menu

Randy Newman - Born Again (1979)

mijn stem
3,34 (81)
81 stemmen

Verenigde Staten
Pop / Rock
Label: Reprise

  1. It's Money That I Love (3:38)
  2. The Story of a Rock & Roll Band (2:53)
  3. Pretty Boy (4:00)
  4. Mr. Sheep (3:53)
  5. Ghosts (2:28)
  6. They Just Got Married (2:51)
  7. Spies (3:55)
  8. The Girls in My Life, Pt. 1 (2:36)
  9. Half a Man (3:38)
  10. William Brown (1:50)
  11. Pants (3:06)
totale tijdsduur: 34:48
zoeken in:
avatar van Jan Wessels
The Story Of A Rock & Roll Band is een geweldige persiflage op het Electric Light Orchestra ("I Love That E.L.O.") van Jeff Lynne. Compleet met violen, cello's, koortjes en bombastiek zoals in Mr. Bluesky.
Toen Newman jaren later Lynne als producer van een album zou krijgen zag hij erg tegen de kennismaking op.... gelukkig voor Newman bleek Lynne gevoel voor humor te hebben.

Ik was altijd een enorme ELO-fan maar vond dit nummer van Randy Newman zeer grappig (en qua kritiek van hem op effectbejag door Jeff Lynne ook wel een beetje terecht).

EVANSHEWSON
Leuk bericht, Jan Wessels, dat verhaal van ELO, toevallig ben ik ook zwaar fan van ELO.
It's Money that I Love vind ik ook erg sarcastisch, en leuk. Heel apart album vind ik dit, misschien niet overal even sterk, maar het heeft zeker bestaansrecht.

***

avatar van bertus99
4,0
Randy's Little Criminals uit 1977 kon haast niet meer worden overtroffen. Maar Born Again is een plaat die er zeker mocht wezen.
Het begint met het bijtende it's money that I love, satire net als de opener van little criminals dat ook was, namelijk het hilarische short people.
The story....vind ik wat minder, maar de daarop volgende songs hebben het echte Randy Newmangeluid en zijn nasale stem sneert, spot en vertelt tragische verhaaltjes over mensen die niet beseffen wat het overkomt en achteraf zich verbazen. De pas getrouwden in just got married en de man die terug kijkt op zijn zeven mislukte relaties in The girls in my life.
Newman gaat soms wel heel ver in het minimaliseren van zijn liedjes. Tot op een schets als die van William Brown: In nog geen twee minuten tovert hij de man te voorschijn die ergens anders een nieuw leven begint omdat hij denkt dat het daar wel zal lukken, ondanks de kou, het stof en de regen. Klaar, einde liedje!
Goed album kortom,met little criminals en sail away een mooi trio in de jaren 70.

avatar van sq
3,0
sq
Pas vandaag voor het eerst gehoord, deze. Ik zal toen niet de enige zijn geweest die het in 1979 wel weer een beetje genoeg vond met RN. Mooie platen gemaakt. En waarachtig een hitje met The story of a R&R Band. Maar nog zo´n plaat met tekstueel vast ook wel weer sterke, maar nooit meer zo verrassende, cynische, verhalende liedjes is vast wel teveel van hetzelfde.

Ik moet meer stukken hebben gehoord destijds want ook het openingsnummer kende ik al. Vooral melodieus vind ik het geheel minder dan de bejubelde voorgangers. Maar ook hier toch wel weer pareltjes te vinden. Mr. Sheep bijvoorbeeld, kan m.i. moeiteloos staan naast Short People. Leuke humor, fijn liedje.

Ontwikkeling is er ook in het geluid; steviger, meer een popplaat en waarachtig nog even lonken naar disco in het begin van Pants.

Maar wat hier dan toch wel gemist wordt is een nieuwe Birmingham of een Sigmund Freud´s. Geen memorabel album.


avatar van gaucho

Dat is zeker een interessant verhaal. Net iets te lang en te diepgaand om op een vrijdagmorgen uitgebreid door te nemen, maar haar ga ik dit weekend zeker even voor zitten. En dan zet ik uiteraard de bij behorende plaat op.

Bij Randy Newman gaat het uiteraard altijd vooral om de teksten, hoewel er muzikaal ook niets mis mee is. Ik heb, zoals zovelen, dit album altijd als een van zijn minste uit de jaren zeventig beschouwd, en de auteur merkt dat ook zelf op. Maar in de teksten van dit album zit duidelijk een rode draad: losers die zich fixeren op machogedrag om erbij te horen. Ik snap nu pas een beetje - nu ik het verhaal diagonaal doorgelezen heb - dat zelfs die ELO-pastiche naadloos in dat concept past. Leuk leesvoer, dank voor de link. Zou wel eens tot een herwaardering van dit album kunnen leiden bij mij.

avatar van Wandelaar
3,5
sq schreef:
.....Maar wat hier dan toch wel gemist wordt is een nieuwe Birmingham of een Sigmund Freud´s. Geen memorabel album.

Dat is misschien wel precies het probleem met dit album, dat er geen song op staat die het geheel op een hoger plan brengt en karakter geeft. Misschien een beetje een toevallige verzameling songs waar geen hit in zit. Maar niet memorabel? Dat weet ik zo zeker nog niet.

Waar ik van genieten kan, dat zijn de ragfijne teksten; de humor, het venijn in de kleine wendingen. It's Money That I Love, de grappige sneer naar ELO in The Story of a Rock & Roll Band, de waarschuwing aan Mr. Sheep (Careful, you're walking all over yourself now), het weemoedig tragische Ghosts. In The Girls in My Life, Pt. 1 de leegte en de oppervlakkigheid. Een miniportret in William Brown en de komische afsluiter Pants.
Geen grote hoogtepunten wellicht, dan toch wel een album dat van begin tot eind goed in elkaar zit. Prima band en productie.

Randy Newman is een geweldige observator. Hij prikt graag de opgeblazen ballonnetjes door en laat de lucht ontsnappen. Relativeert wat voor anderen heilig is. En dat is nou precies wat we nodig hebben in een wereld vol vanzelfsprekendheden en zelfingenomenheid.

avatar van Rainmachine
3,5
Sinds de fantastische serie Monk waar Newman de tune voor schreef ben ik mij meer gaan verdiepen in de muziek van Newman. Ik hou erg van zijn observaties en teksten met kritiek op de samenleving. Ook het neerzetten van stereotype personages is af en toe hilarisch. Het zal niet ieders kopje thee zijn maar de beste man heeft toch wel zijn eigen plekje in de muziekwereld verovert.

Gast
geplaatst: vandaag om 00:26 uur

geplaatst: vandaag om 00:26 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.