Lost Highway schreef:
Wat me bij The Church opvalt is het experimenteren met intro's en outro's, terwijl de rest van de song vaak vrij traditioneel blijft. Hun muziek houdt het midden tussen sixties/lichte psychedelica en anderzijds dromerige gitaarwave met een scheut Post-Rock. Hoezeer ik ook van de band hou, misschien was het ook eens fijn om een album van hen te horen waar ze nog meer experimenteren?
Ja, het blijft bij The Church vaak een mix van traditie en experiment. Een echt uitgesproken experimenteel album hebben ze vind ik niet, wel albums met enige afwijkende en experimentelere nummers, b.v.
Travel by Thought op
Seance,
Angelica op
Sometime anywhere (dance!), en ambient uitstapjes als
1st Woman on he moon (
Parallel Universe),
Moodertronic,
Serpent easy (
Beside yourself).
MATS bevat vrij veel experimenten maar aanraden durf ik hem niet, je houdt er van of niet, daar is geen tussenweg. Een heel postrock album zou me wel wat lijken, dat kunnen ze wel denk ik zo.
Lost Highway schreef:
Vanwaar trouwens jouw liefde voor de band? Je schijnt in België of Nederland zowat de enige te zijn, echt zonde.
Ach, die liefde is er al vanaf 1988
(
Starfish, de VPRO draaide toen nogal eens
Under the Milky Way). Gelukkig zij er naast DR en ik nog meer fans in Nederland al mochten het er meer zijn. Maar ja, de grote zaal in Paradiso zullen ze wel niet meer uitverkopen, hooguit de bovenzaal.