Susanne Sundfør - Music for People in Trouble (2017)

Omdat ik mij door omstandigheden (voet in gipsverband) niet heel erg makkelijk kan bewegen luister ik vooral naar de radio (radio npo 4 klassiek) én naar deze cd die ik een paar maal per dag opstart met behulp van de afstandsbediening. Pracht van een album waar ik voorlopig niet op uitgeluisterd ben: min of meer traditioneel, maar mét vervreemdende electronica. Moest er wel even aan wennen, zoals bijvoorbeeld aan de vertraging en "pauze" in Good Luck Bad Luck. Wij luisteren door, met het linkerbeen omhoog. Intrigerende plaat, dat is zeker.

Geen beoordeling meer gezien, Mju. Toch bij de eerste de beste uithaal weer afgezet?

Nee, ik vind 'em beter dan de cd's daarvoor - daar zitten me echt te veel van die jankerige uithalen in, van het soort waarvan de kat onder de fauteuil schiet - en zal 'em nog eens draaien; kan ik zien tot hoever (stergewijs) ik kom

The Sound Of War, die behoort voor mij bij The Sound Of 2017. Spannend, prachtig.

Dit is en blijft een magistraal album.
Het verhaal dat tekstueel en muzikaal verteld wordt is sprookjesachtig met een vleugje dystopische horror.
Bijzonder hoe de eerste 3 nummers lijken te voorspellen dat het een mooi akoestisch geheel wordt maar vanaf het moment dat het futuristische geïntroduceerd wordt in het titelnummer krijgt de boel toch een bepaalde plottwist, Susan blijft haar muziek subtiel en akoestisch brengen maar op de achtergrond merk je dat er iets apocalyptisch en futuristisch gaande is.
Heel knap.

Ik heb Susanne na het uitkomen van deze plaat intiem gezien in de Vondelkerk, met slechts piano en zang. Dat was zekere magisch.

Er komt binnenkort een liveplaat uit, en er is al een single te beluisteren op Spotify en ook youtube:
Susanne Sundfør - Reincarnation (Live from The Barbican) - YouTube

Verhoogd naar 4,5*, prachtig.

Naar aanleiding van Mssr Renard op het nader te bestuderen lijstje van artiesten gezet. Mening volgt.

Eerste indruk is niet overdonderend. In eerste instantie moest ik denken aan Lana Del Rey maar die gedachte was snel weer weg. Er zitten elementen in die me zeer bevallen, zoals slide/steel, dus we gaan morgen onderweg naar Amsterdam het nog maar een keer proberen.

Ik vind de voorgaande platen stukken beter en intenser. Deze vind ik juist wat vlak.

Tja, ik vind juist deze net wat beter te behappen, omdat ik vind in haar eerdere werk te veel van die lange lijzige halen zitten. Als ik daar wat van draai, zorg ik dat al het kristal uit de buurt van de luidsprekers is. Haar stem vertoont dan precies de kenmerken die Maddy Prior (Steeleye Span) ook vertoont wanneer ze Long Lankin zingt, een lang aangehouden ijzige toon.

Overigens kan ik haar wel waarderen als zangeres bij Rookzoep Röyksopp - Running To The Sea feat. Susanne Sundfør (Live on Lydverket) - YouTube

Begin met een 3,5*. Er zitten wonderschone momenten in, waar ik invloeden hoor van Carole King (No One Believes in Love Anymore), Phosphorescent en Roger Waters (the Sound of War en Mountaineers). Maar tegelijkertijd is het een beetje hit and miss, het werkt niet helemaal als geheel. Toch is dit album makkelijker te doorgronden dan de laatste leg van Agnes Obel. Ik laat het even bezinken.

Dit schijfje weer eens uit de kast gehaald. Ik kan me zo maar voorstellen dat ik dit gekocht heb vanwege titel en hoesje. Want beiden verraden dat dit waarschijnlijk een melancholisch geheel wordt. Ik kende verder Susanne Sundfor niet echt. Pas de laatste jaren wat meer aandacht voor muziek uit het Noorden gekregen en zeker voor de vrouwelijke singer songwriters.
Gezien ik verder niets van Susanne ken, heb ik met belangstelling alle commentaren gelezen. Toch wel een stijlbreuk deze plaat met de voorgangers en zoals altijd zijn er voor- en tegenstanders.
Ik beoordeel maar zonder vooroordeel. Het eerste nummer Mantra vind ik schitterend, geheel in lijn van mijn verwachting gezien titel en hoes. En een schitterende poëtische tekst, keurig bijgeleverd in het wel erg fraaie boekwerkje. Het tweede nummer Reïncarnation, ook weer zo'n mooi nummer. De plaat is niet enkel melancholisch, maar heeft ook spirituele facetten. De hele plaat staat vol met mijmeringen van Susanne, waardoor je diep in haar ziel kan kijken. Het wordt zelden vrolijk, de plaat heeft een ernstige, serieuze ondertoon. "The sound of war' zou verplicht iedere dag op de radio te horen moeten zijn, een prachtig lied met een meer dan noodzakelijke boodschap.
Als ik wat op internet kijk zijn er wel vergelijkingen met andere singer-songwriters. Tori Amos wordt wel genoemd. Ik denk zeker op deze plaat waar de piano een redelijke rol heeft dat wel verklaarbaar is. Maar Susanne toont hier toch duidelijk een eigen stijl met vanzelfsprekend wel invloeden, ook een Joni Mitchell komt bij mij naar boven. Niet alles blijft even rustig en akoestisch, een enkele keer wat jazzy en ook de elektronica (die belangrijk waren op de oudere platen begreep ik) worden bij een aantal nummers van stal gehaald., waaronder het eind van The Sound of war (wel met tekst samples). Dat zorgt er wel voor dat het niet eentonig wordt en je aandacht gevangen blijft.
Den bijzondere plaat die de titel en hoes eer aan doet.

Prachtig hoe YT werkt, ik ben op dit moment het album Music for People van Vast aan het beluisteren. En bijna boven aan in de lijst staat deze album in de lijst, omdat de titel van dit album Music for People in Trouble is. Dus over 20 min moet ik dit album maar onderzoeken.

Veel luisterplezier.

Nog 2 korte nummers.

This is music for other people then me. De 2e helft van The Sound of War past niet bij het nummer, vanaf 16 min. En het best klinkende nummer is tot het laatst bewaard, voor mij. Qua zangeres vind ik momenteel de band Still Corners erg goed. The Trip, Strange Pleasure, of Black Lagoon om een paar te noemen.

*than

Dat had ik ook eerst getypt maar twijfelde, heb onlangs nog opgezocht wanneer je Than of Then gebruikt.

When you're comparing, then you use than.

When your first language is Dutch, then type in Dutch on a Dutch music board