menu

End of Green - Void Estate (2017)

mijn stem
4,12 (4)
4 stemmen

Duitsland
Metal
Label: Napalm

  1. Send in the Clowns (3:29)
  2. Dark Side of the Sun (5:47)
  3. The Door (4:29)
  4. Head Down (5:07)
  5. Crossroads (5:19)
  6. The Unseen (4:28)
  7. Dressed in Black Again (3:08)
  8. Mollodrome (7:04)
  9. Worn and Torn (5:52)
  10. City of Broken Thoughts (4:12)
  11. Like a Stranger (6:34)
  12. Leave This Town * (4:43)
toon 1 bonustrack
totale tijdsduur: 55:29 (1:00:12)
zoeken in:
avatar van Killeraapje
5,0
Deze cd draait momenteel overuren in mijn auto. Hij is werkelijk fantastisch. Liefhebbers van Type O Negative en alles wat duister en melancholisch is moeten hier maar eens naar luisteren. Werkelijk fantastisch album. Uitgebreidere recensie volgt nog!

In de 25 jaar dat ze nu bestaan heeft End of Green veel mooie dingen gemaakt maar ik durf voorlopig toch voorzichtig te zeggen dat dit album een van hun hoogtepunten is samen met het vorig jaar uitgebrachte Unplugged Album Silent Night.


avatar van james_cameron
3,0
Sfeervolle maar behoorlijk saaie en langdradige melancholische rock. Af en toe een track luisteren gaat nog wel, maar het hele album in één keer uitzitten is een behoorlijke prestatie. Het geluid doet sporadisch denken aan een band als Type O Negative, maar dan veel melodieuzer en meer toegankelijk. Stevig wordt het in ieder geval nergens. Hier en daar lijkt het zelfs wel wat op The War On Drugs. Luister maar eens naar de song Crossroads. Die track is in ieder geval nog uptempo, iets dat je van de meeste nummers helaas niet kunt zeggen.

avatar van Alicia
4,0
Deze End of Green zal zeker niet snel uitnodigen tot een stoelendansje in het park - het labeltje 'metal' vind ik dan ook niet echt bij deze muziek passen - maar lekker languit liggend in je hangmat met een leuke koptelefoon op klinkt het helemaal niet verkeerd. Zo op het eerste gehoor worden de nummers naar het einde toe eigenlijk alleen maar mooier. Alleen het bonusnummer hadden ze, wat mij betreft, beter weg kunnen laten.

avatar van Alicia
4,0
Like a Stranger is toch wel een heel mooi nummer! Fijn album...

avatar van Killeraapje
5,0
Alicia schreef:
Like a Stranger is toch wel een heel mooi nummer! Fijn album...


Ja, End of Green heeft een traditie als het gaat om lange melancholische nummers. Hier een paar voorbeelden.

Dit is van het album End of Green - Songs for a Dying World (2002) een werkelijk prachtige song

End of Green - I Hate (ORIGINAL) - YouTube

En ook deze van End of Green - Last Night on Earth (2003)

END OF GREEN - Emptiness / Lost Control - YouTube

Coole recensie trouwens!

avatar van Alicia
4,0
Ik vind nog lang niet alles goed van deze band. Maar er zitten zeker een paar pareltjes tussen. Jammer dat de wat oudere albums van End Of Green niet op Spotify staan en dat je dan noodgedwongen de muziek via YouTube moet beluisteren en waar de geluidskwaliteit dus nog minder van is. Maar goed, een eerste indruk heb je dan wel.

Bedankt voor de tips, Wouter!

avatar van Killeraapje
5,0
Moet eerlijk zeggen dat ik geen ervaring heb met Spotify. Ik ben zo iemand die nog alles koopt. Meestal deed ik dat bij Bol.com of bij Amazon.de. Bij hun label heb ik overigens dit album gekocht en The Painstream (het vorige album) heb je hier al voor 2,99 Euro.

END OF GREEN - Napalm Records Online Store - shop.napalmrecords.com

Overigens vind ik de eerste twee platen met afstand de zwakste. Vanaf Songs for a Dying world werd het eigenlijk steeds beter en nu met Void Estate is er toch wel een klein hoogtepunt. Overigens heeft zanger Michelle Darkness naast de voor de hand liggende new wave invloeden ook een sterke hang naar Blues en Country en hier hoor je dat voor het eerst ook een beetje terug.

Op dit moment is hij bezig met unplugged shows samen met de gitarist van End of Green waarbij hij louter covers speelt. Misschien ook leuk om te checken.

https://nl-nl.facebook.com/darknessblacksmithkerker/

Graag gedaan wat de tips betreft. Ben blij dat je er iets mee kan....

avatar van Killeraapje
5,0
Morgen ga ik ze in Bochum live zien. Ben erg benieuwd wat ze van het nieuwe album gaan spelen.

avatar van Killeraapje
5,0
Nieuw materiaal van End of Green is iets waar ik het hele jaar naar uit kan kijken. Altijd neem ik me voor om een recensie te schrijven en steeds stel ik het maar uit. De voornaamste reden is dat End of Green me vaak zo weet te raken dat ik het moeilijk vind om de juiste woorden te vinden om te beschrijven wat ze voor mij betekenen..

Nadat ik ze de afgelopen week voor de derde keer live had gezien vond ik het tijd worden om toch maar eens wat woorden te besteden aan dit album. Het begint allemaal met Send in the Clowns. Een melancholisch nummer waarbij de zang van Michelle Darkness er gelijk inhakt. De tekst wordt met veel bezieling gebracht en het refrein doet me erg denken aan Zombie van The Cranberries.

Daarna volgt gelijk de zware doom rif van Darkside of the Sun. Het nummer dat het meest doet denken aan Type O Negative. De zang is in de beste Peter Steele traditie. De teksten gaan weer zwaar door merg en been en de kippenvel momenten zijn talrijk. Een van de mooiste nummers van de plaat.

Hierna volgt het toegankelijke The Door dat tekstueel weer erg aangrijpend is. Ook hier laat Michelle Darkness horen dat hij in topvorm is. Na een paar keer luisteren kreeg ik dit nummer niet meer uit mijn systeem.

Head Down en Crossroads zijn twee nummers die Michelle Darkness zijn voorliefde voor Blues goed laten horen. Head Down was al geschreven voor het Unplugged album en Crossroads is een cover van Calvin Harris. Vorig jaar overigens ook nog gecoverd door The Beauty of Gemina - Minor Sun (2016)

The Unseen en Dressed in Black zijn dan weer meer toegankelijke nummers die het moeten hebben van de zang en de toegankelijkheid.

Mollodrome is het meest persoonlijke nummer en is een echte End Of Green track waarin de band emotioneel helemaal los gaat. Zelf typeerde ze dit nummer als het sterkste nummer van het album maar voor mijn gevoel is dat toch het afsluitende en alles verpletterende Like A Stranger. Hierin komt alles samen wat End of Green voor mij zo geweldig maakt. Deze song is vanaf de eerste tot de laatste seconde een aanhoudend kippenvel moment.

De songs die ik niet apart heb genoemd zijn ook prima en de bonus track kost wat gewenning maar is in mijn beleving nog altijd goed.

Nee Void Estate is het perfecte album geworden voor het 25 jarig jubileum van End of Green. Wat mij betreft kunnen de mannen nog jaren door in deze stijl die ergens het midden kan houden tussen Doom, Gothic en Blues. Het is als een soort kruisbestuiving tussen Type O Negative, The Cure en Johnny Cash maar om eerlijk te zijn hoor ik dan liever End of Green.

Gast
geplaatst: vandaag om 17:55 uur

geplaatst: vandaag om 17:55 uur

Let op: In verband met copyright is het op MusicMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.