Na tweemaal draaien ben ik Spotify uiterst dankbaar; het heeft er bij mij toe geleid dat mijn keuze voor wat betreft LGW wat eenvoudiger is geworden. Ik ga James Holden mijden - dit is gewoon strontvervelende muziek, gefriek en gepiel: eenmaal de 70s meemaken is voor mij voldoende.
Er is één vraag die mij nu bezighoudt: waarom moeten 'electronic-helden' die zo'n 10 jaar geleden hun magnum opus afleverden - niet alleen Holden, maar ook een Trentemöller (zie ook de matige waardering voor zijn laatste twee albums) - hun eigen muzikaal CV nu danig uitbreiden ten koste/laste van de muziekliefhebber/albumkoper. Waarom moet je als muziekliefhebber betalen voor de uitbouw van het muzikaal CV van een artiest die alleen maar retro gaat en daarbij oudere geluiden/muziek produceert die je al kende van damals en die toen ook nog beter werd uitgevoerd.
Moest ook denken aan een van de bekendste sprookjes van Hans Christian Andersen,
De nieuwe kleren van de keizer en een goed verstaander snapt dan wat ik bedoel
Overigens kan het maar zo zijn, dat dit live iets anders uitpakt.
