totale tijdsduur: 34:57
zoeken in:
avatar van Savant
4,0
Stel, je bent een die hard Eagle-fan. Je betaald 80 tot 120 euro voor een concertkaartje. Je komt spontaan klaar als je helden na een lange tijd van obstipatie een muzikale drol weten te produceren. Maar J.D. Souther? Nooit van gehoord. Wel 8 nummers samen en/of alleen geschreven voor de Eagles. Die voor die laatste plaat zelfs een nummer van deze debuutplaat opnamen. Maar geen stemmen voor deze vergeten klassieker. Wel op die nageboorte die 'the long road out of Eden' heet. 21 pagina's stemmen and still counting. Hangen de zaken hier uit evenwicht? Een understatement, zou ik zo zeggen. Er is van evenwicht totaal geen sprake. En van gerechtigheid al helemaal niet. Zoals gewoonlijk.

Ik begrijp het wel een (heel klein) beetje. Historie vervaagd. Een cdboekje lezen is steeds minder bij. Niet aanwezig vanwege gedownload (heeft dus nadelen) of wel aanwezig maar té druk, té veel te doen, té veel letters, wat het ook mag zijn, het is in ieder geval iets met te.

Teleurstellend?
Tenenkrommend?
Tergend?

Tekenend. Dat is het.

avatar van BoyOnHeavenHill
4,0
Prachtige sobere plaat van een onterecht genegeerd iemand. Te weinig star appeal, te weinig de commerciële look, te weinig zichzelf kunnen verkopen... Ooit vormden Glenn Frey en J.D. Souther samen het duo Longbranch Pennywhistle, maar waar de één daarna miljoenen platen met een steeds geliktere sound ging verkopen kreeg de ander ondanks een aantal zeer fraaie platen nooit echt een voet aan de grond, zelfs niet toen hij het met een paar collega's in de Souther-Hillman-Furay Band probeerde. Eén van de helaas talloze illustraties van het feit dat artistiek en commercieel succes niet noodzakelijk iets met elkaar te maken hebben. Zoek deze plaat!

avatar van ChrisX
Denk overigens dat Jd Souther vind dat hij nergens over te klagen heeft aangezien een paar songs van hem uiteindelijk door The Eagles zijn oogenomen en uitgebracht. Moet hem nog jaarlijks een leuk zakcentje opleveren.

avatar van blaauwtje
5,0
Ben , helaas voor sommigen hier, een die hard Eagle fan, maar wel eentje die alle 6 de solo albums van JD in zijn kast heeft staan, heb ze zelfs op LP en op CD, dan ben je toch een echte liefhebber, toch??

Hendrik68
Ik kom in de eerste post de term "vergeten klassieker" tegen, waarna een tirade van afgunst tegen een van de grootste bands uit de jaren 70 volgt. Kan me verder niet schelen, maar dan had ik wel graag gehad dat ik op dit album een paar meer nummers was tegengekomen die die afgunst rechtvaardigen.

Dit is absoluut een aardig album, doet me soms een beetje aan Jackson Browne denken, maar dan een beetje de "light" variant. De eerste 2 nummers zijn fantastisch, dus dan denk je inderdaad dat je best eens een vergeten pareltje in handen kan hebben. Nummers 3 en 4 zijn ook nog aardig, maar dan volgen met 5 en 6 2 absolute draken. Some people call it music zingt hij, ja maar vast niet veel. Dan revancheert hij zich weer prachtig met It's the same, om weer helemaal de mist in te gaan met How Long. Out to sea en Lullaby zijn vervolgens weer prima.

Kortom, dit is een prima plaat, een miskoop heb je er zeker niet aan, want er staan een aantal uitstekende songs op. Maar een "vergeten klassieker"? Nooit een keer.

avatar van Lura
Hendrik68 schreef:

Kortom, dit is een prima plaat, een miskoop heb je er zeker niet aan, want er staan een aantal uitstekende songs op. Maar een "vergeten klassieker"? Nooit een keer.


Bij Allmusic zijn ze bijvoorbeeld al niet met je eens, want dat album krijgt daar 4,5 ster. Volgens mij zeer terecht.

avatar van Lura
ChrisX schreef:
Denk overigens dat Jd Souther vind dat hij nergens over te klagen heeft aangezien een paar songs van hem uiteindelijk door The Eagles zijn oogenomen en uitgebracht. Moet hem nog jaarlijks een leuk zakcentje opleveren.


Er bestaat ook nog zoiets als artistieke erkenning en die telt voor sommigen meer dan een leuk zakcentje.

avatar van heartofsoul
4,5
Hendrik68 schreef:


Dit is absoluut een aardig album, doet me soms een beetje aan Jackson Browne denken, maar dan een beetje de "light" variant. De eerste 2 nummers zijn fantastisch, dus dan denk je inderdaad dat je best eens een vergeten pareltje in handen kan hebben. Nummers 3 en 4 zijn ook nog aardig, maar dan volgen met 5 en 6 2 absolute draken. Some people call it music zingt hij, ja maar vast niet veel. Dan revancheert hij zich weer prachtig met It's the same, om weer helemaal de mist in te gaan met How Long. Out to sea en Lullaby zijn vervolgens weer prima.

Kortom, dit is een prima plaat, een miskoop heb je er zeker niet aan, want er staan een aantal uitstekende songs op. Maar een "vergeten klassieker"? Nooit een keer.


Ben het hier in grote lijnen wel mee eens. 't Is uiteraard ook een kwestie van smaak. De stem van JD Souther vind ik tot de mooiste in het genre behoren (hoor hem liever dan Jackson Browne) en dan luister je toch iets anders naar een album als dit. Kom dus iets hoger uit wat de punten betreft.

Stijn_Slayer
In country-rockkringen is J.D. Souther een cultheld, maar getuige de acht stemmen hier blijft het daar dan ook bij. Qua sound zit Souther een beetje tussen Eagles en Jackson Browne in. Hij klinkt wel wat grimmiger, ook wat puurder, dan de Eagles. Wel jammer van het effect op de elektrische gitaar, komt het gevoel van authenticiteit niet ten goede.

Na David Geffens mislukte CSN-replica met Furay en Hillman was het eigenlijk alweer gedaan met Southers kleine beetje roem. Verdient enerzijds wel meer aandacht, maar haalt het niveau van bijv. Parsons, Young, Rodriguez en Browne niet (vaak).

Hendrik68
N.a.v. de dood van Glenn Frey besteedde Altcountry deze week nog aandacht aan zijn samenwerking met JD Souther. Een duo dat zichzelf Longbranch Pennywhistle noemde. Ik ken de plaat niet en staat ook niet op MM of Spotify. Op Youtube staat hij wel grotendeels geloof ik. Ik vond het wel een mooi stukje in ieder geval.
Longbranch Pennywhistle « ALTCOUNTRY.NL

Fedde
Mooi album. Naast de Eagles werkte Souther met Frey ook voor albums van vrienden als Dan Fogelberg en Karla Bonoff en op het debuutalbum van Christopher Cross. Succesvol sessiemuzikant. Dat is geen schande, maar wat meer waardering voor zijn solowerk verdiende de man wel.

avatar van blaauwtje
5,0
Ik ken longbrench pennywhistle wel, er staan wat nummers van deze cd op in een wat ruwe mix, heb hem op een gebrande cd(van lp), een waardevol kleinood van twee mensen die elkaar vonden in de muziekscene van LA, de een ging een succesvolle carrierre als uitvoerend artiest tegemoet, terwijl de ander wat meer op de achtergrond bleef, maar nog steeds zeer actief is.

avatar van heartofsoul
4,5
Denk dat ik mijn mening over dit album enigszins ga bijstellen. Is zojuist opnieuw uitgekomen op cd op Omnivore Records als re-release (waarop zes bonustracks, waaronder demo's en één nieuwe song), dus onmiddellijk aangeschaft, daar dit debuut in mijn verzameling ontbrak.
De stem van J.D. Souther vind ik behoren tot de mooiste in dit genre.

avatar van erwinz
4,5
Recensie op de krenten uit de pop:
De krenten uit de pop: J.D. Souther - John David Souther (reissue) - dekrentenuitdepop.blogspot.nl

Zolang er nog een generatie rondloopt die graag geld uitgeeft aan cd’s of LP’s, is het uitbrengen van reissues een zeer lucratieve bezigheid.

Zelf laat ik me ook met enige regelmaat verleiden door fraai uitgevoerde boxjes met net wat meer bonus-tracks of een beter geluid (om de plaat vervolgens vooral te streamen omdat dat zo makkelijk is).

Het komt hierbij regelmatig voor dat ik een plaat voor de tweede of derde keer in huis haal, maar het gebeurt eigenlijk vrijwel nooit dat ik een plaat in huis haal die ik nog niet had of zelfs nog niet kende. De reissue van het debuut van J.D. Souther valt echter wel in deze categorie.

John David Souther dook aan het eind van de jaren 60 op aan de zijde van Glenn Frey, met wie hij onder de naam Longbranch Pennywhistle een plaat maakte. Glenn Frey zou vervolgens The Eagles formeren en jaren later nog wel eens een beroep doen op J.D. Souther, maar in eerste instantie koos J.D. Souther zijn eigen weg.

Dat leverde in 1972 een geweldig debuut op, John David Souther. Het is een plaat die ik destijds nooit heb beluisterd, maar dankzij een recente reissue is dat gelukkig veranderd.

Het debuut van J.D. Souther was een van de eerste platen op het legendarische Asylum label en mocht wat kosten. Veel muzikanten uit de Californische muziekscene van de vroege jaren 70 zijn op de plaat te horen, onder wie natuurlijk Glenn Frey en verder onder andere Ry Cooder en keyboard virtuoos Larry Knechtel.

Het debuut van J.D. Souther verscheen uiteindelijk in hetzelfde jaar als het debuut van The Eagles en laat een blauwdruk horen van het geluid dat de band van Glenn Frey uiteindelijk zoveel succes zou brengen.

Vergeleken met de muziek van The Eagles klinkt de muziek van J.D. Souther echter een stuk rauwer en dat heeft zeker wat. Dat rauwe zit deels in de mix, waarin gitaren, violen en mondharmonica’s flink tekeer mogen gaan, maar ook de songs en de zang van J.D. Souther zijn net wat rauwer dan de songs en vocalen die terecht zouden komen op de eerste platen van The Eagles.

Waar ik die platen inmiddels soms net wat te zoetsappig vind, grijpt het debuut van J.D. Souther me bij de strot. Het debuut van J.D. Souther is in alle opzichten een klassieker en had een veel belangrijkere rol moeten spelen bij het vormgeven van de soundtrack van mijn jeugd, samen met de platen van onder andere The Byrds, Gram Parsons en The Eagles.

Dat kan ik niet meer veranderen, maar genieten van het bijzonder overtuigende debuut van J.D. Souther kan gelukkig nog steeds. De man verraste me vorig jaar met een prima plaat, maar dit tot voor kort voor mij onbekende debuut is talloze keren beter. Klassieker, maar dat weten de echte kenners inmiddels al een jaar of 44. Erwin Zijleman

Gast
geplaatst: vandaag om 11:58 uur

geplaatst: vandaag om 11:58 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.