menu

Nancy Sinatra & Lee Hazlewood - Nancy & Lee (1968)

mijn stem
3,93 (105)
105 stemmen

Verenigde Staten
Pop / Rock
Label: Reprise

  1. You've Lost That Lovin' Feelin (3:25)
  2. Elusive Dreams (3:16)
  3. Greenwich Village Folk Song Salesman (2:36)
  4. Summer Wine (3:45)
  5. Storybook Children (3:10)
  6. Did You Ever * (2:54)
  7. Sundown, Sundown (2:41)
  8. Jackson (2:52)
  9. Some Velvet Morning (3:37)
  10. Sand (3:47)
  11. Ladybird (3:05)
  12. I've Been Down So Long (It Looks Like Up to Me) (2:48)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 35:02 (37:56)
zoeken in:
tondeman
Wat eeuwig zonde dat die video van Some Velvet Morning van youtube is gehaald...

Ik zie trouwens net een cover van Summer Wine op youtube. Hoe uiterst pervers en walgelijk! Wat een a-muzikale, a-sferische onkunde! Totaal ontdaan van de nuance en tact die het origineel zo goed maakte. Echt driewerf !

Over dit plaatje:

Het een ''acquired taste'' noemen gaat zeker te ver, maar dat dit niet iedereen ligt kan ik me goed voorstellen. Het wil wel eens wat stroperig en zoetjes worden. Soms is dat trouwens ook wel weer eens fijn, maar om het een klein uur uit te zitten is je niet elke dag gegeven.
Neemt niet weg dat Nancy & Lee erg goed bij elkaar passen, maar vooral op de hits.

En dan is er natuurlijk nog Some Velvet Morning, alleen daarom al 4*

EVANSHEWSON
Deze staat op mijn verlanglijstje, maar ja, je moet ze een keer vinden...

tondeman
Oh, dit is trouwens de cover waar ik het over had. Niet dat het trouwens erg terzake doet, maar ik ben me er nu wéér over aan het ergeren

Leg de clip van hierboven nu eens hiernaast.

Tja...

avatar van Cerclezot
4,0
Aangeschaft voor some velvet morning . Maar ook de rest is zeker de moeite waard. 4 sterren

avatar van Tupelo
5,0
Dit album bevat een vijftal buitenaards mooie nummers: Sundown Sundown, Ladybird, Sand, Summer Wine en het ongelofelijke Some Velvet Morning. Ik kan niet beschrijven welke indruk ze op mij maken, het is grootse muziek, droef en hoopgevend tegelijk - er zit zoveel ruimte in en zoveel gevoel - ze zijn zwaar en vederlicht tegelijk. Ik ken geen enkele andere muziek die zo'n gevoel oproept. Afijn, dit is wellicht een heel particuliere mening. Deze nummers krijgen zes sterren van mij op een schaal van vijf - zoals ik al zei, ze zijn niet van deze wereld.

Toch komt het album uit op slechts 5 sterren, want we hebben ook nog 3 aardse countrynummers die alleraardigst zijn maar met beide benen op vaste prairie staan, en drie smartlappen die zo-zo zijn. Afijn je kunt nit alles hebben in het buitenaardse leven.

Een gewone CD uitgave met het originele hoesje bijvoorbeeld, dat zit er ook al niet in. Een tip voor wie dit toch voor een schappelijke prijs op CD wil hebben: sommige Nancy Sinatra "Greatest Hits" CD's (doorgaans met lelijke hoesjes) bevatten alle nummers van dit album en zijn op Ebay voor een tientje te vinden.

avatar van Edgar18
4,0
Vandaag voor één hele euro deze LP gescoord! Nu aan het genieten van deze fijne plaat.

avatar van muziekobsessie
4,0
oei, hoe heb ik deze al die tijd toch over het hoofd kunnen zien. Omdat ik de coverversie van benjamin biolay van summerwine zo mooi vind ben ik hier op uitgekomen....klassieker!

avatar van Darkzone
Ik hoorde vanmorgen het prachtige Summer Wine voor het eerst, met dat stukje James Bond erin. En Some Velvet Morning ken ik al vele jaren van My Dying Bride. Ze hebben hem echt eigen gemaakt. Ben nu wel benieuwd naar dit album. #lpwishlist

avatar van Echo01
3,5
Probeer eens de Velvet Morning cover van Slowdive. Goed voor nog veel meer kippenvel!

Slowdive - Some Velvet Morning - YouTube

Ben door deze cover overigens gaan zoeken in de schatkamers van Lee Hazlewood en heb deze ook gevonden. Succes met de mooie, lange reis!

avatar van kühnekxs
4,5
Ook na jaren beluisteren blijft dit hele album overeind staan. De combinatie van Lee en Nancy past hier perfect, de nummerkeuze is juist; zoetsappig, folky, catchy, mysterieus, camp en gebracht met het juiste gevoel en her en der wat zelfspot. +0,5

avatar van henkiev
5,0
Geweldige plaat !

avatar van kühnekxs
4,5
Lee Hazlewood, een eigengereide producer en/of singer-songwriter, neemt een plaat op met Nancy Sinatra, de eeuwige ‘dochter van’. Wat we krijgen is een plaat die een zowel een gevoelige, kitscherige, zwoele sfeer heeft en die zweeft tussen het genre country en pop. Het is de combinatie van de teksten, de arrangementen, de lage stem van Lee en de wat hese stem van Nancy en hun hoorbare chemie die dit album prachtig maakt. Ook omdat ze met name zingen over ongelukkige relaties, verlangen, duistere dromen of onderbuikgevoelens. Waarschijnlijk met het zelfbesef dat hun stemmen en karakters vooral hierbij passen en niet bij liefkozerij vol van ‘”I love you.” “Oh yes, I love you too”’.

Het begint met een tergend trage versie van ‘You’ve lost that lovin’ feelin’, Lee en daarna ook Nancy zingen allebei als een fietser die op een te steile berg van links naar rechts zwalkt en bijna omvalt omdat hij niet naar boven komt. Ik heb telkens de neiging om ze een zetje te geven onder de aanmoediging “kom op lui, iets rapper, niet vallen!”. Maar ze blijven overeind en halen glansrijk de top. Het ingetogen arrangement past er prima bij.

Elusive dreams gaat over een kibbelend stelletje dat aan het eind van een lange rondreis door Amerika beseft dat ze uit elkaar moeten gaan. Je hoort hier al hoe goed Nancy en Lee bij elkaar passen. Het komt mij in ieder geval geloofwaardig over; ze zetten het nummer goed neer. Het nummer is een country cover, wat kitscherig aangezet met het arrangement in het refrein, de coupletten enkel de drum, bas en gitaar.

Het derde nummer is wat meer uptempo, en Nancy en Lee lijken er ook lol in te hebben te horen aan het grappen en lachen door het nummer heen. Ook een country nummer. Niet heel bijzonder qua nummer of opzet, maar met genoeg enthousiasme gebracht om het een goed nummer te maken.

Summerwine, een Lee-klassieker. Hij heeft het met meerdere zangeressen opgenomen maar de versie met Nancy is veruit de beste. De tekst gaat over een man die, bedwelmd door de Summerwine van een vrouw, berooid wakker wordt met een flinke kater. Lee zingt de coupletten, het verhaal, Nancy het refrein over haar drankje, als een sirene die de man naar de ondergang lokt. Het arrangement is veel strijkwerk, dat gedurende het nummer steeds zwaarder wordt aangezet. Omdat Nancy en Lee beiden zingen vanuit hun eigen personage, is het nummer wat filmisch, je ziet het voor je gebeuren. Natuurlijk vele malen gecoverd, waarvan het noemen waard de vertaalde cover van versie Guido Belcanto ‘Toverdrank’ die in ieder geval het kitsch-karakter evenaart en daarmee een glimlach weet te ontlokken.

Dan ‘Storybook Children’, een op het oor lieflijk liedje, maar het gaat feitelijk over een man en vrouw die niet bij elkaar kunnen zijn, want de vrouw heeft al een ring, het hart en zelfs een kind van een andere man. Konden ze maar zijn als de kinderen uit een voorleesboek; onbezorgd. Ook dit is weer een cover, maar alweer goed gekozen. Hier blijkt weer hoe goed Nancy en Lee qua stem goed bij elkaar passen, zolang het maar gaat over ongelukkig zijn..

De volgende track, ‘Sundown, Sundown’ is weer van Lee zelf. De tekst is niet eenduidig maar lijkt te gaan over het verlangen naar of het missen van iets of iemand. Daarmee gaat het in ieder geval weer over ongelukkige mensen, Je zou bijna depressief worden zo halverwege het album, we hebben nog geen overwinning van de liefde meegemaakt. Het nummer zelf stelt niet heel veel voor, strijkwerk, wat episch aangezet, maar te allen tijde sfeervol.

Jackson, de onvervalste country kneiter waarop elk duo met een country-inslag een poging doet. Die van Nancy en Lee is verdienstelijk en ze halen het makkelijk op hun onderlinge chemie. Ook hier wonderwel weer een stel in een ongelukkige relatie.. Het nummer is in ieder geval wat meer up tempo wat het album goed doet, even de aankomende depressie wegdansen, kom, allemaal op een lijn!

Dan het duisterste nummer van het album en misschien wel uit heel het repertoire van Lee, Some Velvet Morning. Over de precieze betekenis wordt al sinds het uitbrengen van de single gediscussieerd maar de tekst is vaag genoeg om nooit een einde te maken aan de discussie. Het arrangement is opzwellend strijkwerk, gitaartje en een drum. Als Lee de verhaallijn van de man zingt, is het dreigend van toon, als Nancy zingt, die de rol van de vrouw met de naam Phaedra vervult, lijkt er sterrenstof te sprankelen. Het ritme varieert ook, van vierkwartmaat wanneer Lee aan het woord is tot driekwartmaat wanneer Nancy zingt. Ook hier, net als bij Summerwine, zingen ze beiden vanuit een eigen karakter; Lee treurt, smacht, wanhoopt en Nancy huppelt goddelijk onbezorgd tussen bloemetjes. Alles bij elkaar geeft een sfeervol, broeiend nummer dat je smachtend achterlaat naar de betekenis of nog een luisterbeurt.

Hierna komt Sand, ook een eigen nummer van Lee. De beurt te komen na Some Velvet Morning is al zwaar, dan lijkt dit ook nog een nummer te gaan over een man en vrouw die zowaar bij elkaar komen en hun vuur eens flink opstoken. Vinden we hier eindelijk een liefdesgeluk tussen Nancy en Lee? De tekst laat gelukkig genoeg ruimte open voor een onzekerheid, stel je voor. Het nummer leunt zwaar op het steeds herhalende ritme, de brug is een gitaarloopje en zo wijkt het genoeg af van de voorgaande nummers om niet volledig weg te vallen in de schaduw van Velvet morning.

Lady bird, ook van Lee zelf, evenals de afsluiter hierna. Het recept mag bekend zijn: Nancy en Lee zijn onbereikbaar voor elkaar en zingen elkaar toe over het verlangen dat beiden rest. Weer strijkwerk alom. Het nummer kan zo maar een niemendalletje zijn maar blijft overeind door (alweer) de chemie tussen Nancy en Lee.

In de afsluiter zingt Nancy openlijk toe hoe ze Lee in het ongeluk heeft gestort en Lee, met zijn sombere stem, je ziet de snor sip hangen, zingt treurig terug dat het inderdaad slecht met hem gaat. Op het einde van het nummer weer meer onderling grappen en grollen dat je het idee geeft dat Nancy en Lee na deze opname lachend gearmd naar buiten zijn gelopen voor een wandeling door het park, of wellicht naar Frank om te vertellen over de geslaagde opnames, onderwijl vrolijk verder gaand met onderlinge plagerijtjes.

Zoals Tondeman 13 jaar geleden hierboven al schreef, om het volledige album uit te zitten is je niet elke dag gegeven, maar het is een pracht van een album zoals je niet vaak tegenkomt. Ik zou zeggen, probeer het toch maar eens, het kan je verassen.

avatar van AOVV
4,0
Nancy Sinatra en (vooral) Lee Hazlewood hebben enkele fraaie soloplaten op hun naam staan (ik ben wel voornamelijk met het sixties-werk bekend), maar deze plaats ik daar nog net boven. De stemmen van Nancy & Lee (lekker duidelijke albumtitel ook) passen erg goed bijeen, en ook bij de songs; Nancy als hemels klinkend, onbezorgd engeltje en Lee als getergde, moegestreden man.

Normaal gezien hou ik niet zo van kitsch, maar de soms groots aangezette pathos die deze nummers kenmerkt, sluit gewoon perfect aan bij de tekstuele inhoud. De arrangementen zijn fraai uitgewerkt, songs als Summer Wine en Some Velvet Morning hebben net baat bij die grootse bombast. De uptempo-songs vallen daardoor wel een beetje uit de toon, maar zelfs die songs zijn meer dan prima. Erg knappe plaat dus!

4 sterren

avatar van Poles Apart
4,0
Reissue op vinyl met twee bonus tracks.

Een onwaarschijnlijk duo vind ik.
De zoete Nancy en de stoute Lee (ligt natuurlijk wat genuanceerder).
Some velvet morning is zo godsgruwelijk mooi en die tekst, pff, dat dat er doorheen gekomen is.
Ook nog prachtig gecovered door Rowland S Howard & Lydia Lunch.
Grappige was dat ik nooit zo met dit soort muziek bezig was en kende de cover Sand van Einsturzende Neubauten eerder dan Lee Hazlewood.

Ook ik kocht deze week de lp voor €1

Gast
geplaatst: vandaag om 13:24 uur

geplaatst: vandaag om 13:24 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.