menu

Paul McCartney - Off the Ground (1993)

mijn stem
3,38 (128)
128 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Rock / Pop
Label: Capitol

  1. Off the Ground (3:40)
  2. Looking for Changes (2:48)
  3. Hope of Deliverance (3:22)
  4. Mistress & Maid (3:00)
  5. I Owe It All to You (4:51)
  6. Biker Like an Icon (3:26)
  7. Peace in the Neighbourhood (5:06)
  8. Golden Earth Girl (3:44)
  9. Lovers That Never Were (3:42)
  10. Get Out of My Way (3:32)
  11. Winedark Open Sea (5:26)
  12. C'Mon People (7:42)
  13. Long Leather Coat * (3:33)
  14. Keep Coming Back to Love * (4:59)
  15. Sweet Sweet Memories * (4:01)
  16. Things We Said Today [Unplugged] * (3:43)
  17. Midnight Special [Unplugged] * (4:52)
  18. Style Style * (6:01)
  19. I Can't Imagine * (4:30)
  20. Cosmically Conscious * (4:40)
  21. Kicked Around No More * (5:25)
  22. Big Boys Bickering * (3:19)
  23. Down to the River * (3:30)
  24. Soggy Noodle * (0:27)
toon 12 bonustracks
totale tijdsduur: 50:19 (1:39:19)
zoeken in:
4,5
Peace in the Neighbourhood is een wereldnummer.

avatar van Blokkie
4,0
Ik ben echt fan van de drumpartij op The Lovers That Never Where. Het is een wals met v-kwartsmaat bassdrum eronder. Geweldig. De drummer (Blair Cunningham of sir Paul zelf?) moet echt zijn hoofd erbij houden.

3,5
Ik heb dit altijd al een soort Flowers In The Dirt part 2 gevonden.
Het album stond toen voor fl. 42,95 in de CD-bakken. Vond ik voor een album waarvan ik niet alles helemaal o.k. vond wel duur en heb ik toen dus laten staan.
Bij Expert stond hij kort daarna voor fl. 4,95 als musicassette in een afprijsbak voor de deur. Er lag er maar een, dus ik heb 'm meteen gekocht. Het is een wonder dat ze dat artwork dat ook in de CD zit, in zo'n inlay van een musicassette gekregen hebben. Het is wel wat uitvouwen en weer terugvouwen.
De opzet is zo'n beetje hetzelfde als Flowers In The Dirt. Toch vind ik dat hier op de eerste kant de beste nummers staan.
De 'platenmaatschappij' heeft na de grote hit Hope of Deliverance nog een paar single-kandidaten uitgezocht, maar die werden hartstikke genegeerd. Sommigen heb ik niet eens als CD-singles in de winkel zien liggen.
Op de radio werd de ene keer de studio- en dan weer de live-versie van Biker Like an Icon gedraaid. De clips van Off The Ground (met letterlijk de voetjes van de vloer) en Looking For Changes heb ik beiden maar 1 keer op t.v. gezien. Ik vind de clip van Changes erg naar, met die kat waarbij ze een camera in zijn kop gebouwd hebben. Ik herinner me ook nog dat interview waarbij Paul het had over dat onnodige geexperimenteer met dieren.
Rond die tijd lagen ook die vegetarische loempia's van Linda McCartney in de winkel.
Flowers In The Dirt vind ik toch een stuk beter.

avatar van musician
4,0
Het album kwam nog weer eens voorbij (...), ik gaf het in mijn hoofd vier sterren en voila, dat had ik ook al gestemd.

Het is misschien wat tam op bepaalde momenten maar ik vind het toch geen slecht album, alles bij elkaar overwegende. Het is steviger dan bijvoorbeeld Chaos and Creation in the Backyard.

Nu loop ik nog steeds met een redelijk roze wolk na afgelopen zaterdag (dus misschien moet ik McCartney 2 nog eens proberen hoewel, zo roze is het nu ook weer niet) en ik vroeg mij af of een dergelijk album als Off The Ground een acceptabel nieuw album zou zijn.

Ik zou het dan toch een klein beetje als 'magertjes' bestempelen. Teleurstellend wellicht. Het zou van mij meer richting Memory almost full en met name het Fireman album Electric arguments mogen gaan en, waarom zou dat niet kunnen, zijn maatjes die live meespelen dan als leden van de band.

Zoiets. Maar Off The Ground heeft wel degelijk heel wat potentie, zou het worden teruggebracht tot de beste 35 minuten.

avatar van TEQUILA SUNRISE
4,0
Afgelopen dagen weer eens intensief beluisterd en ik blijf dit een van de betere platen van Paul vinden, dat gevoel is na een paar draaibeurten alleen maar toegenomen met als gevolg dat ik er ernstig aan twijfel om de plaat met een halfje te verhogen.
De man is een meester in het smeden van pakkende popsongs wat een nummer als Hope Of Deliverance maar weer eens bewijst, ook een nummer als Golden Earth Girl blijft in mijn kop zitten met als gevolg dat ik de godganse dag dat nummer aan het neurieen ben.
Dat flikt Paul wel vaker bij me
Ander hoogtepunt blijf ik Winedark Open Sea vinden.

avatar van Blokkie
4,0
Ik luister hem nu weer eens. Na een hele lange tijd. Het is toch een hele mooie plaat met fijne liedjes. Sterke melodiën die inderdaad blijven hangen. Ik vind alleen Biker Like an Icon helemaal niks.

avatar van Julian McArthur
5,0
Mijn favoriete Macca album. Songs als Golden earth girl, hope of deliverance, Winedark open sea en C'mon people horen voor mij tot het beste wat hij gemaakt heeft. Prachtig album.

avatar van Funky Bookie
3,0
Dit album luistert lekker weg.
Easy listening, nergens scherpe randjes.

Mede daardoor is het wel een tikkeltje saai en eentonig.
Net voldoende omdat ik het prettig vind luisteren.

avatar van Supersid
4,0
C'mon People is een miskende topschijf, verder een erg fijne plaat!

avatar van Dibbel
Vriendelijk klinkend album van een van de vriendelijkste stemmen in de popmuziek.
Luistert heerlijk relaxed weg en slechte nummers staan er niet op. Echte uitschieters naar boven echter ook niet, na weer eens beluisteren na hele lange tijd.
Hope Of Deliverance haalde de Top 10 in februari 1993, C'Mon People en Off The Ground haalden de tipparade nog.
Ik kom er nog wel op terug en denk dat dit toch wel gewoon 4 sterren gaat worden.

avatar van gaucho
3,5
Ja, dit is typisch zo'n McCartney-plaat zonder uitgesproken hoogte- of dieptepunten. Al vind is Hope of deliverance het lekkerste nummer en Biker like an icon zo'n beetje het zwakste nummer. Maar het zakt nergens door mijn kwalitatieve ondergrens heen, en dat is bij sommige platen van Sir Paul wel anders.

Kwalitatief net iets minder dan voorganger Flaming pie en vooral ook de opvolger, Flaming pie, al zaten daar in beide gevallen wel vier jaar tussen. Een mooie middenmoter in zijn oeuvre derhalve, die ik nog steeds graag mag horen. Al doe ik dat de laatste jaren veel te weinig.

Wel typisch dat ik mijn drie sterretjes heb neergezet bij de drie singles van het album. Dat overkomt me op veel meer McCartney-platen....

3,0
Pim
geplaatst:
Beetje vlak album van McCartney. Niet echt slecht maar in mijn ranglijst van al zijn albums bungelt ie toch in de onderste regionen.

avatar van lennon
2,5
geplaatst:
Pim schreef:
Beetje vlak album van McCartney. Niet echt slecht maar in mijn ranglijst van al zijn albums bungelt ie toch in de onderste regionen.


Net als de voetjes op de hoes. (overigens helemaal met je eens.)

avatar van LucM
4,0
geplaatst:
Dit album bevat wellicht geen bonafide hit (hoewel Hope of Deliverance een aanstekelijke hitsingle is) maar vormt toch een sterk geheel zonder noemenswaardige inzakkers. De meeste solo-albums van Paul McCartney bevatten één of meer miskleunen. Dit album is bovendien gevrijwaard van modieuze maar misplaatste arrangementen waar met name veel van zijn jaren '80-albums te lijden hadden en hier gelukkig ook geen mierzoete ballads.
Dit album heeft zo'n beetje de sfeer van zijn meesterwerk Band on the Run (al haalt Off the Ground niet het peil van voornoemde meesterwerk) en zie ik als een opstap naar zijn nieuwe hoogtepunt Flaming Pie.

avatar van gaucho
3,5
geplaatst:
LucM schreef:
Dit album bevat wellicht geen bonafide hit (hoewel Hope of Deliverance een aanstekelijke hitsingle is)

Dat was toch gewoon wel degelijk een bonafide hit? Aantrekkelijk gitaarnummer dat in Nederland gewoon weer de top-10 haalde. Voor het eerst in jaren, als ik me goed herinner. In diverse landen (Canada, Duitsland, Italië) zelfs goed voor de top 5 of top 3, zo lees ik op Wikipedia. Alleen niet erg succesvol in de belangrijkste muzieklanden: het VK (hoewel, nog altijd top 20) en de VS. Misschien dat het nummer daarom niet zo in ons collectieve geheugen gegrift staat.

Ik vind dit een redelijk goede plaat van Paul. Ik vermoed dat-ie bij een overzicht van al zijn albums bij mij ergens rond de tiende plaats zou staan. Een paar kleine uitglijdertjes (Biker like an icon, Peace in the neighbourhood), maar ook een paar bescheiden hoogtepunten (Hope, de titeltrack, The lovers, Wine dark open sea). Alles bij elkaar toch bovengemiddeld, ook voor McCartney-begrippen. Maar ook weer niet écht goed, zoals voorganger Flowers in the dirt. Ik denk dat de samenwerking met Elvis Costello daar net wat meer inspiratie opleverde.

Het staat me niet exact meer bij (al heb ik wel de CD-single van Hope), maar destijds hoorde je regelmatig verkondigen dat de B-kantjes en extra nummers van de (CD-)singles nummers bevatten die beter waren dan sommige nummers op het album. Er bestaat zelfs een 2CD-editie waar al die reservenummers op een extra schijfje zijn verzameld. Kennelijk alleen uuitgebracht in Nederland en Duitsland, maar ik heb er helaas nooit de hand op kunnen leggen. De huidige vraagprijzen heb ik er niet voor over, maar het zou best eens aardig zijn om na te gaan welke nummers naar mijn smaak eigenlijk het album hadden moeten halen (en welke er dan van af zouden moeten).

avatar van LucM
4,0
geplaatst:
Flowers in the Dirt vind ik net iets minder en dat komt door de gladde productie (en ook een paar mindere tracks). Maar met Flowers in the Dirt werd het artistiek herstel ingezet (mede dankzij Elvis Costello) die zich verder zette op Off the Ground (Biker like an icon en Peace in the Neighbourhood vind ik ook de minste songs maar nog aanvaardbaar) om met Flaming Pie één van zijn beste albums (alleszins zijn beste sinds Band on the Run) te leveren.

Het valt mij op dat Paul McCartney het meest tot zijn recht komt als hij een co-writer heeft. Het tandem Lennon-McCartney was goud, met Laine leverde hij ook meestal goed werk af en zijn samenwerking met Jeff Lynne op Flaming Pie was een schot in de roos.

Hope of Deliverance was inderdaad een hit in Nederland in België maar minder dan in GB en USA. Ik vind het één van zijn betere hitsingles. Al werd het lang niet zo'n grote hit als bv. Ebony en Ivory en Say Say Say (samenwerkingen met respectievelijk Stevie Wonder en Michael Jackson).

avatar van rkdev
4,0
geplaatst:
Al sinds de release een zwak gehad voor dit album. De reden was het toffe optreden "Up Close" dat hij in december 1992 gaf in het Ed Sullivan Theatre en gefilmd werd voor een TV special. Deze special, waar hij diverse nummers van dit album speelde, heb ik destijds erg vaak gekeken heeft zeker mijn mening over het album gevormd.

Het is in mijn ogen een prima album en een goede opvolger van het ook al sterke 'Flowers in de Dirt'. Ik kan me wel vinden in wat LucM al eerder vandaag schreef. Het album staat zeker in mijn top 10 Macca albums.
Het album is voornamelijk live ingespeeld in de studio met de band waarmee hij de jaren ervoor op tour was geweest, en dat speelplezier hoor je er vanaf vind ik. Vooral op een nummer als 'Get Out of My Way' (check de live-versie tijdens de Up Close special!).

avatar van LucM
4,0
geplaatst:
Dat je het spelplezier er vanaf hoort zei ik in een eerder bericht. Omdat dit album live met band is ingespeeld klinkt dit spontaner dan alle voorgaande albums van Macca de vorige 15 jaar. Vele Macca-albums, met name in de jaren '80 vind ik te gekunsteld en geforceerd hip klinken, deze Off the Ground niet.

avatar van Poles Apart
3,0
geplaatst:
gaucho schreef:

Het staat me niet exact meer bij (al heb ik wel de CD-single van Hope), maar destijds hoorde je regelmatig verkondigen dat de B-kantjes en extra nummers van de (CD-)singles nummers bevatten die beter waren dan sommige nummers op het album. Er bestaat zelfs een 2CD-editie waar al die reservenummers op een extra schijfje zijn verzameld. Kennelijk alleen uuitgebracht in Nederland en Duitsland, maar ik heb er helaas nooit de hand op kunnen leggen. De huidige vraagprijzen heb ik er niet voor over, maar het zou best eens aardig zijn om na te gaan welke nummers naar mijn smaak eigenlijk het album hadden moeten halen (en welke er dan van af zouden moeten).

Ik heb die 2CD ooit gehad en (met flinke winst) doorverkocht. Hetzelfde geldt voor de originele LP. Heb inmiddels al weer een LP exemplaar in bezit, maar die 2CD niet meer.

Dit schreef ik in 2009:

Poles Apart schreef:
Ik had graag wat van die mindere songs vervangen zien worden door de nummers die uiteindelijk als B-kantje gebruikt werden of zelfs helemaal afvielen, zoals de volledige versie van "Cosmically Conscious" (dat nu slechts gedeeltelijk voorbijkomt aan het eind van "C'mon People"), "Big Boys Bickering", "Down To The River" en "Long Leather Coat", die hadden het album zeker sterker gemaakt en minder wisselvallig.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:25 uur

geplaatst: vandaag om 09:25 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.