Anastacia - Not That Kind (2000)

Een heel behoorlijk debuut van Anastacia. Grappig is dat ze het in de alternatieve hoek in het begin erg goed deed (uitstekende recensies), maar dat ze al heel snel in de top 40's van deze wereld belandde en waardoor velen toch hun neus voor deze zangeres gingen ophalen. Onterecht naar mijn mening.

Het was een zangeres met een nieuw en verfrissend stemgeluid. Ik vind haar technisch gezien een goede zangeres, maar kan niet te lang naar haar muziek luisteren alvorens het gaat vervelen.

Het debuut van Anastacia zou al genoeg moeten zeggen over haar zangkunsten. Die zijn er dus niet. Ik heb ook al een reactie geplaatst bij het album "Freak Of Nature" (ook niet positief). Deze madame kan gewoon echt niet zingen. Praktisch alle nummers op dit album zijn ver beneden de maat. Not That Kind uitgezonderd. Dat is werkelijk het enige nummer van Anastacia dat ik echt super mooi vind. Heb de clip er ook van gezien, echt een ontzettend sexy vrouw. Maar een aanrader is dit album zeker niet.

1,0 Dankzij Not That Kind

Dan toch wel knap dat je na zo'n "afgrijselijk debuut" de illusie had dat een tweede cd beter zou zijn.
Ik blijf me telkens weer over deze stugge volhouders verwonderen..........en kijkend naar de beoordeling van dat tweede album............inderdaad: (voor het volhouden )

Haha, het is meer om albums te beoordelen aerodynamic. Vind ik wel leuk om te doen, dus vandaar. De illusie dat een 2e cd beter zou zijn was niet bij me opgekomen.

Ja maar ik geloof dat de ironie niet overkomt: waarom beluister je nog een album van een artiest die zo slecht bevalt?
Ik ben benieuwd wat daar nu de reden van is. Je bent zo extreem negatief, wat op zich niet vreemd is, maar dan beluister je vervolgens nog een album.
Er kan een reden voor zijn en die zou ik dan willen weten, en anders vind ik het gewoon vreemd.

edit: je hebt het uitgelegd bij Freak of Nature, en die uitleg was duidelijk.

@ Elvistheking 'Deze madame kan gewoon echt niet zingen.'

Als je bedoeld dat je haar stem niet goed vindt op de cd ook fijn maar je kunt ons echt niet wijsmaken dat ze niet live kan zingen. Ga maar eens naar een concert of kijk de dvd.

Ook al ben ik een hele grote Ana fan ik vindt dit toch haar minst leuke cd want One More Chanc en Same Old Story vindt ik een beetje saaie liedjes.

Ik vind het niet leuk dat iedereen Anastacia niet leuk vindt en dan ook afzeiken Anastacia is gewoon een hele lieve meid voor haar fans en grappig en kan gewoon goed zingen. Dat is mijn mening en die verandert niet

Houden zo! Je moet je dat soort commentaren ook niet aantrekken, want anders is deze site een enorme bron van frustratie hoor. Niet iedereen vind hetzelfde leuk en toevalig is Anastacia in de ogen van velen not done.
Lekker laten en vooral blijven genieten

Ongehoord wat een strot! Het album bestaat uit allerlei verschillende nummers, ballads, soul, een lekker popnummer, alles kun je erop vinden. Kortom een lekker album, dat zich onderscheid van de grote massa die de laatste tijd uitgekomen is. Aanraders zijn natuurlijk I'm Outta Love en Not That Kind, maar ook I Ask Of You, Cowboys & Kisses, Who's Gonna Stop The Rain, Yo'Trippin' en Same Old Story zijn weerzinwekkend mooi! Heb het album echt heel erg veel gedraaid!

Een ding was me duidelijk, toen ik dit album hoorde. Wat een zangeres !!! En vreselijk sexy ook nog eens. Maar ze zit duidelijk niet helemaal in de goede muzikale hoek. Dat is helemaal goed gekomen met haar derde album, maar op dit album zit ze nog te veel in de R&B hoek. Toch een leuk album of zo af ten toe eens op te zetten.

Grijsgedraait...

Anastacia heeft een zeer special stem, dat staat buiten kijf lijkt mij. Een stem waar ik wel van kan genieten, alleen niet telang achter elkaar. Daar is het iets te scherp voor.
Verder een aardig debuut van een dame die toch weer wat nieuws deed.

Anastacia heeft haar -15 minutes of fame- gehad en die maar mondjesmaat door kunnen zetten. De rest is toch vooral een herhaling van zetten.
Haar stem is mij tegen gaan staan, maar destijds vond ik hier wel een paar aardige nummers op staan.
De 1ste 4 nummers zijn blijven hangen.

Anastacia heeft voor velen eeuwigheidswaarde!! U wilt living proof? Welnu begeef u naar de Algarve, bezoek Albufeira waar veel Britse touroperators reizen naar toe hebben, bezoek het strandje en.... lo and behold: the proof of the continuing existence of Anastacia, the top-of-bottom tattoo, very popular amongst the female Brits! Maar of we Anastacia daar nou dankbaar voor moeten zijn?

Kan heel goed zingen maar helaas blijft het op deze cd daarbij. De muziek vind ik heel erg standaard en plastic.

De beste CD van Anastacia! Echt alle nummers zijn leuk! 5 sterren!

Leuke debut CD. Prima liedjes, niets meer, niets minder. Goede afwisseling ook van up en low.

-3-

Jammer, diverse malen beluisterd. Ik vind er niets aan, doet me totaal niets.

Toch wel een erg mooi debuut van Anastacia. Nergens krijg ik het gevoel alsof ik luister naar een plaat die meer dan tien jaar oud is. Dat zegt wel wat over de kwaliteit van haar nummers. Ik vind haar nog steeds één van de beste zangeressen van dit millennium. Je moet wel van haar kleurklank houden; doe je dat niet, dan zal het wel nooit wat worden tussen jou en Anastacia. In ieder geval staat het buiten kijf dat ze een herkenbaar stemgeluid heeft, probeer maar eens één zangeres te noemen die klinkt als Anastacia (die is er niet, voor zover ik weet). Het mooie vond ik dat ze indertijd met dit debuut een leuke verfrissende mix bracht tussen pop en moderne funk (de revival van de soul was er immers nog niet).

Iets dat niet alleen bleek uit de moderne klassieker I’m outta love, maar ook uit de fantastische, helaas geflopte single Made for lovin’ you en Love is alive. De twee andere singles, het bombastische Not that kind, en het standaard popliedje met een heel klein vleugje country Cowboys and kisses zijn ook prima bijdragen. Andere nummers die ik ook absoluut de moeite waard vind zijn de drie resterende uptempo nummers Yo trippin’, Wishing well en Same old story. Ballads kan ze vast mooi inzingen, maar op dit album vind ik de ballads, dat zijn alle nummers die ik tot dusver nog niet heb genoemd, niet de moeite waard. Het lijkt wel alsof het haar verplicht werd om een aantal ballads op de CD te zetten, om zo wat afwisseling te bieden. Alleen al de teksten van I ask of you of One more chance zijn zo cliché, dat ik er niet met plezier naar kan luisteren. Het valt op dat de uptempo’s een stuk sterker zijn dan de ballads.

Ja, ik zet deze CD nog altijd met plezier op. De ballads skip ik meestal, om die te kunnen beluisteren moet ik echt in de juiste stemming zijn, maar de vlotte nummers kan ik moeiteloos op repeat zetten zonder dat ze me één seconde gaan vervelen. Na al die jaren, wat mij betreft, nog steeds haar beste.

Taylor Dayne....jaaaaaaaren geleden.

Taylor "Tell it to my heart" Dayne heeft inderdaad ook een opvallend stemgeluid, maar haar stem klinkt wat zachter dan die van Anastacia, naar mijn mening dan. Een hele duidelijke overeenkomst zie ik niet, maar ik kan de link in zekere zin wel begrijpen. Taylor is dan ook een van de weinigen die een beetje in de buurt komt als het gaat om de vocalen, toch klinkt niemand als Anastacia, dat maakt haar bijzonder.

Inderdaad! En dat is nou net de reden waarom ik zo graag naar haar muziek luister!!!!

Vroeger vond ik haar echt verschrikkelijk! Wat een vreselijke stem had ze toen voor mij.

Maar, nu sinds een paar dagen ben ik dit album toch maar eens gaan proberen. En echt, ik neem mijn woorden terug (deels dan). Want, ze is echt geweldige zangeres.

- Met een aantal erg leuke en fijne nummers zoals: Not That Kind, I'm Outta Love (was vroeger echt een irritant nummer), Cowboy And Kisses, Who's Gonna Stop The Rain (vreselijk mooi - gezongen) en Love Is Alive. Het zijn stuk voor stuk lekkere nummers.

- En dan komen I Ask Of you en Wishing Well, wat ik weer een stuk minder vind.

- Made For Loving' You, is dan wel weer erg leuk!

- Black Rosses is dan weer totaal niks aan vind ik. Nog slechter dan I Ask Of You en Wishing Well. Yo Trippin' doet me ook niet heel erg veel.

- One More Change vind ik dan wel weer iets beter, en ook erg goed gezongen.

- En Same Old Story is een fijne afsluiter.

Het valt dus echt sterk op dat het eerste deel van het album dus veel beter is dan de tweede helft. Maar, dat had ik ook verwacht.

Als kleine Masimo was ik altijd bang voor Anastacia. Waar verhaal.

Mooi album. Who's Gonna Stop the Rain is mijn topper.

Normaalgesproken hou ik helemaal niet van die gladde popzangeressen met hun overgeproduceerde commerciële liedjes. "Not That Kind" van Anastacia is de uitzondering op die regel. Niet dat ik dit nu gelijk geweldig vind, maar ik irriteer me er ook niet aan. Sterker nog, sommige liedjes zijn behoorlijk genietbaar. Vooral in de uptempo songs veer ik een beetje op. Met name ook, omdat die liedjes een flinke portie soul en funk te bieden hebben. Maar uiteindelijk is de stem van Anastacia die me over de streep trekt. Ze heeft een volkomen eigen klank dat je geweldig of verschrikkelijk vindt. Ik vind haar stem in ieder geval heel mooi en het palet aan liedjes op "Not That Kind" bieden een vehikel voor haar vocale kwaliteiten. Overigens heeft Anastacia me na "Not That Kind" niet meer weten te overtuigen. Toen zijn haar liedjes ten prooi gevallen aan de scoringsdrift van de hitproducers. Noem het guilty pleasure, maar de stem van Anastacia op "Not That Kind" is voor mij de doorslaggevende factor om tot een voldoende te komen.

Herbeluistering! Ik vind nog bijna hetzelfde als 9 jaar geleden alweer! Wat vliegt de tijd. Al geef ik het toch een lagere beoordeling, omdat het als geheel niet goed valt. Een deel echt goede nummers en dan een ook een deel echt slecht.

De eerste vier nummers zijn echt geweldig, Not My Kind, I'm Outta Love, Cowboys And Kisses en Who's Gonna Stop The Rain. Geen twijfel over mogelijk en zijn overduidelijk beter dan de rest. Behoren ook tot haar leukste nummers van haar oeuvre.

Love is Alive en Same Old Song zijn ook nog leuk, maar wel minder. De rest is eigenlijk gewoon meuk. Bevalt me totaal niet. Toch een voldoende, omdat de eerste vijf zo goed zijn.

in oktober in Nederland, met de "I'm Outta Lockdown Tour"

Naast dat er een zanger rondloopt waarbij mijn haren recht overeind gaan staan als hij ook maar één noot zingt... Zo is er ook een zangeres waar ik ongelooflijke jeuk van krijg als ze geluid produceert. Als ik moet kiezen tussen een nieuwe lockdown of een concert bezoeken in het kader van Anastacia's "Outta Lockdown Tour", doe dan maar het minst erge: een waarschijnlijk overbodige nieuwe lockdown.
Als U nu vraagt: heb je "Not That Kind" ooit wel eens beluisterd Hans? "Not That Kind" heeft vrouwtje lief ooit gekocht en staat dus in onze goedgevulde cd kast. De weinige keren dat wij een meningsverschil hebben heeft zij als slechte gewoonte het debuut album van Anastacia met flink volume te draaien opdat haar geliefde echtgenoot zijn plaats weer weet in Huize Brouwer. Noem het pesten zo U wilt...