Lisa Gerrard - The Silver Tree (2006)

Ik ben wel nieuwsgierig naar dit album.

Wat moet ik nog lang wachten!!

Opvallende is dat ze voor een normale cd eindelijk weer eens echt solo gaat na eerder enkel The Mirror Pool. Niet dat alle haar non-scores samenwerking (Cassidy, Bourke etc) onder deden, integendeel.

Is al via internet te beluisteren en te downloaden. Ik ben hem nu aan het luisteren.
Neigt naar ambient, ik vind hem wel erg lekker in het gehoor liggen, en vrij toegankelijk.

Zag op haar officiële website staan dat je via de apple site em legaal gratis kon luisteren en downloaden. Heb je een link?

@deric raven: Ben ik het mee eens. Heb hem gekocht via musicstream. Ik wil hem nog een paar keer beluisteren voordat ik aan een echte recensie begin en een stem uitbreng. Op het eerste gehoor ben ik vrij enthousiast, meer dan bij "immortal Memory".

Makkelijk...

Dat is de eerste, korte beschrijving die mij, na "The Silver Tree" aan een aantal luisterbeurten onderworpen te hebben, te binnen schiet. Het album neigt inderdaad, zoals hier al eerder aangegeven werd, naar een mix van ambient en new age. Het nummer "Space Weaver" doet mij zelfs enigszins aan trip-hop denken. Dit album is zeer toegankelijk voor liefhebbers van genoemde genres, maar voor een echte DCD fan, zoals ik, natuurlijk (weer) een tegenvaller. En, erger nog, het betekent opnieuw een keiharde confrontatie met het verdrietige feit dat Lisa en Brendan niet meer samenwerken. Ik mis toch die wederzijdse invloed. Conclusie: prima album in zijn eigen soort, relaxed om een boek bij te lezen of een tukje te doen, Lisa heeft nog steeds een fantastische stem, maar qua creativiteit, afwisseling en levendigheid haalt dit album het in de verste verte niet bij DCD.

Maartje Bronkhorst

Het doet me in elk geval wel goed dat dit weer een echte onafhankelijke Lisa is. Haar beste solo vind ik nog altijd de 'Mirror Pool', die ook helemaal op haar naam staat. Ben wel benieuwd naar deze. Ik hoop alleen dattie niet zo buitensporig zweverig is als de vorige, dat ging me net even een graadje te ver. Snel zal ik deze horen. Ben benieuwd.

Magistraal werk van Lisa Gerrard. Het ambient deel is een voortvloeisel van haar meesterlijke score van Whale Rider, naast der composities en stem zoals men die al kende. Gerrard is buiten DCD met Perry nooit minder geweest, uitgezonderd haar score met Bourke voor Ali. Wat rest is een verder zowat kritiekloze fan, die deze zeer binnenkort wel op 5 sterren zal gaan zetten... (mij zelf kennende). Al staat het 'trip hop' (niet helemaal juist term in dit geval) gedeelte, wat Ali ook een tikkeltje kenmerkte, wellicht ietswat in de weg.

Mooi album, maar ik hoor dan toch liever een album als Immortal Memory.
Iets te ambient naar mijn smaak en iets te vlak zo op het eerste gehoor. Desondanks blijft die stem fenomenaal...

heb hem gisteren gekocht,speciaal laten bestellen aangezien de cd niet in nederland uitkomt(?).
Eenmaal thuis direct beluisterd en zoals altijd...met de koptelefoon.Geweldig! Weer een heerlijk staaltje lisa!
Ben ook reuze benieuwd naar haar nieuwe dvd sanctuari.

mormaal mijn stijl niet, maar dit mens heeft wel een overweldigend mooie stem zeg.. net aan het ontdekken.

Lisa Gerrard's score van de film Constatine werd afgewezen. Het heeft er alle schijn van dat Towards the Towers iets kan zijn wat voortgevloeid is hij een gedeelte van haar afgewezen score.

Een jaar later, maar heb ik 'm al een tijd in huis.
Ik ben iemand die van intense en betekenisvolle sferen houdt. Ik houd ook van de betekenis die ik vind in stilte, stilte die in staat is me te doorleven met kalmte. Ja, zo ongeveer beleef ik deze cd. Als je op zoek bent naar muzikale creativiteit dan moet je idd niet bij dit album wezen: je komt thuis van een koude kermis. Maar mooi is deze beslist, letterlijk verzielend mooi. Steek een kaars aan, zet jezelf neder in je meest ontspannen foutuille, sluit je ogen en ga op verkenning naar ongerepte gebieden van de geest: je komt de schoonheid tegen die de muziek uitnodigt................4½ *

Mooi album, waar je echt naar moet luisteren. Lampen uit, in het donke, en dan de muziek op je in laten werken. Ik heb het album op dubbel-vinyl, en geeft het gevoel, dat je eigenlijk 2 albums hebt.

Erg mooi en sfeervol album van Gerrard. Haar stem weet me echt mee te slepen naar andere werelden.

Het weet mij vooralsnog niet echt aan te spreken. De sfeer moet je maar net liggen denk ik zo. Ik vind het slepend traag met weinig spanning erin. Ze heeft een spookachtig stemgeluid, wat er i.i.g. wel erbij past. Maar de kleur van de muziek doet mij soms net aan alsof ik beelden voor mij geestesoog krijg van een giro 555 rampenscenario. Het doet mij filmisch aan en heeft meer weg van een soundtrack als een 'album'. Minimalistische muziek heb ik geen bezwaar tegen, zo is de 3de van Gorecki heel onderhoudend en bouwt op naar een bepaald niveau en trekt je daarin mee, dat heb ik bij Gerrard nog niet echt. Derhalve hoor ik wel dat wat zij doet, wel goed vormgegeven is en zij idd. een mooi stemgeluid heeft...het klinkt ook wat sacraal, doe er nog wat klankschalen erbij en misschien kom je zo wel wat van je stress af. Voor degene die dit heel mooi vinden, zouden ook Hildegard von Bingen wel kunnen waarderen, alleen is die al zo'n dikke 730 jaar overleden.

Voor mij het beste album van deze dame, door mijn 4,5 komt deze gemiddeld in ieder geval ook op een 4

Dank Vigil, dat is ook wat ze zeker verdient! ****

Ik beleef het anders, maar dat 'giro 555' is wel leuk! (lol)

Een typisch Lisa Gerrard album met een wat meer ambient achtig karakter als haar overige solowerk. Een spannend soms "spooky" album wat mijn aandacht 2 lp's lang weet vast te houden. Op vinyl met de geweldige kwaliteit die we gewend zijn. Prachtig, strak laag een stem die bijna 3D uit mijn speakers komt en elk tingel tangeltje hoorbaar. Heerlijk. Niks voor jou Mjuman

Heb de CD al wat jaartjes in mijn bezit en deze week een paar keer gedraaid. Bij vlagen klinkt het aardig, maar ik heb er niet zoveel mee.