The Stooges - The Weirdness (2007)

Dit soort reunies zetten de luisteraar ook flink voor het blok... hoe deze deze platen in godsnaam te beoordelen? De klassieke Stooges-platen staan diep in het collectieve geheugen gegrift en passen perfect bij de chaotische tijdsgeest waarin zij uitkwamen. De Vietnam-oorlog, de hallucinerende klanken van LA Blues", de ondertoon van gevaar in de muziek, dat plaatje klopt helemaal... wat denken de heren Stooges hier met deze cd eigenlijk zelf aan toe te kunnen voegen? Dat zou ik wel eens willen weten... er zou bij elke reuniecd een verantwoording geleverd moeten worden!

Het redelijk verpletterende Lowlandsoptreden verschafte nog wel wat valse hoop (ook dankzij het ontbreken van nieuwe nummers op de setlist) maar deze plaat klinkt als een tweederangs soloplaat van Iggy... the horror, the horror!

En nu ga ik snel weer naar Dinosaur Jr. luisteren, die hebben een alleraardigste reuniecd gemaakt (het kan dus wel )

Ongeïnspireerd en zwak klinkend album waar weinig positiefs over valt te melden.Ja misschien het nog wel aardige gitaarwerk. Fikse tegenvaller.