menu

Harry Nilsson - Son of Schmilsson (1972)

mijn stem
3,64 (49)
49 stemmen

Verenigde Staten
Pop / Rock
Label: RCA

  1. Take 54 (4:22)
  2. Remember (Christmas) (4:03)
  3. Joy (3:42)
  4. Turn on Your Radio (2:38)
  5. You're Breakin' My Heart (3:07)
  6. Spaceman (3:33)
  7. The Lottery Song (2:25)
  8. At My Front Door (2:59)
  9. Ambush (5:22)
  10. I'd Rather Be Dead (3:20)
  11. The Most Beautiful World in the World (3:35)
  12. Joy [Demo Version: Guitar] * (1:57)
  13. Joy [Demo Version: Piano] * (0:55)
  14. What's Your Sign? [Alternate Version] * (3:04)
  15. Take 54 [Alternate Take] * (3:38)
  16. Campo de Encino * (4:54)
  17. Daybreak [Single Version] * (3:06)
toon 6 bonustracks
totale tijdsduur: 39:06 (56:40)
zoeken in:
beaster1256
amai dat hier nog niet op gereageerd is , ik kocht de lp toen ik 16 was en viel voor nilsson, wat een mooie popsongs vol gekte, mooie teksten en een machtige stem , wat spijtig dat bijna niemand nilsson kent , een schande , sommigen noemde hem de 5 de beatle

avatar van koho
"You're breaking my heart / You're tearing it apart / So fuck you".

In 1972 kon nog niet iedereen dat waarderen. Maar ja, wel rechtdoorzee.

Harry Nilsson (overleden in 1994) was al een vreemde eend in de muziekscene, hij leek af en toe ook uit te zijn carrière-zelfmoord, met vreemde bochten. Nu wordt hij voornamelijk in verband gebracht met John Lennon's "wilde jaar" in LA, én uiteraard met de hit Without You, een cover van de groep Badfinger. Maar Nilsson was meer dan dat en er is veel moois op zijn albums te vinden.

Toen ik een jaar of 15/16 was speelde ik Son Of Schmilsson vaak, en Son Of Dracula ook (is die op CD? Soundtrack van vage film met Nilsson en Ringo Starr, sommige nummers staan zowel daar als hierop - mooie openklaphoes herinner ik me). Echt geweldige popsongs afgewisseld met wat excentriekere uitwassen -en een indrukwekkende lijst musici- dat is wat ik me ervan herinner. Nu is de CD uitgave naar me onderweg, ben zeer benieuwd naar deze hernieuwde kennismaking.

Father McKenzie
@ beaster1256 & @ koho; Ik heb de cd pas sinds gisteren. Ik vond een prachtig boxje met 5 originele cd's van Harry.
Deze heb ik uiteraard ook vandaag (nou ja ik maak dan copietjes, ik ben niet gek, ik ga geen originele cd's in de truck afdraaien) beluisterd en de gekte doet me bij vlagen denken aan... Todd Rundgren; Ernst afgewisseld met maffe dingen. De tekst van Joy is redelijk van de pot gerukt, net zoals You're Breaking My Heart, hetgeen koho al aangaf.

Ik vind de cd nu al **** waard, en wie weet... Verdomde jammer dat deze drinkebroer zo vroeg al de pijp uit ging.... Want wat een talent....

avatar van Tony
4,0
You're breaking my heart was een "ode" (zo werd het in de docu van gisteravond ondertiteld) aan zijn 2e vrouw, wat niet echt een gelukkig huwelijk was. In '73 kwam hij tussen alle drankfestijnen door de vrouw van zijn leven tegen, toen hij een ijsje ging eten. Zij werkt in de ijssalon en het eerste wat hij haar vroeg was of ze met hem wilde trouwen. Hij maakte haar nog dezelfde avond duidelijk dat het hem serieus was door de hele stoep achter de ijssalon vol te zetten met bloemen, snoep en knuffels. De romanticus. Vond het een mooie anecdote, voor degenen die de docu gemist hebben...

avatar van Ducoz
Leuk detail is dat o.a. Klaus Voorman, Peter Frampton, George Harrison, Lowell George, Nicky Hopkins en Ringo Starr op mee doen.

3,5
Een echte hit, vaak in contact met Ringo Starr en John Lennon, wat kon er nog mis gaan met Harry Nilsson. En dan maakt hij ook een album 'Son of schmilsson' , dat lijkt of het in lijn is met het vorig album. Bij 'Schmilsson' had ik al geschreven dat ik toen als 15/16 jarige na het kopen van dat album bij de platenboer dit album beluisterde en besloot om dit niet aan te schaffen. Ik kon er weinig mee en achteraf begrijp ik dat ook wel. Intussen heb ik het op cd met twee extra nummers (Joy als demo met gitaar en nogmaals met piano).
Het probleem of misschien het geniale van Nilsson dat hij zeer eigenwijs is, destructief, cynisch en een bijzonder apart gevoel heeft voor humor en aan alles en iedereen lak heeft. Dus dit is niet zomaar de opvolger van 'Nilsson' , nog meer als op dat album gooit Nilsson alle remmen los, gaat alle kanten op met muziek en de teksten... Hij drijft de spot met van alles en is regelmatig redelijk grof in de mond. De bedoeling was dat bij van het maken van dit album een documentaire zou worden gemaakt, volgens mij is dat niet gelukt want Harry Nilsson zorgde er wel voor dat dit praktisch onmogelijk was. Harry Nilsson speelde nu duidelijk de rol van singer-songwriter-saboteur, hoe zou het album geweest zijn als hij die laatste rol had los gelaten. Want er zitten prachtige nummers tussen, zeker ook muzikaal, maar dat kan krijg je weer een boer of iest dergelijks er tussen of iets totaal idioots. Het bevat een paar hele mooie nummers zoals 'Turn on the radio' en ook wel 'Spaceman', maar ook totaal geschifte. Bij het nihilistische 'I'da rather be dead' laat hij een aantal gepensioneerden als koor zingen 'liever dood dan mijn bed nat te maken'. Soms vulgair, provocerend, dan weer een mooie ballad. En als je alle gastmuzikanten bekijkt , beter kun je het niet hebben.
Ik kan me inderdaad voorstellen dat ik als 15/16 jarige hier helemaal niets mee kon. Nu is dat wel anders. Maar zit ik wel in dubio. Juist zijn excentrieke, destructieve levenswandel, die zich vertaalt in een aantal songs is aan de ene kant geniaal, maar zorgt er ook voor dat je soms verlangt naar de andere Nilsson, de pure muzikant en singer-songwriter die wel moet vechten voor aandacht. Ik had graag gezien dat die kant van Nilsson wat meer aanwezig was op dit album. Eén ding weet ik zeker, helemaal zal ik Nilsson nooit begrijpen en ik weet ook niet of ik dat wel zou willen.

Gast
geplaatst: vandaag om 15:44 uur

geplaatst: vandaag om 15:44 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.