Natuurlijk kon ik al van mijlenver zien aankomen, dat dit album "The War of the Worlds" in geen velden of wegen zou overtreffen. Dát album is simpelweg geniaal te noemen. Dít niet!!
En toch....op sommige momenten (en geloof me, die zijn er héél weinig), hoor je aan de stijl van de muziek, soms ergens in de verte het heilige vuur nog branden en is te horen, dat Jeff Wayne het wel degelijk in zich heeft. Alleen werpt het helaas nooit volledig zijn vruchten af, waardoor er een halfbakken, verworpen misbaksel overblijft met een aantal goede momenten, maar voornamelijk HEUL VEUL sléchte momenten. Als we het dan al hebben over de betere momenten, zitten die vooral in het begin ("Animal & Man Part One & Two") en aan het eind ("The Appian Way").
Kleine pluspuntjes door de nummers heen, zijn het kenmerkende, huilerige gitaargeluid van Jo Partridge en inderdaad, een prachtig zingende Catherine Zeta-Jones. Sowiezo is de instrumentatie op het album niet eens zo slecht. Maar als je je daarvoor in de plaats door brallerige zangpartijen heen moet worstelen van bijvoorbeeld die van de zanger van Londonbeat (uitgerekend moesten ze die inlijven:waarom??!!!
), dan weet je het wel....
Nee, doe mij dan maar liever een broodje 'Fish'-filet
.
Kortom: jammer, jammer, jammer......en dat is het!!