menu

Monolord - Rust (2017)

mijn stem
3,98 (20)
20 stemmen

Zweden
Metal
Label: RidingEasy

  1. Where Death Meets the Sea (5:47)
  2. Dear Lucifer (8:41)
  3. Rust (5:39)
  4. Wormland (6:05)
  5. Forgotten Lands (12:44)
  6. At Niceae (15:35)
totale tijdsduur: 54:31
zoeken in:
avatar van Mindscapes
Twee tracks zijn hier al van te beluisteren, beide te vinden op hun Bandcamp: RUST | Monolord - monolord.bandcamp.com

avatar van ElroHirtje
4,5
Intrigerend artwork. Kil, desolaat en tot de verbeelding sprekend. Een groots beeld.
En na de eerste toerbeurt van deze plaat zijn tot 'de verbeelding sprekend' en 'groots' , juiste etiketten voor deze tot vernietiging doorspelende Zweedse doom rockers.
Monolord stond op vorige edities voor een zeer vet en repeterend (sleep) geluid met wel duidelijk kop en staart songs.

Op deze plaat is het niet anders, echter ze spelen met wat meer variatie; iets meer lead, een ware viool (Dear lucifer, wormland) , akoestiek, wat orgelvegen, stil vallen in verder wat meer op- en uitbouwende nummers (in vergijking met eerder werk). Dat lijken al met al toch wat noviteiten bij monolord.

Maar bovenal zijn er natuurlijk vette, zich in je vezels nestelende, riffs. Met een fijn nmelodietje, ietwat echoende en in de mix gelegde vocalen, blijft dat toch het onmiskenbare (klassieke doom)karakter van monolord.
Slotnummer is een werkstuk op zich, hoop dat zeker nog live te zien. Ik ben hier lyrisch over. Tweede etappe nu dus maar.

Monolord kroont zichzelf met Rust tot 'empress van de sabbathiaanse doom rockers' . En stijgt boven zichzelf uit, boven "empress rising" . Yes, the New Empress is rising!

Keizer in deze league blijft dan toch wel Electric wizard mi

avatar van cornucopia
4,0
Hun beste tot dusver, wat mij betreft. Fijne riffs met ruimte voor enige finesse.

avatar van roefs9297
3,5
ElroHirtje schreef:
Intrigerend artwork. Kil, desolaat en tot de verbeelding sprekend. Een groots beeld.
En na de eerste toerbeurt van deze plaat zijn tot 'de verbeelding sprekend' en 'groots' , juiste etiketten voor deze tot vernietiging doorspelende Zweedse doom rockers.
Monolord stond op vorige edities voor een zeer vet en repeterend (sleep) geluid met wel duidelijk kop en staart songs.

Op deze plaat is het niet anders, echter ze spelen met wat meer variatie; iets meer lead, een ware viool (Dear lucifer, wormland) , akoestiek, wat orgelvegen, stil vallen in verder wat meer op- en uitbouwende nummers (in vergijking met eerder werk). Dat lijken al met al toch wat noviteiten bij monolord.

Maar bovenal zijn er natuurlijk vette, zich in je vezels nestelende, riffs. Met een fijn nmelodietje, ietwat echoende en in de mix gelegde vocalen, blijft dat toch het onmiskenbare (klassieke doom)karakter van monolord.
Slotnummer is een werkstuk op zich, hoop dat zeker nog live te zien. Ik ben hier lyrisch over. Tweede etappe nu dus maar.

Monolord kroont zichzelf met Rust tot 'empress van de sabbathiaanse doom rockers' . En stijgt boven zichzelf uit, boven "empress rising" . Yes, the New Empress is rising!

Keizer in deze league blijft dan toch wel Electric wizard mi

5-5-2018 Doornroosje in Nijmegen? Ook Monster Magnet zal die avond spelen.. Daar ben ik zeker bij.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:46 uur

geplaatst: vandaag om 16:46 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.