menu

Mercury Rev - Yerself Is Steam (1991)

mijn stem
3,73 (110)
110 stemmen

Verenigde Staten
Rock
Label: Rough Trade

  1. Chasing a Bee (7:10)
  2. Syringe Mouth (4:01)
  3. Coney Island Cyclone (2:36)
  4. Blue and Black (6:01)
  5. Sweet Oddysee of a Cancer Cell T' Th' Center of Yer Heart (7:39)
  6. Frittering (8:46)
  7. Continuous Trucks and Thunder Under a Mother's Smile (0:52)
  8. Very Sleepy Rivers (12:19)
  9. Shhh / Peaceful / Very Sleepy Rivers * (14:16)
  10. Blood on the Moon * (6:34)
  11. Frittering * (4:46)
  12. Coney Island Cyclone * (2:44)
  13. Syringe Mouth * (3:12)
  14. Chasing a Girl (Inside a Car) * (7:04)
toon 6 bonustracks
totale tijdsduur: 49:24 (1:28:00)
zoeken in:
avatar van VanDeGriend
4,5
Niet alleen besteld maar inmiddels ook geluisterd.

Wie denkt dat OK Computer en Kid A verschillend zijn, moet deze cd eens opzetten voor of na pakweg All is Dream. Een stijlbreuk in vergelijking waarmee Kid A een herhalingsoefening is van OK Computer.

Zelf kende ik MR voornamelijk van All is Dream en Deserters's Songs. Mooie cd's, daar niet van.

Maar dan dit. Amaai, een ongekende sonische trip. Deze cd gaat heel vaak de speler in. Doet me bij vlagen denken aan Swans ten tijde van hun drones. Het gitaarspel lijkt af en toe op dat van Robin Guthrie van Cocteau Twins.

Nu ja, ik ben wel een keer terug met een uitgebreider verslag. Nu snel de koptelefoon weer op !

Nb: inmiddels kost ie 12,89 hetgeen, gezien het gebodene, nog steeds weinig is.

avatar van Lukas
4,5
Goed, het is tijd voor een serieuze recensie. Want mijn god, wat is dit de laatste dagen bij mij ingeslagen als een bom. U kent allen Spiderland van Slint wel, ooit top 10 materiaal bij mij (en nog steeds goed voor 4.5* trouwens). Slint is geen mooie muziek. Het is het soort geluid wat voor mijn gevoel helemaal niets voor mij is, waartoe ik me altijd even moet zetten vooraleer ik m ga luisteren. Maar als je daar dan toch aan begint, is het een emotionele schop onder je hol van jewelste. Slint maakt dan ook absoluut geen mooie muziek. Wel hele goede.

Wel, dit ging allemaal nog niet over deze eersteling van Mercury Rev, maar deze plaat roept ongeveer hetzelfde gevoel bij me op als Spiderland. Met een verschil: dit is ook nog mooie muziek . Dit is een onbeschrijflijke adrenalinetrip, als ik nog eens een wedstrijd moet lopen gaat dit zeker mee. Deze plaat staat niet als een huis, maar als een wolkenkrabber, een Chinese muur, een wereldzee of een enorm Noors fjord. In alles is dit grotesk, overal zit geluid, bombasme, tempo.

Maar goed, een groots, bombastisch geluid produceren is nog niet zo moeilijk. Ik kom dan ook aan bij wat dit album - denk ik - zo interessant maakt. Het paradoxale is namelijk dat Mercury Rev ondanks die enorme geluidswallen toch niet in enormheid blijft hangen, maar inzoemt op het kleine van deze wereld (wereld ja, want dit is niet alleen een wereldplaat, maar ook een enorm wereldse plaat: sommige muziek geeft je het idee de ruimte in te treden, dit is juist heel aards).

De titel van het eerste nummer zegt wat dat betreft al genoeg: we volgen een bij. En ondanks dat het wereldje van die bij verschrikkelijk klein is in dat jampotje. Het ene moment staat het potje gewoon op het aanrecht, maar al snel zoemt ie er zo op los, dat het lijkt of ie vroeger in een ketel toverhoning is gevallen en met pot en al de hele wereld over gaat.

Of neem nou Sweet Odysee of a Cancer Cell, nog een slagje kleiner. Maar op microscopisch niveau is een menselijk lichaam weer reusachtig. Onze tumor-in-de-dop raast het hele lichaam door, fel op de huid gezeten door vijandige witte bloedlichaampjes.

Alles aan dit album blijft laag bij de grond, maar raast in sneltreinvaart voorbij. Alsof je met 1000 per uur vlak over de aarde raast. Natuurlijk levert het album af en toe - godzijdank - wel een rustpuntje. Zelfs de tgv stopt natuurlijk wel eens bij een station. Maar goed, dat lijkt allemaal zo vanzelfsprekend he, als je er naar luistert ... Intussen ben ik per luisterbeurt wel drie keer de wereld overgestuurd, zonder daarbij ook maar een detail, of dat nu een bijtje of kankercel is, te missen.

5* en inmiddels prominent in de top 10 (en ik ben de enige )

avatar van Paalhaas
5,0
Met gefronste wenkbrauwen moet ik vaak toezien op een nogal vreemd verschijnsel onder muziekliefhebbers: dat mensen bij het uitpluizen van een nog onbekende band het liefst beginnen met het nieuwste werk. Een onverstandige aanpak: in de meeste gevallen heeft de band zijn beste werk al lang afgeleverd, zeker wanneer de band al meer dan 10 jaar bezig is. Hierdoor laat de nietsvermoedende luisteraar, na een tegenvallende luisterbeurt van het nieuwe product, de band vaak links liggen. En dit terwijl er wellicht zoveel moois te ontdekken valt in het verdere oeuvre van zo'n band. Ook is een chronologische aanpak veel beter om een goed en onverknipt beeld te krijgen van de muzikale ontwikkeling van een band.

Mercury Rev is bij uitstek zo'n band waarvan op MusicMeter naar mijn zin veel te veel nadruk ligt op hun latere albums. Middelmatige albums als All is dream en The secret migration hebben allebei minstens 2x zoveel stemmen als dit geweldige debuut. Goed, genoeg gezeurd nu, ik zal eens met die recensie beginnen.

Yerself is steam (Spreek het eens hardop uit) is moeilijk in woorden te vangen. De nummers variëren nogal: van de psychedelische folkrock van Chasing a bee tot de heftige gitaarrock van Syringe mouth, van de verknipte ambient pop van Black and blue tot de narcoleptische groepsjam van Very sleepy rivers.

Ondanks deze veelzijdigheid is de samenhang groot: alle nummers zijn zwaar psychedelisch, heerlijk ongeremd en zijn bijzonder rijk qua textuur, met veel excentrieke, maar bijzonder toepasselijke geluidseffecten. En zo voelt deze smakelijke smeltpot, deze glorieuze geitenbrij aan als één lang ritje in de achtbaan die ons langs bijna alle provincies van muziekland brengt: lieflijke popmelodieën worden afgewisseld met sfeervolle drones, spaced-out geluidseffecten met heftige feedback en noise, en wilde crescendo's met dromerige folkrock.

De drie langste nummers zijn de beste: Sweet odyssee of a cancer cell t' th' center of yer heart is een intense maalstroom van geluiden, die naar het einde toe in een geweldige stroomversnelling raakt, ontketende drums en gitaren stuwen de kankercel als het ware richting zijn einddoel.

Frittering wisselt al dit geweld af met heerlijk rustige akoestische gitaarklanken (de melodie is echt geweldig), maar ook dit nummer wordt na verloop van tijd verzwolgen door een subtiel en gedoseerd crescendo van elektrisch geweld.

Very sleepy rivers, zeer toepasselijk getiteld, sluit het album in stijl af met slaapverwekkende basklanken (2 noten in 12 minuten), ultrapsychedelische gitaargeluiden en manische zang, dit alles tot ongekend hypnotisch effect.

Yerself is steam is een psychedelisch meesterwerk van eenzame klasse en met gemak Mercury Rev's beste album. Niets anders dan 5/5 volstaat.

avatar van Ataloona
5,0
Een van mijn favoriete platen uit de jaren 90. Een psychedische walm van popmelodiën, flink wat distortion, schizofrene zang met knappe lyrics en een boel noise. Oftewel enorme kloteherrie Alleen al het geniale Chasing a Bee. Dromerige melodiën met beroerde zang. Echter heeft die zang iets. Een fijne harmonie zou ik het zowat noemen.

Vage ritmes, soms wat ''gefreak'' zoals Red Crayola dit vroeger deed (die link ben ik niet zelf opgekomen, maar als ik het zo hoor heeft het idd overeenkomsten) en de dromerige sfeer zorgen gedurende dit hele album ervoor dat ik in een soort van diepe trans beland, alleen maar gericht op de muziek. Briljant!

Hoogtepunten zijn er te veel, maar echte uitschieters vind ik wel in Chasing a Bee, Syringe Mouth, Sweet Oddysee of a Cancer Cell, Frittering en Very Sleepy Rivers . Het album is duidelijk 1 groot hoogtepunt en een mijlpaal van de 90's. Ik verhoog van een 4,5* naar een 5* en misschien is dit nog wel een top 10 kandidaat bij mij.

Gast
geplaatst: vandaag om 06:10 uur

geplaatst: vandaag om 06:10 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.