menu

Drab Majesty - The Demonstration (2017)

mijn stem
3,74 (29)
29 stemmen

Verenigde Staten
Electronic / Rock
Label: Dais

  1. Induction (0:58)
  2. Dot in the Sky (5:26)
  3. 39 by Design (5:00)
  4. Not Just a Name (6:02)

    met Camella Lobo

  5. Hath No Form (2:44)
  6. Too Soon to Tell (4:07)
  7. Cold Souls (5:25)

    met Nicole Estill

  8. A Spire Points at the Heavens (1:07)
  9. Kissing the Ground (3:47)
  10. Forget Tomorrow (4:53)
  11. Behind the Wall (6:05)

    met Nicole Estill

  12. Too Soon to Tell [Cold Cave Remix] * (5:22)
  13. Forget Tomorrow [Drew McDowall Remix] * (5:34)
  14. 39 by Design [Martial Cantarel Remix] * (4:48)
  15. Kissing the Ground [Silent Servant Remix] * (4:09)
toon 4 bonustracks
totale tijdsduur: 45:34 (1:05:27)
zoeken in:
avatar van Alicia
4,0
Andrew Clinco ís Drab Majesty. Hij wil dit niet altijd weten, maar in zijn andere hoofd maakt hij mooie melodietjes verpakt in hele dromerige en melancholieke wave.
Inmiddels heeft hij zelfs een maatje, dat er precies eender uitziet. Een een-eiige tweeling, zeg maar en vormt hij dus op dit moment een duo met de evenzeer schattige Mona D. Dat laatste is natuurlijk ook erg handig als je live moet spelen.

Zo op het eerste gehoor lijken de liedjes een pak minder sterk dan op het debuut. Toch is dat schijn. Om dat begrip maar weer eens uit de kast te trekken: ook dit album is een groeibriljantje. Het knappe van The Demonstration en ook van het ijzersterke debuut is, dat het dromerige, mystieke en nogal zweverige, donkere geluid erg verslavend werkt.

Het huidige duo in zwart/wit is inmiddels uitgegroeid tot een gewild voorprogramma van bands als Clan of Xymox, The Frozen Autumn en King Dude.

avatar van voskat
3,0
Alicia schreef:
Zo op het eerste gehoor lijken de liedjes een pak minder sterk dan op het debuut.


Hmm, ik had het juist precies andersom. Careless had wel het geluid, maar nam zelden echt vlucht.
Toen ik 39 By Design hoorde, dacht ik voor de eerste keer bij een Drab Majesty nummer direct "JA"!

Ik heb deze plaat nog maar twee keer helemaal geluisterd, maar ook bij Too Soon To Tell en Kissing The Ground had ik dat meteen. Vooruitgang!

The Frozen Autumn


Ha, precies de vergelijking die ik ook maakte.

avatar van Alicia
4,0
Ik heb inmiddels het album vijf of zes keer beluisterd en de liedjes bevallen wederom redelijk tot goed. Ik vind de bonusnummers ook erg leuk. En al ben ik geen echte liefhebber van dance-achtige elektro, voor feesten en partijen durf ik het met deze remixen wel aan. Ik denk dat de bewerkte versies zelfs nog meer creatieve elementen in zich hebben en een geweldige bron van inspiratie zijn voor eventuele vervolgprojecten. We gaan het zien.

Hoe dan ook, Drab Majesty heeft met dit album weer een bijzonder aardige plaat afgeleverd. We gaan in elk geval zwevend het voorjaar in!

Favoriet: Kissing The Ground

Edit: hoppa... in het winkelmandje!

Het album is namelijk gisteren al verschenen!

avatar van voskat
3,0
DIe Cold Cave remix is inderdaad tamelijk vet.

avatar van El Stepperiño
3,5
Dot in the Sky is errug vet, daarna mis ik toch wat afwisseling in geluid...

avatar van Alicia
4,0
El Stepperiño schreef:
Dot in the Sky is errug vet, daarna mis ik toch wat afwisseling in geluid...


Het debuut vind ik nog steeds beter. Wellicht is dat de reden wel!

avatar van DjFrankie
DjFrankie (moderator)
Jean-Maurice tip voor je.

Jean-Maurice
Ik heb hem besteld.

Jean-Maurice
Op het eerste gehoor doet deze plaat me qua sfeer denken aan The Cure (Disintegration). Dit is zo'n typische groeiplaat. Ik luister hem nu voor de vierde keer en hij krijgt voorlopig vier sterren. De zorgvuldig opgebouwde liedjes die heerlijk dromerig zijn en ook de vocals komen beter tot hun recht op dit album. Vond ik zijn stem op de vorige plaat nog een beetje 'vlak' klinken, op dit album is er vocaal veel meer variatie. Goed album.

avatar van Chameleon Day
3,5
Disintegration is toch geen vergelijk? Dat album is heel wat rijker in zijn klankenpalet dan dit.

avatar van Chameleon Day
3,5
En liefhebbers hiervan, luister ook eens naar dit: Hante. - Between Hope & Danger (2017) - MusicMeter.nl Dat album bestaat wel uit zuivere synthwave; geen gitaarklank te bekennen.

Overigens is dit album best aardig, maar zeker geen hoogvlieger. En met zoveel aanbod van betere muziek, zal het met dit album waarschijnlijk bij (af en toe) een sporadische luisterbeurt blijven. Ik ben wel benieuwd genoeg naar het debuut.

Jean-Maurice
Chameleon Day schreef:
Overigens is dit album best aardig, maar zeker geen hoogvlieger.

Eens!

2,5
Ik wil dit echt een goede plaat vinden. Want dit ademt de sfeer van de jaren 80 uit.

Helaas zijn de nummers gewoon niet sterk genoeg. Het begint op een gegeven moment wel erg veel op elkaar te lijken.
Na twee luisterbeurten blijft er nog steeds geen énkel nummer hangen.

Een mooi geluid dus, maar gewoon zwak songmateriaal. Erg jammer

Jean-Maurice
Toch is dit zo'n typische groeiplaat. Ik vind het eigenlijk best wel een meesterwerkje nu ik het een aantal keren heb geluisterd. De zorgvuldig opgebouwde liedjes en die heerlijke uitdijende gitaren die toch hoofdzakelijk doen denken aan de Cocteau Twins -daarom vind ik dit ook zo goed . Wat ik mooi vind is dat het allemaal erg melodieus is. Maar ook ik moest er in het begin 'even in' komen. Deze band behoort inmiddels tot mijn favorieten wat betreft nieuwe bands. Prachtig album!

Jean-Maurice
Nyarlathotep schreef:
Ik wil dit echt een goede plaat vinden. Want dit ademt de sfeer van de jaren 80 uit.


Geef het niet te snel op, ook ik moest dit album eerst een keer of zes luisteren voordat het kwartje viel. Nu vind ik het een van de beste albums van vorig jaar. Het gebruik van de drummachine's en de synths in die typische jaren 80 stijl vind ik fenomenaal. Dit is zoals ik al eerder schreef een echte groeiplaat.

Jean-Maurice
Alicia schreef:
Ik vind de bonusnummers ook erg leuk.


Vind je? Die hadden er wat mij betreft niet op gehoeven, het album staat van zichzelf al stevig als een huis. Maar goed, ik zie het maar als een cadeautje, iets extra's.

avatar van Alicia
4,0
Ben ook niet zo van de re-mix & bonussen en meestal voegen ze ook niet veel toe. Maar deze vond ik wel aardig, ja.

2,5
Jean-Maurice schreef:
(quote)


Geef het niet te snel op, ook ik moest dit album eerst een keer of zes luisteren voordat het kwartje viel. Nu vind ik het een van de beste albums van vorig jaar. Het gebruik van de drummachine's en de synths in die typische jaren 80 stijl vind ik fenomenaal. Dit is zoals ik al eerder schreef een echte groeiplaat.


Ik ga 'm nog proberen. Live doet ie het allemaal in zijn eentje zag ik.
Hij staat volgend jaar op Roadburn, dus ik ga dit zeker nog vaker luisteren.

Ook deze was dus mijn eerste kennismaking, net als bij Ritual Howls. Zelfs de naam deed geen bel rinkelen. En alweer, intrigerende hoes. Dus nogmaals volledig ingedoken. Amper enkele dagen in huis, alweer zo'n cheapo via dezelfde grote online winkel ten lande. Als je Clan of Xymox oki vindt dan dit denkelijk ook wel. Zou perfect passen in hun voorprogramma. Frozen Autumn zag ik ook al genoemd worden. Terechte vergelijkingen jazeker. Donkere plaat, maar meeslepend en intens. De nummers groeien per luisterbeurt. Een meer dan goed teken yes. En dan ook nog op good old vinyl, wat kan een mens gelukkig maken, jazeker. Aanrader zeker binnen het genre. Op naar meer, een andere onderweg inmiddels naar hier. Benieuwd ja.

Leonidas5
Eens met Tramps en oneens met de meeste hierboven. Vind dit een ronduit geweldig retro Wave album met prima songs mooie donkere sfeer uitwaaierende gitaren en kille maar o zo functionele synths. Ontroerend, pakkend, magisch. Doet me denken aan Killing Joke ten tijde van a love like blood en het album wat daarna kwam. Veel beter wordt het niet in dit genre. 5 sterren voor deze vleermuizen

5,0
Klasse retro synthwave plaat ! Aanrader voor iedereen die de 80s een warm hart toedraagt.

5,0
Dit album blijft maar groeien. Echt een ijzersterke synthwave plaat een van de besten in zijn genre van de laatste jaren. De songs zijn sterk en urgent en de sound is heerlijk dromerig en dark bij tijd en wijlen. Referenties: the Cure, Killing Joke, Siouxie. Cocteau twins. Top album!

Gast
geplaatst: vandaag om 08:06 uur

geplaatst: vandaag om 08:06 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.