menu

Spoon - Hot Thoughts (2017)

mijn stem
3,77 (231)
231 stemmen

Verenigde Staten
Pop / Rock
Label: Matador

  1. Hot Thoughts (3:48)
  2. WhisperI'lllistentohearit (4:20)
  3. Do I Have to Talk You Into It (4:20)
  4. First Caress (2:48)
  5. Pink Up (5:57)
  6. Can I Sit Next to You (3:54)
  7. I Ain't the One (3:48)
  8. Tear It Down (4:20)
  9. Shotgun (3:38)
  10. Us (4:59)
totale tijdsduur: 41:52
zoeken in:
avatar van Linius
4,0
Denk dat je de Gloria bedoelt. Was daar ook en het optreden was weer geweldig. Spoon stelt nimmer teleur eigenlijk, zowel op plaat als live.

avatar van captain scarlet
4,0
Linius schreef:
Denk dat je de Gloria bedoelt. Was daar ook en het optreden was weer geweldig. Spoon stelt nimmer teleur eigenlijk, zowel op plaat als live.


Klopt helemaal. Inmiddels aangepast.

avatar van Screenager
4,0
Van een ontdekking gesproken. Spoon stond al een tijdje op mijn 'to listen'-lijst, maar het was er nog nooit van gekomen. Nu ze op BKS 2018 staan, komt het er eindelijk van en dat is maar goed ook. Ben nog niet bijster enthousiast over het 'middenveld' van BKS, maar nu blijkt Spoon toch wel een zéér mooie naam te zijn.

'Hot Thoughts' zet meteen de toon. Zelden zo positief verrast geweest door een eerste luisterbeurt, dan nog van een band waar ik niets van kende. Geweldige opener. Een beetje een funky Mansun.
'WhisperI'lllistentohearit' is meteen een tweede favoriet. Er zit een zekere spanning in deze song die na een tweetal minuten ook opgevolgd wordt door een versnelling hoger te gaan. Het brugje van deel 1 naar deel 2 vind ik fantastisch. Die eerste 2 nummers zijn dus werkelijk geweldig, maar ook de rest van het album mag er zeker zijn.
Bij 'Do I Have To Talk You Into It' en 'First Caress' krijg ik af en toe zowaar een dEUS-gevoel. De stem doet me een beetje aan Tom Barman denken. Beiden zeker leuke nummers. Van een geweldig openingskwartier gesproken.

Met 'Pink Up' wordt de voet een eerste keer van het gaspedaal gehaald. Een grotendeels instrumentaal nummer. Het pianootje op het einde brengt me in de sfeer van Muse's Isolated System in combinatie met wat Radiohead's Daydreaming. Een oké tussendoortje, maar niet meteen meer dan dat. De funky gitaar- en baslijn van 'Can I Sit Next To You' schudt me echter meteen weer wakker. Nu ik toch met namedropping bezig ben, Kasabian zou trots zijn op de oosterse synth(?)melodie. Correct me if I'm wrong wat betreft de synth.
'I Ain't The One' en 'Tear It Down' zijn degelijke nummers, maar hou toch wat meer van hun meer uptempo (funky) nummers. Het einde van 'Tear It Down' vind ik dan weer wel prachtig. Mooie wat ingehouden climax.

Met 'Shotgun' luister je dan weer ineens naar I Was Made For Loving you van Kiss. Redelijke 'cover', maar zelfs deze nieuwe fan weet nu al dat ze toch heel wat meer in hun mars hebben. 'Us' sluit het album muzikaal af. Niet meteen in de stijl van het album, maar vind het wel een mooi nummer. Interessante afsluiter.

Spoon toont op dit album dat ze dus heel wat stijlen aan kunnen. Ik ben geen kenner, maar meen hier elementen van jazz en funk te horen in een indiepop/rock sausje. Heb ook misschien wat veel aan vergelijkingen gedaan, maar het is best wel interessant wanneer ik in 1 album flarden van Mansun, dEUS, Muse, Kasabian en Kiss kan horen. Voor alle duidelijkheid, net door de veelzijdigheid behouden ze zeker wel een eigen sound, met uitzondering van Shotgun misschien. Dit veelzijdige Spoon staat nu alleszins hoog op mijn lijstje om op BKS te gaan beluisteren. Benieuwd wat de vroegere albums bevatten.

avatar van Linius
4,0
Nou als dit je eerste kennismaking is met Spoon heb je nog een lange en mooie weg te gaan.

avatar van Screenager
4,0
Maar liefst 9 studio-albums al. Inderdaad nog wel wat luisterwerk voor de boeg, Linius. Ga me voorlopig aan een omgekeerde chronologische volgorde houden en They Want My Soul beluisteren.

avatar van Zwaagje
4,0
philtuper schreef:
(quote)
Mwah. Deze plaat de maximale score geven is ook weer zo'n ding. Geloof toch echt dat ze betere platen hebben gemaakt. Maar goed, het is en blijft een smaakkwestie zo'n beoordeling. Zwaagje is erg content met dit album, ik ben dat helaas niet. Meer als 3 sterren kan ik er niet aan kwijt dus zet ik de vorige maar weer eens op.

Eerlijk is eerlijk.....na vele luisterbeurten heb ik mijn waardering aangepast. 5* is wat overdreven en 4* lijkt me een realistische waardering. Ik vind het nog steeds een prima plaatje, maar inderdaad....een maximale score is wat overdreven.

avatar van Juveniles
4,5
Zwaagje schreef:
(quote)

Eerlijk is eerlijk.....na vele luisterbeurten heb ik mijn waardering aangepast. 5* is wat overdreven en 4* lijkt me een realistische waardering. Ik vind het nog steeds een prima plaatje, maar inderdaad....een maximale score is wat overdreven.


naarmate de tijd verstrijkt neig ik juist wel naar de volle score, niet eerder was Spoon, uhh Britt Daniels, zo innovatief als op dit album. Het jazzy Pink Up, het experimentele Us en het geniale I Ain't the One voorop. Alleen Shotgun verpest het feestje enigszins.

avatar van Juveniles
4,5
je gaat ook denken dat Spoon dit never gaat overtreffen met hun aanstaande bevalling Lucifer On The Sofa; maar Spoon zou Spoon niet zijn wanneer ze het weer over een andere boeg gooien (en die richting lijkt het wel op te gaan met hun meer gitaar georiënteerde goddelijke herrie) en gaan voor de overtreffende trap

Gast
geplaatst: vandaag om 06:48 uur

geplaatst: vandaag om 06:48 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.