Dit komt dus uit Italië en niet uit Duitsland. Ik heb dit dus even gecorrigeerd, maar ik ben dus wel niet rouwig dat ik dit opgesnord heb, naar aanleiding van berth's top-10.
Hoe het ook mag heten: maffia folk, suicide pop of nihilistische rock 'n' roll... deze muziek bevalt me wel de stem en manier van zingen doen inderdaad soms aan Nick Cave denken (vooral dan op de track 1, dus toen ik de allereerste klanken van dit album tot mij nam, was ik dus al aangenaam verrast!)
In de teksten die (net als de hoes) soms wel heel (homo)erotisch getint zijn (titelsongs als Cruisin' en Love Through Vaseline spreken voor zich), kan ik me dus niet altijd inleven, maar ze zijn zeker niet slecht geschreven.
Enige echte minpuntje ; die laatste track met dat gospelkoor had er voor mij niet hoeven op staan. Toch kom ik nog net uit op een 4*