menu

Fink - Resurgam (2017)

mijn stem
3,75 (63)
63 stemmen

Verenigd Koninkrijk
Folk / Rock
Label: R'COUP'D

  1. Resurgam (8:33)
  2. Day 22 (5:09)
  3. Cracks Appear (5:28)
  4. Word to the Wise (3:54)
  5. Not Everything Was Better in the Past (5:30)
  6. The Determined Cut (5:12)
  7. Godhead (3:34)
  8. This Isn't a Mistake (4:30)
  9. Covering Your Tracks (5:31)
  10. There's Just Something About You (4:24)
totale tijdsduur: 51:45
zoeken in:
avatar van De-noir
Hier kijk ik naar uit! Eerste single klinkt alvast een stuk interessanter dan zijn uitstapje naar de blues eerder dit jaar.

Cracks Appear

Hendrik68
Zo snel na die fantastische Sunday Night Blues Club alweer met iets totaal anders komen. Lijkt wel alsof hij er spijt van had. Van mij had hij nog wel een paar meer blues platen mogen maken. Cracks Appear is weer die standaard aalgladde radio 538 pop die hij voorheen ook maakte. Niks voor mij, maar waarschijnlijk wel iets beter voor zijn inkomen.

avatar van coldwarkids
Hendrik68 schreef:
Zo snel na die fantastische Sunday Night Blues Club alweer met iets totaal anders komen. Lijkt wel alsof hij er spijt van had. Van mij had hij nog wel een paar meer blues platen mogen maken. Cracks Appear is weer die standaard aalgladde radio 538 pop die hij voorheen ook maakte. Niks voor mij, maar waarschijnlijk wel iets beter voor zijn inkomen.


Sunday Night Blues Club was ook een tussendoortje en zou dit jaar met een normale studio album komen. Dat is dit dus.

avatar van Hedser
3,5
Hendrik68 schreef:
Zo snel na die fantastische Sunday Night Blues Club alweer met iets totaal anders komen. Lijkt wel alsof hij er spijt van had. Van mij had hij nog wel een paar meer blues platen mogen maken. Cracks Appear is weer die standaard aalgladde radio 538 pop die hij voorheen ook maakte. Niks voor mij, maar waarschijnlijk wel iets beter voor zijn inkomen.
Lol, aalgladde 538 pop? Een nummer als Cracks Appear zullen ze nooit en te nimmer op 538 draaien. Vind het zelf een goed nummer, met zijn blues project ben ik niet bekend.

Hendrik68
Cracks appear klinkt voor mij niet anders als bijvoorbeeld Passenger of Tom Odell en dat soort artiesten hoor je echt heel vaak op Q en 538. Met het bluesproject onderscheidde hij zich echt. Nu is het weer als vanouds en ik ben nou eenmaal geen liefhebber van britpop. Klinkt voor mij allemaal hetzelfde en trekt mij niet. Geeft niks, maar dan kan ik Fink weer laten voor wat het is.

avatar van De-noir
Hendrik68 schreef:
Cracks appear klinkt voor mij niet anders als bijvoorbeeld Passenger of Tom Odell en dat soort artiesten hoor je echt heel vaak op Q en 538. Met het bluesproject onderscheidde hij zich echt. Nu is het weer als vanouds en ik ben nou eenmaal geen liefhebber van britpop. Klinkt voor mij allemaal hetzelfde en trekt mij niet. Geeft niks, maar dan kan ik Fink weer laten voor wat het is.

Britpop? Ik weet niet waar je het over hebt... Fink is een artiest uit de Ninja Tune stal; alleen dat al geeft aan dat hij mijlenver van de Tom Odell's van deze wereld af ligt. Zijn muziek kent een stevige basis in de Londense underground dance scene (zie ook zijn DJ verleden). Dat hoor je heel goed terug op zijn vroegere albums (Biscuits t/m Sort of Revolution m.n., maar ook op het middenstuk van zijn meesterwerk Perfect Darkness), maar zeker ook tegenwoordig nog zijn de invloeden duidelijk terug te herkennen. Zijn getokkel heeft wat weg van een akoestische variant van een dwingende repetitieve beat. Tegelijkertijd vaak kaal, naakt en oprecht als de betere singer-songwriters. Een behoorlijk unieke stijl wat mij betreft. Maar de dansvloer is nooit ver weg. Zijn teksten versterken dat beeld nog eens. Een typering als 'aalglad' gaat niet op. Eerder smooth, bij vlagen funky en met veel zelfvertrouwen vertolkt... Wellicht dat zijn albums wat over geproduceerd klinken, maar ik associeer dat in dit geval niet met 'glad/commercieel'.

avatar van coldwarkids
Hmm. Cracks Appear is niet helemaal mijn ding.

avatar van vinylbeleving
4,0
Zeer benieuwd. Hard Believer vond ik in eerste instantie een matig album, maar groeide uit tot een plaat die ik nog regelmatig draai. De vrijgegeven nummers zijn prima en typisch Fink, maar ook iets wat we al zo vaak hebben gehoord.

avatar van repelstefan
3,5
Cracks Appear doet me (nog) niet zoveel. Not Everything is beter, maar toch niet het niveau van Pilgrim en Looking Too Closely. Ben evengoed benieuwd naar de rest, al zie ik nog meer uit naar een Sunday Night Blues Club vol. 2.

avatar van WoNa
4,0
Heel veel onenigheid hier boven lees ik, wat mooi is, want dan doet een plaat iets met iemand. Met mij zeker. De "bluesplaat" was mijn hernieuwde kennismaking met Fink, na een album in de jaren 00 dat mij niet heel veel deed. De bluesplaat was heerlijk qua sfeer en beleving.

Resurgam komt er al zeer snel achteraan. Persoonlijk vind ik het verschil met de bluesplaat niet zo heel erg groot. De sfeer op beide platen is hetzelfde, de minimale middelen waarmee Fink iets groots creëert geldt voor beide. Hierbij valt de keuze voor verschillende leadinstrumenten extra op. Toch maakt het nauwelijks uit of nu een piano, akoestische of elektrische gitaar vooraan staat. De sfeervolle duisternis is waar Fink glorieert.

Meteen bij het begin maakt Fink indruk. Zoals 'Resurgam' opbouwt, telkens een instrument erbij, is het het muzikale equivalent van een opstand. De onvrede groeit, steeds meer mensen sluiten zich aan, tot dat alles wordt overlopen. In het begin kunnen de autoriteiten het geheel nog onderdrukken, maar men blijft opstaan, totdat vader tegenover zoon en zoon tegenover moeder komt te staan en het geweld zich nog maar een kant uitkeert: het gezag. Dit wordt zo goed muzikaal ingevuld.

En 'Cracks Appear'? Dat is na de eerste luisterbeurten toch echt mijn favoriet. Wellicht verandert dat nog, want er staan verder op in het album nog een aantal prachtige nummers. Ik hoor in 'Cracks Appear' de invloed van Massive Attack, waar ik niet veel mee kon. De rockinvloeden die steviger doorklinken hier, trekken mij volledig over de lijn. Het is met weinig vergelijkbaar wat ik hoor als mijn vriendin de radio aan heeft staan in huis. Daar is het te ruig en ongepolijst voor. Prima song dus.

Op Resurgam trekt Fink die kwaliteiten heel goed door. Soms iets rustiger, maar altijd de sfeer die ik voel tijdens het album overeind houdend. Tip voor mijn eindejaarslijstje.

Het hele verhaal staat hier op WoNoblog.

avatar van panjoe
panjoe (moderator)
Off-topic berichten verwijderd.

avatar van Frenz
4,0
Hendrik68 schreef:
.... Cracks Appear is weer die standaard aalgladde radio 538 pop die hij voorheen ook maakte......


Je bericht is qua quote-gehalte iig een topper. Aalglad? Fink was voorheen aalglad?

Die prachtige, donkere, schurende, door beats gedreven nummers van Hard Believer? Je mag Fink helemaal niks vinden, maar aalglad issie niet.

Hoewel Cracks Appear niet de meest ruwe single is, datdanweerniet, ik ga de rest luisteren. 2017 begint steeds meer glans te krijgen als release-jaar. Ben benieuwd of deze mijn top 10 gaat halen



Aalglad, tssss

Hendrik68
Frenz schreef:
Je mag Fink helemaal niks vinden, maar aalglad issie niet.
Tja, als recensenten mogen schrijven dat Bruce Springsteen verbleekt bij The War On Drugs mag ik toch wel schrijven dat Fink glad is? Leg toch niet zo'n nadruk op dat glad. Je kunt niet ontkennen dat hij commercieel verantwoorde dingen heeft gedaan, laat ik het zo dan maar noemen. Fink is een ontdekkingsreiziger en dat levert soms verrassend mooie dingen op, maar ook missers. Zie Hard Believer, paar uitstekende songs en een paar nummers waarmee ik op de door jou zo gehate term kwam.

Omdat je alleen oog hebt voor negatieve aspecten lees je over de positieve dingen heen. Ik schrijf in hetzelfde stukje dat hij zich met zijn bluesproject echt onderscheidt. Jij stelt jezelf de vraag of Fink je top 10 gaat halen. Mijn top 10 over 2017 haalt hij op zeker wel met zijn 2 bluesalbums. 2 keer Fink in de top 10, wie gaat dat nog meer doen?

avatar van Frenz
4,0
Nou ja, we hebben het hier (als in: in dit topic) over zijn laatste worp, de positieve dingen gingen over z'n blues exercitie, welk ander positief ding heb ik gemist dan? Oh ja, dattie er wss meer aan verdient.

Afijn, ik deel je mening dat hij een ontdekkingsreiziger is en dat niet elke 'ontdekking' even succesvol is, maar daardoor kunnen juist wel de pareltjes ontstaan

avatar van Denniz78
ik moet hem nog vaker beluisteren maar deze plaat heeft in ieder geval de beste openings track sinds Art Of Almost van Wilco

avatar van Cannabooze
3,5
Waar je Fink nog weleens van kon betichten, was het herhalen van zetten. Die herhaling van zetten, met de akoestische gitaar als prominent onderdeel, gaf het wel altijd die 'Greenall handtekening' mee.
Op Resurgam heeft het typerende gitaarspel plaats moeten maken voor de rhodes piano. Dat maakt dit album - door een volhardend verwachtingspatroon - wat lastiger om te doorgronden.

Een lied als 'Not Everything Was Better In The Past' heeft wel nog die bekende vibe en springt er daardoor vanaf de eerste luisterbeurt duidelijk uit.

Voor deze Fink moet je de tijd nemen. Dat wordt direct duidelijk.
Het album is (nog) donkerder. Hier zal meesterproducer Flood zeker zijn aandeel in hebben geleverd.
Die fantastische stem van Greenall (en zijn techno invloed) is wel nog steeds ruim aanwezig.
Bij vlagen doet de muziek me sterk aan de experimentele kant van Radiohead denken. Dat is mijns inziens nooit verkeerd.

Wel zeker is: een herhaling van zetten is hier niet het geval!
Hierdoor kan het album uitgroeien tot een nieuw soort favoriet, of laat je weer smachten naar die vertrouwde stijl.
Daar ben ik nog (lang) niet uit.

avatar van Frenz
4,0
Nu een oordeel na een aantal luisterbeurten over Resurgam: nog donkerder, duister bijna. Kan me heel erg vinden in je recensie Cannabooze, hoewel ik de Radiohead kant niet deel. Ik ga er dan ook zeker tijd voor nemen.

Zeker het feit dat de piano nu aanvullend is op zijn signature gitaarstijl. Gebleven is de voortstuwende, bijna pompende beat onder veel nummers, heerlijk. Ook de opbouw naar het eind in Godhead, fraai.

Covering Your Tracks niet mijn favoriet, ik vind Fink sterker als hij meer vasthoudt aan een songstructuur, wat gladder so to speak, hahaha. Ook het laatste nummer doet me niet zoveel.

Aalglad, tssss , doe jij die 2 bluesprojecten in de jaarlijstje Hendrik68, deze gaat de mijne wel halen, hebben we samen 3 Finken

avatar van vinylbeleving
4,0
Deze Fink klinkt nog donkerder dan voorheen en behoorlijk beklemmend. Fink neemt de tijd op Resurgam op de liedjes laag voor laag op te bouwen.
Het is mooi hoe hij toch per album steeds een beetje ontwikkelt, en aan zijn geluid blijft schaven. Hoewel There's Something About You niet het beste liedje van de plaat is, sluit het album hierdoor wel positief en wat luchtiger af.
Dat is ook wel fijn na drie kwartier donkere muziek. Het album heeft nog tijd nodig om z'n details en geheimen prijs te geven, maar is ook gewoon een fijne herfstplaat!

avatar van sj0n88
4,0
Zoooo. Die openingstrack Ik was al redelijk verslaafd aan de single Cracks Appear, maar mijn haat-liefdeverhouding met Fink weerhoudt mij een beetje om deze plaat op te zetten. Het nummer Resurgam heeft mij overgehaald om hier toch even voor te gaan zitten.

De link die hierboven wordt gelegd naar Passenger, Q-music en 538 is denk ik één van de meest bizarre links die ooit gelegd is. En dan ook nog de term 'aalglad' gebruiken. Tip: laat uw oren uitspuiten en leg de muziek nog eens een keer goed naast elkaar.

avatar van Mausie
2,0
Mausie (crew)
Nou, ik snap Hendrik68 wel. Het album net voor het eerst opgezet en ik vind zijn stem echt aalglad. Instrumentatie is ook niet om over naar huis te schrijven. Ik ga het hierna nog één kans geven, maar als er dan geen groei is, wordt het een kort huwelijk tussen Fink en mij.

avatar van vinylbeleving
4,0
Sorry maar dat gemekker over glad, dat kun je toch niet serieus nemen?
Noem de productie pulserend, meanderend, of trippy. Noem zijn stem diep en zwoel. Maar glad? Nee er is een dozijn muziek op te noemen die glad is, maar dit niet. Maargoed ieder z'n ding natuurlijk.
Ik vind dit toch wel weer een groeier. Alleen jammer dat deze plaat zo overschaduwd wordt door platen van The National en The War On Drugs. Resurgam krijgt daardoor niet de aandacht die het verdient. Dat is jammer.

avatar van Dieter
4,0
Wat is 'Word to the Wise' een fantastisch nummer!
Sowieso vind ik de hele plaat verrassend goed, maar deze steekt daar dan nog weer boven uit.
The National en The War on Drug blijven daar toch bij achter wat mij betreft.

kennie
Prachig album dit! De kunst van het weglaten maakt Fink zich hier eigen. Erg goeie productie ook. Luister naar de drums. Godhead is voor mij favoriet maar geen slecht nummer te ontdekken hier.
Die stem ook. Kippenvel hoor

avatar van Manuel
3,5
Misschien herhaal ik sommige voorgangers, maar toch.

Hendrik68 schreef:
Cracks Appear is weer die standaard aalgladde radio 538 pop die hij voorheen ook maakte. Niks voor mij, maar waarschijnlijk wel iets beter voor zijn inkomen.

Onzin. De termen 'aalglad' en 'radio 538', en zelfs 'pop' beschrijven 'wat hij voorheen maakte' niet echt. Beter voor zijn inkomen dan wat trouwens?

Hendrik68 schreef:
Nu is het weer als vanouds en ik ben nou eenmaal geen liefhebber van britpop.

Onzin. Fink heeft nog nooit britpop gemaakt.

kennie schreef:
Erg goeie productie ook. Luister naar de drums.

Exact dit.

En nog maar wat open deuren dan:
Dit album is een herkenbare Fink, maar ook anders, nieuw. Een donker, minimalistisch album waarbij door de al genoemde kunst van het weglaten schone details blootgelegd worden.

En inderdaad erg toffe productie, waarbij de drums weer belangrijk zijn.

avatar van Cor
4,0
Cor
Ik vond het een moeilijk muziekjaar tot nu toe. Aantal mooie tot goede platen, een paar flinke tegenvallers (Arcade Fire), maar de echte parels bleven uit. Na de zomervakantie is alles anders: LCD Soundsystem, The National, maar ook deze Fink-plaat zijn de albums van de +categorie.
Fink pakt weer geweldig uit met minimalistische, bezwerende en donkere songs. Klein elektronisch bedje, spaarzame gitaarakkoorden, lichte toetsaanslagen en een die donkere, sombere stem. Goed gedaan. De titel- en openingstrack is bezwerend mooi.

Denk dat Finkie met deze plaat weer de juiste klok heeft geslagen, of de klepel natuurlijk.
Titelnummer is erg mooi. Oordeel volgt,

avatar van Frenz
4,0
Hij rijpt heel mooi, heel fijn voor deze gure avonden. Fink heeft het vermogen bij mij een warm gevoel op te wekken.

Terechte opmerking vinylbeleving, Fink verdient veel meer aandacht en waardering.

avatar van chevy93
Dit is er eentje die waarschijnlijk snel uit het collectieve geheugen zal verdwijnen, maar wat mij betreft zeker niet. Wederom een bijzonder sterke plaat van Fink die weeral anders klinkt dan de vorige.

Het is lastig uit te leggen wat voor geluid deze plaat heeft, want enerzijds is het onmiskenbaar Fink en anderzijds is het wat duisterder. Sunday Night Blues was het rokerige café. Resurgam is de duistere aftermath als je thuiskomt. Vooral de diepe, volle productie spreekt mij erg aan. Het titelnummer is één van zijn beste nummers.

avatar van beachlicious
Het eerste album van Fink wat ik eigenlijk amper gedraaid heb, het pakte mij meteen al niet. Mogelijk nog maar eens een kans geven voordat ik uberhaupt een cijfer kan geven.

avatar van popstranger
4,0
Een plaat die zijn tijd nodig had maar na vele beluisteringen zich ongenadig opdringt als zijnde een van de betere van Fink. Bezwerende muziek die in combinatie met de al even indringende stem gerust aanspraak kan maken op goede sfeermuziek op kille winteravonden. Enige minpunten zijn Cracks Appear en de afsluiter; met beide songs kan ik weinig wegens net iets te middle of the road wat van de overige songs niet gezegd kan worden.

Gast
geplaatst: vandaag om 16:36 uur

geplaatst: vandaag om 16:36 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.