Sons of Apollo - Psychotic Symphony (2017)
mijn stem
42 stemmen
Verenigde Staten
Rock
Label: Inside Out
-
God of the Sun (11:12)
-
Coming Home (4:22)
-
Signs of the Time (6:42)
-
Labyrinth (9:22)
-
Alive (5:05)
-
Lost in Oblivion (4:27)
-
Figaro's Whore (1:04)
-
Divine Addiction (4:42)
-
Opus Maximus (10:39)
0
geplaatst: 26 december 2018, 16:14 uur
Lekkere plaat is dit zeg,. Het is precies wat je zou verwachten van deze heren, dus geen verrassingen maar wel erg lekker om naar te luisteren!
3
geplaatst: 27 december 2018, 22:33 uur
gigage schreef:
Muzikaal dik in orde, lekker pittig, luistert lekker weg maar Soto spuugt zulke voorspelbare nietszeggemde teksten uit met de meestgebruikte rijmzinnen dat het er eigenlijk niet meer toe doet hoe de songs heten. Dat hoort eigenlijk bij Europese bands. Ik vind hem, hoewel het een goede zanger is, qua stem ook vrij inwisselbaar eigenlijk. Het lijkt me overigens wel een leuke liveband want het zijn klasbakken.
Labyrinth en Opus Maximus zijn de toppers wat mij betreft. Zoiets?
Muzikaal dik in orde, lekker pittig, luistert lekker weg maar Soto spuugt zulke voorspelbare nietszeggemde teksten uit met de meestgebruikte rijmzinnen dat het er eigenlijk niet meer toe doet hoe de songs heten. Dat hoort eigenlijk bij Europese bands. Ik vind hem, hoewel het een goede zanger is, qua stem ook vrij inwisselbaar eigenlijk. Het lijkt me overigens wel een leuke liveband want het zijn klasbakken.
Labyrinth en Opus Maximus zijn de toppers wat mij betreft. Zoiets?
Ik heb ze gezien in de Boerderij, in oktober, en het was één van de beste concerten van 2018. Jeff Scott Soto, de zanger, kwam even aan de bar ( ik had toen bardienst) een Gin tonic halen hahaha.
1
geplaatst: 28 december 2018, 08:25 uur
Nee, sterker, tijdens!!!!!!! Hij nam de gin tonic mee het toneel op. Na afloop even gesproken met deze relaxte top zanger met een zeer herkenbare stem!
0
geplaatst: 16 april 2019, 16:53 uur
Matig album met een overdaad aan fillers. Vijf alpha mannetjes die als Dream Theater 2.0 willen klinken maar dat niveau nergens halen, nog niet en klein beetje zelfs. Zeker qua songwriting zou ik zeggen, lekker blijven oefenen!
0
geplaatst: 16 april 2019, 17:14 uur
Ik ben ook maar deels overtuigd eerlijk gezegd. Er staan zeker gave nummers op (I'm coming home, Sign of the time en Lost in oblivion bijvoorbeeld). Niet geheel toevallig zijn dat de wat kortere nummers. Daarin komen ze wat mij betreft namelijk prima 'to the point'. De lange(re) nummers zitten ook prachtige dingen in maar als geheel vind ik het niet echt geweldige songs. Maar slecht is het uiteraard nergens. Daar zijn het veel te goede muzikanten voor. Ben benieuwd naar album nummer 2. Ik hoop dat ze daar wat meer voor de song gaan en niet teveel op de krachtpatserij toer.
0
geplaatst: 18 april 2019, 22:06 uur
Matthijs78 schreef:
Matig album met een overdaad aan fillers. Vijf alpha mannetjes die als Dream Theater 2.0 willen klinken maar dat niveau nergens halen, nog niet en klein beetje zelfs. Zeker qua songwriting zou ik zeggen, lekker blijven oefenen!
Matig album met een overdaad aan fillers. Vijf alpha mannetjes die als Dream Theater 2.0 willen klinken maar dat niveau nergens halen, nog niet en klein beetje zelfs. Zeker qua songwriting zou ik zeggen, lekker blijven oefenen!
LIVE gezien en dat klinkt als een klok. Niveau wordt wel zeker gehaald, want DT is toevallig weer iets aan de betere hand, maar waren ook de weg kwijt
0
geplaatst: 24 mei 2020, 21:13 uur
Tja...eerlijk gezegd valt het mij een beetje tegen. Het klinkt hier en daar wel aardig. Het zijn natuurlijk goede muzikanten maar goede componisten blijkbaar niet echt gezien het gebodene. Het lijkt wel of dhr. Portnoy een map met afgekeurd Dream Theater-materiaal heeft meegegrist voor hij daar vertrok en dat voor Sons Of Apollo heeft bewaard.
* denotes required fields.
* denotes required fields.