menu

Moor Mother - Fetish Bones (2016)

mijn stem
3,80 (23)
23 stemmen

Verenigde Staten
Electronic / Hip-Hop
Label: Don Giovanni

  1. Creation Myth (4:30)
  2. Parallel Nightmares (2:28)
  3. Deadbeat Protest (1:23)
  4. KBGK (2:26)
  5. Valley of Dry Bones (2:01)
  6. DIY Time Machine (2:03)
  7. Tell Me About It (2:12)
  8. Chain Gang Quantum Blues (2:24)
  9. By the Light (2:06)
  10. Cabrini Green X Natasha Mkenna (3:03)
  11. Nois Bois (1:50)
  12. Washington Park (1:43)
  13. Time Float (2:07)
totale tijdsduur: 30:16
zoeken in:
avatar van Cellulord
4,5
Een aanrader voor lijfhebbers van o.a. sound collage, Lo-Fi, hip hop, ambient, noise, experimental.
Lekker fukt-up.

avatar van itchy
4,5
Dit is nog eens muziek die de tijdsgeest helemaal vat... heavy stuff!

avatar van Cellulord
4,5
meer Moor Mother Goddes kan je op bandcamp beluisteren.

avatar van Cellulord
4,5
Live te zien & horen op het aanstaande BRDCST festival te Brussel (AB)
7 april 2017 (GRATIS)

avatar van Masimo
4,5
En vanavond in Den Haag op het Rewire-festival!

itchy schreef:
Dit is nog eens muziek die de tijdsgeest helemaal vat... heavy stuff!


Ben het daar wel mee eens. Het valt me ook al op bij de hypermoderne electropop van Noga Erez - Off the Radar (2017), waar maatschappijkritiek, chaos en dansbaarheid allen samenkomen. Verder kent die act geen raakvlakken met Moor hoor, het is meer een gevoel. Moor Mother doet het wat dat betreft nog extremer. Het is beklemmend, experimenteel, chaotisch, modern, beangstigend, maatschappijkritisch en er is geen ontsnappen aan.

Maar is dat momenteel de oplossing, de bedoeling? Bewustwording door confrontatie, sensory overload etc? Je hoeft je social media maar op te gaan of je tv maar aan te zetten en we hebben daar wederom mee te maken. Zo is er helemaal geen ontsnappen aan. Mensen vinden er ook altijd wat van zonder er verder enige fundering bij te hebben en er over na te denken. Er wordt maar wat geschreeuwd.

Dus, is er niet juist een gebrek aan escapisme? In plaats van weer een act die dat gevoel versterkt? Ik wordt er een beetje bang van, het niet kunnen loslaten. iets waar ik zelf te veel last van heb merk ik. In kunst, in het leven, in de instelling bij jezelf? Meer plezier, meer ontspanning, meer ontsnapping. Laat alles om je heen maar even naar de klote gaan en zet je favoriete noise of gitaarjam op.

Ach moderators: verwijder dit bericht maar, mocht het te ver afdwalen van dit album. haha!

avatar van Cellulord
4,5
ThirdEyedCitizen schreef:
Meer plezier, meer ontspanning, meer ontsnapping. Laat alles om je heen maar even naar de klote gaan en zet je favoriete noise of gitaarjam op.


Moet afentoe kunnen.

bennerd
niels94 tipte me het debuut van Moor Mother en dat is me wat. De Philadelphiaanse dame opereert in de uitwas van hiphop die zo ver heen is dat het geen hiphop meer is. Dus ik moet herbeginnen. De Philadelphiaanse dame gooit hier stukken spoken word en stukken hiphopperigheid tegen onze tanden aan de hand van heel veel dingen. Noisemuziek, iets industrieel klinkends, af en toe een dikke freejazz-feel, veel elektronische geluidjes en manipulaties. Dingen waar Dalek uit durft tappen, maar dan met het protestgevoel van een poeet.

Wat is dit goed! Er gebeurt zo veel dat het moeilijk te omschrijven is en ondanks de flauwe probeersels hierboven valt dit niet in een hokje te steken. Creation Myth is de vertellende intro met irritant geratel om ons warm (of koud) te maken voor een plaat met enerzijds sluimeringen (KGBK, DIY Time Machine) en een aantal heerlijke uitbarstingen (Parallel Nightmares, Deadbeat Protest, Tell Me About It, Nois Bois). Wat er in Valley of Dry Bones gebeurt besef ik nog steeds niet. Zo gaan die dingen.

Dikke aanrader voor liefhebbers van moderne fuckupmuziek. Als ik er een hoogtepuntje uit moet kiezen, zou het Deadbeat Protest zijn, met afstand het hardste nummer van de plaat. Daar gaat het echt helemaal in los. Maar hoogtepunten noemen is eigenlijk verloren zaak, want dit is ondanks dat geen twee nummers hetzelfde klinken een bijzonder consistente plaat.

Je kan hierop proberen dansen, maar ik sta niet in voor het resultaat. Hoe verkoop je dit? Moor Mother, want Death Grips is voor watjes?

avatar van jordidj1
2,5
Net als bennerd mocht ik deze plaat recenseren, het leek wel een vooropgezet plan van Masimo en niels94. Ben was erg tevreden, ik lijk het kind van de rekening te worden. Waar Finse metal een terugkomend thema is in mijn tips, is pretentieuze elektronica dat bij mijn tippers.

Hier worden vele genres in een blender gegooid, waar een soundscape gecreëerd met een maniakale zangeres als gestoorde leider. Het grijpt je direct, maar wat waarschijnlijk een halfuur durende muzikale belevenis moest worden, voelt het hier eerder als een halfuur in een isoleercel. Samen met Ben dan, maar die haalt er blijkbaar veel meer plezier uit dan ik.

avatar van aerobag
3,5
In 2019 had ik al kennis mogen maken met Moor Mother via haar samenwerking met Zonal en haar eigen album Analog Fluids of Sonic Black Holes. Ik wist dus enigszins wat me te wachten stond. Als een artiest ingeschaald wordt als ‘Industrial HipHop’, heb je mijn aandacht direct gewekt. Alhoewel ik mijzelf niet tot een connaisseur van het genre reken, beluister ik zeer graag de projecten van acts als Dälek, Anguish, Techno Animal (tegenwoordig dus Zonal), clipping. en Death Grips. Jordidj1 zat dus bij mij altijd goed met zijn (doorgespeelde) tip in de super tip-topper, een open uitnodiging om eens dieper te duiken in de muziek van Camae Ayewa, oftewel Moor Mother.

‘Creation Myth’ windt er geen doekjes om en is een perfect gekozen opener van het album. Het showcased direct alles waar Moor Mother voor staat. Een constant pulserende synthesizer en een chaos aan instrumentatie en samples vormen het toneel waarop Ayewa met haar diepe, intense stem ons met vlagen overdonderend. De teksten zijn compromisloos en tot in gruwelijke details beschrijft ze zowel de lynchpartijen van haar voorvaderen als de hedendaagse racistische conflicten die Amerika vandaag de dag nog steeds teisteren. Met gepaste agressie benadert ze deze bewogen onderwerpen. Het is duidelijk dat Moor Mother een muzikale Tour de Force gaat worden.

Als je dacht dat je na de fenomenale opener tijd had om op adem te komen, kom je bedrogen uit. Moor Mother vuurt in haastige opvolging een scala aan tracks op je af die qua speelduur allen rond de 2 minuten uitkomen. Het wordt een aan elkaar gewoven stuk muziek van hiphop, industriele noise en tussen al het ruis een sprankeltje jazz. Ayewa zelf switched tussen raps en spoken word passages.

De korte speelduur van de nummers is gelijk ook mijn persoonlijke struikelblok. De kortdurende tracks hadden uitgebreider gepresenteerd kunnen/mogen worden. Nu heb ik het idee meer naar flarden van nummers te luisteren, al past dit natuurlijk wel perfect bij het chaotische karakter van het album en de verscheurende politieke boodschappen. Waren de verschillende elementen verworven in meer uitgestrektere composities, zoals die sublieme opener, dan was ik volledig fan geweest. Daarnaast had ik persoonlijk meer uit dit album kunnen halen als bepaalde nummers iets meer naar hiphop neigden, als tegenhanger van de constante mechanische sound. Ik ben niet vies van een beetje noise, maar zeker richting het einde snak ik wel wat naar wat variatie, wat de laatste track dan wel weer enigszins levert. Maar wederom, de zware boodschap die schuilt in het album in gedachten nemend, is deze constante sensorische overload een sterke toegangsweg voor de confrontatie die Moor Mother hier met de luisteraar aan wilt gaan.

Hoogtepunten: Creation Myth (absolute hoogtepunt), de energie van Deadbeat Protest, de schurende Dälek-esque noise op KBGK, de beats en instrumentatie van zowel Tell Me About It en Chain Gang Quantum Blues, Het sample-werk van Washington Park en de relatieve rust op Time Float

Uitdagende raps over een zee van ongefocuste noise van een muzikante die ik voorlopig in de gaten ga houden. Voorlopig een 3,5, maar wel een 3,5++

Gast
geplaatst: vandaag om 03:38 uur

geplaatst: vandaag om 03:38 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.