Een nieuwe EP van Emeli Sandé, valt meteen goed. Er lijkt weer een bepaalde eenvoud terug in haar werk. Emeli's warme stem staat heerlijk veel op de voorgrond en de arrangementen zijn wat eenvoudiger, maar genoeg variatie daarin om het spannend te houden. Ze heeft een nieuwe liefde in haar leven en dat levert een lekker warme EP op.
Soon opgebouwd rond een bekende Jazz sample van een drumpatroon (volgens mij heeft DJ Shadow deze ook vaak gebruikt). Het enige nummer waarbij die drums/sample de stem wat in de weg zit maar verder een prima nummer met gelaagde stemmen en ook wat raps die doen denken aan Gangstarr.
Love Not War klinkt ook al Jazzy met piano gedragen intro. Haar zang komt dicht in de buur van spoken word of zelfs rap. Daar zitten wat trucjes in die ik ken van rappers.
Higher warm en soulvol midtempo dansbaar opgebouwd rond sobere orgelakkoorden. Neigt naar het werk van Neneh Cherry t.t.v.
Homebrew (1992) en opvolger
Man (1996). Eigenlijk meer nummers op deze EP die een vibe hebben die ik ook hoor in dat ouder werk van Neneh.
Deep soul / R&B heeft tempowisselingen van midtempo dansbaar naar een Folky onschuldig eind.
Starlight [Acoustic] een eenvoudigere versie van het nummer, warmer en Folky. Veel galm op de stem en subtiel gepluk op de elektrische gitaar. Heb wel de indruk dat de auto-tune 3x voor een korte noot moest ingrijpen, niet heel schokkend. Is lastig te horen doordat er veel galm op de stem zit.
Kingdom Coming is vergelijkbaar met de
14 steps to Harlem ode van
Garland Jeffreys aan zijn vader.
Ik ben een fan van Emeli Sandé maar haar vorige album vond ik minder toegankelijk en duurde het langer voor de schoonheid zich prijs gaf. Deze EP is veel toegankelijker en voelt meteen ook een stuk warmer en ingetogener... ook als diverse midtempo nummer prima zijn om op te schuifelen. Je moet wel van rap houden want dat komt op diverse nummers in korte uitbarstingen voorbij maar nergens te opdringerig en het blijft vooral warm.